Dag, en op deze mooie winterse dag, zit ik zomaar eventjes op mijn kantoortje....wat administratie te verzorgen, wat te schrijven, wat te reflecteren op hoe de dingen gaan en zijn gegaan. Heerlijk. Een dag met mooie gesprekken, lieve mensen om me heen, leuke ontmoetingen. En nu, een stukje voor de weblog schrijven. Een paar prachtige teksten verzamelen voor deze blog, zoals deze : Je houdt van iemand omdat je van iemand houdt. Liefde kent geen redenen. Van mijn vriend Coelho natuurlijk.Tja en volgens mij werkt het zo. Je komt mensen tegen in je leven, van wie je zielsveel houdt, zomaar...ik had het er nog over met mijn vriendin Jannie, mijn beste vriendinnetje zeg ik altijd maar. Jannie en ik woonden in ons studentenhuis in Den Haag, toen ik 17 was en zij 18. En toen al hebben wij bedacht, dat als wij ooit oud en versleten zijn, wij samen gaan wonen, in een verzorgingstehuis, of wat dan ook, om niet alleen te hoeven sterven. Hoe grappig, dat als je 52 bent je het daar samen over hebt. We spraken over de zorg, die wij hebben voor onze ouders. De zorg voor dierbaren om je heen, de zorg voor hen die ooit voor jou gezorgd hebben. En hoe mooi het is, dat je dit als kind mag en kunt doen. En op dat moment realiseerde ik mij, dat ik zelf geen kinderen heb. En dat in mijn situatie dit wel eens heel anders kan zijn dan nu bijvoorbeeld bij mijn vader het geval is. Maar ja dan realiseer ik me direct, dat de manier zoals wij het nu doen bij onze ouders, wel een heel bijzondere manier is. Zo intens, zo samen. Zo vol liefde....en ach, wat ooit komt, komt ooit...en daar hoef ik niet bang voor te zijn. Kinderen, vandaag lunchte ik met een collega, en hadden wij het over een kinderwens. En hoe deze bepalend kan zijn voor jouw leven. En hoe je vanuit die wens, je leven richting geeft en hoe ontwricht je bent, als die richting anders verloopt, waardoor dan ook. Zo was ik ooit ervan overtuigd, dat ik een zoontje zou krijgen, Basje van Loon. Ik droomde ervan, het zou een jongetje zijn, als in de Calve-reclame. Zo'n blond knulletje, om op te vreten. Het zou natuurlijk een heel hip aangekleed klein Basje zijn...dat begrijp je. Zo'n manneke dat door de kamer heen scheurt met zijn fietsje...zo'n kereltje, waar ik stiekem heel erg om moet lachen, omdat hij doet wat ik deed, zijn goddelijke gang gaan. En die droom heb ik ooit laten varen...en ach, de richting die ik op ben gegaan, als bonusmoeder, als vrouw van Annemarie, als mens...heeft ervoor gezorgd, dat mijn leven uiteindelijk heel mooi is geworden. Gerijpt, geraakt, gevuld met prachtige dingen...dus, mijn richting ging anders, en Basje is er niet, en toch ben ik gelukkig, zomaar heel gelukkig. Met alles wat ik doe....een fijne avond, de knop staat op rust, ontspannen en genieten. Even niks....Anita
Deze nog : 'Als je met hart en ziel liefhebt en ergens in gelooft, voel je je niet alleen sterk, zo sterk dat je de hele wereld aankunt, maar ook rustig en kalm, omdat je weet, dat niets je geloof aan het wankelen kan brengen.' Paulo Coelho.
