Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 30 oktober 2008

Opdracht!!!!

Jawel...vandaag was een dag van oogsten...een mail met een opdracht, deels bij de klant, deels op mijn eigen kantoor...leuk, divers werk, nieuwe kansen! Daarna weer een mail, met nieuwe modules vanaf januari 2009! En ondertussen gesprekken, uitnodigingen, nieuwe contacten...wellicht ook perspectief. Een telefoontje, mogelijk wat coachingswerk in Den Haag...maar mooier nog dan al dat werk...zomaar een mailtje van mijn vriendinnen, van oude vrienden, maar ook van nieuwe mensen, en vooral van mensen om wie ik geef. Een telefoongesprek met iemand die ik al zo lang ken. Maar ook met een oud-collega van NorthgateArinso. Dus oogsten is meer dan geld verdienen, is meer dan facturen sturen, oogsten is weer ervaren hoe rijk ik ben als mens. Dat ik dit soort mensen mag ontmoeten, zomaar in mijn leven...
Vandaag zei iemand tegen me 'Aniet, ongelooflijk dat je dicht allemaal mag ervaren na vorig jaar he...en dat het leven je weer zo toelacht, maar het heeft alles te maken met jouw positieve instelling in dit leven!' en ik kan dit alleen maar onderschrijven!
Dag, liefs
Aniet

Bijna 2 jaar getrouwd.....

Jawel jawel...het is bijna zover, wij zijn a.s. maandag 2 jaar getrouwd. En omdat maandag vol zit, met afspraken en trainingen en weet ik veel wat, gaan wij dit weekend....jawel chillen, niks doen, samen zijn, wandelen op het strand, lang in bed liggen, elkaar beminnen, champagne drinken, de telefoon eruit gooien....gewoon thuis zijn, zomaar samen thuis zijn!!! Vieren dat we 2 jaar getrouwd zijn...we zouden naar Leuven, naar het Kloosterhotel gaan en hebben dit arrangement verschoven naar volgend jaar. Gewoon zomaar niks, zomaar samen, zomaar wind in onze haren, zomaar...hoezo zomaar...Annemarie en Anita, twee jaar!
Twee jaar geleden in stilte getrouwd, dwars tegen alles en iedereen in. Rekening houdend met exen en ouders, en kinderen. En nu, zomaar samen, eens heel diep in elkaars ogen kijken, want godallemachtig...wat een twee jaar waren dat wel niet...intens, intensief, ongelooflijk, confronterend en bloedje spannend soms, maar zo mooi, zo dicht bij jezelf en wat je echt wilt...zo dicht bij de essentie waar het volgens mij omgaat...samen zijn, ja samen zijn, met elkaar knokken en praten....en ergens in dat weekend gaan we heel lekker samen eten, een glaasje hele lekkere wijn drinken en ons zomaar weer realiseren dat we elkaar hebben mogen ontmoeten....ik zie haar nog zitten op dat bankje...hier in Voorschoten en toen al wist ik 'oh....wat is ze leuk, daar zou ik wel mee willen trouwen....' en weet je, het is nog gebeurd ook...zomaar een jaar later of net ietsje langer later...
Dag!!!! Aniet