Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 24 september 2010

Hoe trots kun je zijn als mens.....

Gisteren was de crematieplechtigheid voor Rob. En vanaf de Zijlweg, waar ons Uitvaartcentrum is, tot aan het einde van deze plechtigheid was het prachtig...een erehaag van collega's in het Yarden uniform, met allen een witte roos in de hand, de bloemenauto en de auto waarin Rob lag, met naast hem de vijf dragers, de missing man constructie,en deze stoel liep als het ware tussen een haag van collega's ...prachtig. Daarna liepen wij als collega's voor Rob uit, daarachter Rob en zijn familie...bij de aula, stonden wij als collega's met de bloemstukken in onze handen gereed..en weer werd Rob door deze haag gedragen door zijn zes collega's nu.
In de kerk mooie muziek en mooie verhalen over wie Rob was, een veelzijdig en kleurrijk mens is ons ontvallen. Emoties mochten er zijn en ik was trots meer dan trots op Yarden...op mijn team. Prachtig werkelijk waar...
Gisterenavond was ik enorm moe, toen ik rond half zeven naar huis ging. Het was druk op de zaak, we hadden woensdag 10 meldingen op 1 dag...ongekend. En dus veel condoleance begeleiding, veel mensen die op bezoek kwamen bij Yarden...prachtig.
Eenmaal thuis, had Annemarie heerlijk gekookt...en zijn we lekker vroeg gaan slapen, een heerlijk glas wijn gedronken...genieten!
Vanmorgen naar Amsterdam en vanmiddag lekker in Voorschoten, lunchen met Iwan, een oude klant van me van vroeger, van Rijkswaterstaat. Deze meneer is ondertussen al gepensioneerd...lijkt me leuk. Hij kwam via LinkedIn weer op mijn pad...leuk, dan wat rommelen en ik ga nieuwe schoenen kopen. Heerlijk...in Wassenaar.
Liefs, Anita