Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 20 januari 2010

Een woensdagmiddag in Huis ter Heide....

En zomaar tussen alle bedrijven door, werk ik vanuit Camp New Amsterdam. Ik loop mee met een collega van Coachboulevard. Een bijzondere ervaring, een bijrol, en dat is ook wel weer een keertje lekker. Even rustig observeren, terugkeren bij jezelf. Mijn computer is hier erg traag. Vannacht sliep ik weer in een klein kamertje, met een douche en toilet op de gang. Gekke ervaring, die ook weer went. Zo simpel is het leven...de dingen wennen. En het leven gaat door. Mooi door vind ik wel weer...geleidelijk aan vult de agenda voor februari zich weer. Niet al te vol, ook wel weer lekker want januari was wel erg hectisch...de interimklus gaat niet door. De markt is overspannen en daarmee ook het aanbod. Mensen bieden diensten aan voor heel weinig geld. Het is zo ongeveer iets of niets...en op zich is dat ook wel weer goed. Misschien moet ik wel niet gaan interimmen, iedere keer kom ik hierop uit. Mooi moment om voor mijzelf op te reflecteren.
Mijn vader...tja daar is toch zomaar wat mee aan de hand. Hij wordt doorverwezen naar het Dijkzigt Ziekenhuis. Zijn aderen zijn hier en daar toch wat dicht aan het slibben. Dus een gesprek met een specialist op dit gebied kan ons helpen. Statistisch gezien is er 18% kans dat hij weer een tia krijgt. En vervolgens als hij geopereerd zou gaan worden is de kans 3 tot 4% dat het niet goed gaat. Dus wat doe je dan...daar gaan we nog een keer over praten denk ik. Mijn vader, ja mijn grote lieve vriend en vader, ik wil hem nog heel lang bij me houden, dus ik denk dat ik zou opereren. Je weet maar nooit wat er gebeurt als je de boel op zijn beloop laat...wat is wijsheid...
Liefs, vanuit Huis ter Heide...ik ben blij dat ik straks weer naar huis ga. Aniet