Gisterenochtend kwam Jannie langs. Ze had, zoals zo vaak, een geweldig boek bij zich - Uit liefde voor het leven - van Benoite Groult. Prachtig, volgens mij net zo'n soort boek als - Zout op mijn huid - intens, heerlijk...voor als ik aan het infuus lig, stel ik mij zo voor. Maandag is zo'n dag dan lig ik de hele dag te lezen in het ziekenhuis. Heerlijk, een goede manier van afleiding, en verder kun je toch weinig doen. De dag ervoor kreeg ik ook al zo'n prachtig boek - Duizend schitterende zonnen - van Khaled Hosseini, Ellen en Hanneke kwamen hiermee aan. Heerlijk al die boeken, wat ben ik toch verwend! En dat lezen, dat neemt de tijd weg...het is weer mijn goede week, en dat is genieten, van het eten, van alles...je bent eigenlijk alleen maar moe, meer niet!
Gisterenavond zijn we met elkaar (Emmy, Reynaud, Anke, Sophie, Rosanne, Annemarie en ik) naar de musical gegaan van Florine en haar groep 8. Leuk om Florine zo te zien dansen en zingen. Leuk ook, om te zien hoeveel mensen wij samen al kennen hier in Voorschoten, hoe makkelijk je integreerd, ook op school rondom de meisjes. We kennen al zoveel ouders. Voelt ook goed om zo betrokken te zijn bij de meisjes en de school. De meisjes worden tenslotte nu ook voor een gedeelte door ons/mij opgevoed hier. Ik vind die betrokkenheid fijn. Je bent niet alleen maar de partner van, je geeft die meisjes ook iets mee. Ik probeer hen de normen en waarden mee te geven die ik zelf heb meegekregen van mijn ouders. Dat het belangrijk is om te delen, om met elkaar gelukkig te zijn. Dat gezelligheid en openstaan voor elkaar er toe doen. Dat het niet uit maakt wat iemand is of doet, arm of rijk, maar dat het gaat om liefde, vertrouwen, vriendschap. Vanmiddag ga ik samen met Annemarie naar school, naar de juf van Rosanne, zij heeft een eerste cito gedaan in groep 6 en de resultaten zijn dusdanig, dat je hier even over na moet denken. En dat je hier wellicht ook consequenties aan moet verbinden, ik ben benieuwd. Gisterenavond nog heel leuk gepraat met de oma van een vriendinnetje van Floor, die ook non hodgkin heeft gehad. Mooi om te zien hoe sterk zij nu weer is, ik zei - ik hou me maar aan u vast mevrouw -! Goed he....
Emmy kwam met een bijzonder schilderij aan voor ons. Een kadootje van haar zuster Annelies, die volgens mij (ik heb haar slechts twee keer mogen ontmoeten helaas...) een galerie heeft. Dit schilderij (moeilijk te verwoorden wat je ziet op een schilderij) laat in mijn beleving, een soort van sprookjesfee zien, een symbool voor mijn herstel. Ik heb het even in de kamer neergezet totdat we een mooie plek hiervoor hebben bedacht samen.
Voor we naar bed gingen kwam Rosanne met twee lieve kadootjes (ze komt dan tussen de middag bij me en heeft een plan, maar nog geen middelen om dit plan te realiseren, dat lossen we dan samen even op...)voor haar zus die had opgetreden. Zo typisch Rosanne, om haar zusje of iemand anders te verwennen. Was erg vertederend!
Wij waren lekker moe samen...en hebben dus heerlijk geslapen, tot een uur of half zes (ik althans...) nu breng ik Annemarie een kopje thee en dan gaan we nog even verder slapen....heerlijk! Oh nee...Annemarie moet er zo uit voor de meisjes...ik mag nog even lekker slapen!
Ik voel me prima, alleen een beetje moe, lekker zo'n week. Deze tweede kuur is eigenlijk best aardig gegaan toch! Duimen voor kuur drie (kuur drie alweer....).
Hoop dat we vandaag nog even buiten kunnen zitten....net als gisteren, lekker is dat!
Succes vandaag allemaal, of mensen die op vakantie gaan, geniet ervan, heb het goed!
Anita
