Hete nachten......en een half broodje kalfskroket

Dit is een ander schilderij van Annemarie, een van mijn favorieten, nog niet klaar, maar heel bijzonder. Een combinatie gemaakt naar een foto, met veel dingen zelf erom heen bedacht.
Astrid vroeg me om af en toe nog wat schilderijen te plaatsen. Zal ik doen dus.
Anita

Tja en nu is het tien over drie zaterdagochtend, heel vroeg dus....maar ik lag zo enorm te woelen, was doorweekt van het zweet en ben eruit gegaan. Ik maak met dit soort nachten Annemarie erg moe en lig mezelf in de weg...en verder gaat het wel goed met me.


Ik zal het maar opbiechten....gisterenavond ging ik met Rosanne een patatje voor haar en Annemarie halen en heb toen zelf een half broodje kalfskroket gegeten, heerlijk werkelijk....wat lekker om gewoon zomaar weer iets te kunnen eten. En het is allemaal goed in die maag van mij, het blijft allemaal erin...dus gisteren was een goede dag. Mango, meloen, een beschuitje, een boterham, kortom genoeg om het vol te houden. Ik had ook wel wat energie...

Heb gisteren Rosanne naar haar eerste drumles gebracht op de fiets, was erg leuk...toen we zaten te wachten hoorde ze uit een andere kamer, heel rustig een paar drumtonen en dit zwol steeds meer aan, haar gezicht werd steeds stralender en ze vond de eerste les erg cool. Ze speelt drumles op een prachtig zwart glimmend drumstel en heeft hier tijdelijk zo'n oefendrumstel, een enorm verschil...maar ze heeft al heel veel geoefend gisteren. En ze zei 'als ik later goed ben en een echt drumstel heb, dan laden we het wel in he Aniet, en dan ga ik op school drummen voor de klas'. Geweldig he...dus ik heb haar, ja zo oud ben je dan verteld over Cesar Zuyderwijk van de Golden Earring (schrijf ik dit alles goed zo?) en dat als ze goed is, ze wel wat lessen van hem moet gaan krijgen...heerlijk zo'n enthousiast kind.

Gisteren hadden we nog zo'n verhaal samen. Ze plaagt me, omdat ik loop/liep nu dus als een oude dame en ik zeg dan als ik weer hard kan lopen, dan grijp ik je, ze giert van de lacht, vindt dat helemaal geweldig. Toen we terugliepen van het patatje eten zei ze 'Anita mijn leven is veel cooler geworden sinds jij er bent. Want het had zomaar gekund dat mama een vriendin had gekregen die ik helemaal niet leuk had gevonden en ik vind jou echt lief, en cool. Ja en het enige is dat mijn ouders gescheiden zijn nu, maar ja, het is toch veel leuker zo. En papa is nog wel alleen zo.' Waarop ik heel wijs zei ' laten we dan maar hopen voor papa en voor jou en Florine dat papa ook een leuke vriendin krijgt, die jullie cool vinden' waarop Rosanne weer 'ja dan is het helemaal goed'.


Ik merk dat de rijkdom van leven met kinderen je zoveel brengt. De wijsheid van hun woorden, de liefde die je krijgt, de vragen en de open en eerlijke opmerkingen die ze maken naar je, zeker als ze zo onbevangen en spontaan zijn.


Mooi is dat om te ervaren, om mee te mogen maken.
Ondertussen zit ik lekker verse mango van Jannie te eten, die kwam gisteren een kop koffie drinken hier, en had lekkere verse mango voor me meegebracht. Heerlijk...ik geniet ervan.
Vanmorgen komt Pa weer met Els. Fijn is dat, kan hij ook zien dat het weer goed gaat met zijn dochter. Volgende week zondag is het vaderdag en dan wil ik graag naar hem toe en ook naar de papa van Annemarie. Lijkt me fijn om dat te kunnen doen. Mijn vader was dinsdag hier en hij was erg geschrokken van zijn zieke dochter in bed. Nu ziet hij me weer rondlopen en dat zal hem een veel beter gevoel geven schat ik zo in...
En vanmiddag wordt het mooi afgedekte schilderij wat hier nu staat, opgehaald. Erg bijzonder...en heel speciaal voor Annemarie. Ik ben trots en hoop de opdrachtgeefster ook...ik zal haar nooit anders meer kunnen zien dan zonder kleren, schat ik in...maar dat geeft niet, is ook wel bijzonder. Dat is het bijzondere van het feit dat Annemarie naakten schildert, ik zie gelijk iedere klant ook naakt. En stel nu dat het kennissen of vrienden zijn, dan heb ik de neiging steeds op die manier naar iemand te kijken, schat ik in...ik weet het niet. We gaan het ervaren.



Lieve mensen, half vier zaterdagochtend. Ik ga nog eventjes proberen te slapen, misschien wel op de bank, zodat Annemarie lekker door kan slapen. Dikke zoen, mooie zaterdag!
Liefs, Anita