Vanmorgen heeft Annemarie het ziekenhuis gebeld, ik was vannacht weer doorweekt en stond te trillen op mijn benen. Niks blijft binnen, alles komt er weer uit, weliswaar niet van boven gelukkig maar nu weer van onderen. Je voelt je vies en smerig. Vanmorgen heerlijk gedoucht,maar toen zat ik op het toilet uit te puffen, ik kon werkelijk niet meer. Geen cent energie. Ongekend vind ik dit....dat ik geen energie meer heb, dat ik zo ziek ben nu...nu hebben we zetpillen tegen de misselijkheid, een uur geleden is er eentje ingegaan en nu maar kijken of we de boel wat rustig kunnen krijgen. Want ik heb grootse plannen, volgende week wil Marie komen met Alice G. en dat moet lukken en volgende week heb ik een viertal jubilarissen bij Arinso en ik ben samen met Kirsten al plannetjes aan het bedenken, om even mijn gezicht te laten zien daar, een uurtje maar...maar wel eventjes al die lieverds een hart onder de riem steken.
Dus ik moet weer energie krijgen en iets meer gaan eten dan crackers en biscuitjes...als je nu vraagt 'wil je champagne...Aniet' dan ga ik iedereen teleur stellen, ik hoef even niet. En nog wat...Sonja Bakker, Chea vertelde me dat ze aan de meloen zat omdat ze aan het Sonja Bakkeren is, ik hoef dat niet hoor. Toen ik begon aan de chemo vorige week, woog ik 79 bijna 80, na twee dagen 82,8 kg en nu vanmorgen, jawel 74,5...dus het vliegt eraf...krijg zo'n lang gezicht met van die holle ogen...moet wel even appetijtelijk blijven.
Vanmorgen zei mijn Annemarie 'schat je moet knokken hoor, al die mensen, al die kaarten en die reacties, knokken hoor...'en toen hebben we elkaar een high-five gegeven (heet dat zo...).
Dus lieve mensen, ik ga weer even slapen, lig nog hele dagen op bed, maar het lijk of vandaag de ommekeer in mijn lichaam weer gaat gebeuren, ik doe mijn best, ik knok en wil heel graag jullie allemaal zien. Zodra ik kan, kom ik naar Utrecht...dikke kus...van Anita xxxxxxxxxxxxx
5 opmerkingen:
verd.... Aniet. Klinkt mij allemaal zo bekend in de oren.Blijf sterk hoor ik weet zeker dat jij je hier doorheen slaat samen met Annemarie. Elke dag bel ik je weer en dan staat Annemarie me zo geduldig te woord ik heb zo met jullie te doen. Kon ik maar iets doen maar ik ben bang dat buiten belangstelling tonen er niets anders op zit.
Nogmaals blijf sterk we denken met z'n allen hier bij APS aan jullie.
Dikke kus Jan
Hoi Anita,
verschrikkelijk om te lezen wat je allemaal moet overkomen, ik ben er in iedergeval volledig ontdaan van. Veel sterkte voor jou en je familie, ik zal aan jullie denken.
Sterkte,
Allard.
anita ik heb net met mama jou dagboek gelezen. ik hoop dat je snel beter wordt en ik vind het heel erg voor je.
groetjes floris
Lieve Aniet,
Wat een gevecht in jouw lichaam... het kwaad moet er uit en het goede moet overwinnen. Dat zal lukken!!! Het is wel een gevecht in je lijf, maar daar moet je óók naar luisteren. Dit heb je nooit mee gemaakt maar je zult het winnen daar ben ik zeker van.
Mijn 1e week in Rotterdam zit er op. Ben heel leuk ontvangen dat doet je goed vooral als je uit zo'n warm "nest" kom met jouw en Kirsten. Ik wil je graag zien en wacht op het groene licht.
DAAAG lief mensenmens een dikke knuffel van Bart & mij XXXXX
En niet te vergeten voor Annemarie (dit heet houden van!)
Lieve Anita,
Mijn hart doet pijn als ik lees wat je allemaal moet doorstaan. Het is ongeloofelijk hoe je desondanks alle pijn en ellende je gevoelens zo goed weet te omschrijven. Als iemand dit gevecht kan overwinnen, ben jij dat! Samen met Annemarie en de kinderen kunnen jullie de wereld aan....
Neem je rust, wij zouden het heerlijk vinden om je te zien in Utrecht maar geloof mij wij hebben geduld en zullen altijd op je wachten, maakt niets uit hoe lang... we missen je verschrikkelijk veel maar je gezondheid gaat boven alles.
Thinking of you both
Love always,
Sarah, Rene & Zoe x
Een reactie posten