Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 30 maart 2010

Een intensieve dag....

Vanmorgen ging mijn wekker, de onze eigenlijk, al om vier uur veertig! En om kwart over vijf reed ik weg richting Haarlem, onze oven achterin. En daar heb ik samen met Sylvia en Ans, een prachtig paasontbijt voor ruim 35 mensen georganiseerd. Een paasontbijt met voor iedereen een kadootje, eieren, warme broodjes en nog veel meer lekkers...en het werd gewaardeerd. Daarna was het een aaneengesloten reeks van gesprekken, met de Gemeente Haarlem (vroeger een klant, nu weer een zakelijke relatie, maar dan wel de mannen verantwoordelijk voor de drie begraafplaatsen), met iemand van een crematorium, met een aantal medewerkers, een slecht-nieuws gesprek, met mijn opdrachtgever en om kwart voor twee, veel te laat alweer scheurde ik weg richting ziekenhuis, waar ik iets over half vier aankwam. Een gesprek met de verpleegkundige, Pa en Els erbij. Pa in een rolstoel, een stukje beter dan eergisteren. En aansluitend een gesprek met de specialist, met Arie en Els, en Pa natuurlijk erbij. Een ingewikkeld gesprek...want hadden wij 'doorgepakt' in december, waren wij vasthoudender geweest, dan hadden we dit herseninfarct wellicht kunnen voorkomen, ja hadden we maar en hadden we maar...maar wat heb je daar aan! Wat weet je daar nu weer van als simpel mens, wat weten we nu van herseninfarcten enzo...het infarct gezien op beeld. En de situatie is duidelijk, Pa is er ernstig aan toe. De halsslagaders zijn goed verstopt, 70%, en dit betekent dat er kans is op herhaling...tja...voorlopige indicatie, 3 maanden revalideren in de Samaritaan. En dan maar weer zien...en over drie maanden, dan wordt onze boerderij opgeleverd. Dan is het einde oefening op de boerderij...dus daarheen gaat hij nooit meer terug...emotioneel en zwaar. En hij hield zich kranig...best wel...die lieve vader van mij. Ik heb lekker zijn benen ingevet met een of ander goedje...en hem wat geholpen met eten, wat ijs, een boterham...dus wie weet...ik heb hoop, maar ben kapot, helemaal kapot...en ga lekker naar bed nu. Morgen een leuke intensieve dag op Landgoed Avegoor in Ellecom, een MT-bijeenkomst van Yarden. Ik heb er zin in...slaap lekker, Anita

Geen opmerkingen: