Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 4 april 2010

Opleving was van korte duur!!

Laatste nieuws. De opleving was van korte duur! Zojuist eerst Arie gesproken die bij Pa was, en daarna nog gebeld naar het ziekenhuis. En het beeld is misschien nog wel iets minder goed dan gisteren. Alhoewel hij geestelijk goed is, maar we begrijpen niet meer wat hij zeggen wil. Zijn spraak is moeilijk. De situatie is heel ernstig. Morgen mag ik al lekker vroeg naar hem toe, zodat ik nog eventjes alleen met hem kan zijn. Vader en dochter...een herinnering die ooit was. Hij heeft weer hoge koorts, en het lijkt alsof er een infectie is op dit moment...dat wist de verpleegkundige niet zeker...dus de hoogtepuntjes worden steeds minder hoog, de dieptepuntjes steeds dieper, op weg naar het einde...hoe lang nog, een paar dagen, een week, wij hier weten het niet...ik hou jullie op de hoogte, ga naar bed, ik zou wel een week willen huilen, zo voelt het nu...ik heb verdriet, het doet zeer, mijn vader...hij is er nog, maar eigenlijk al niet meer...mijn grootste vriend, mijn vader, ik heb verdriet om wat hij nu nog moet doorstaan! Dag, tot morgen, liefs, Anita en slaap lekker allemaal!! Toen Arie hem gisteren zei dat Chris het gras wilde maaien, gaf hij aan dat het gras voor het huis op standje 4 gemaaid moest worden en daar waar vroeger de boomgaard is, standje 5. Ongekend he...

1 opmerking:

Jeannette zei

Lieve Anita,

Zoals het er nu uitziet wens ik jou en je vader een mooi afscheid, na een intens leven samen als vader en dochter. Hij blijft altijd je vader en jij altijd zijn dochter. Veel sterkte, voor hem, voor jou en diegenen die jullie nabij zijn. Terugkeren naar de bron is proces dat ieder alleen moet/mag lopen. Maar meegaan tot de brug kan heel rijk zijn voor beiden.