Deze dagen loopt alles door elkaar heen. Mijn afspraken, Yarden, nieuwe ontmoetingen...en zomaar, temidden van dit alles, temidden van zachte natte sneeuwvlokken die buiten weer vallen, zit ik hier om half vier dinsdagmiddag op mijn eigen kantoor. Na te denken over 2011, over mijn jaarplannen, mijn prognoses, over de meeting die ik de hele dag heb mogen ervaren. En altijd als ik hier ben, ben ik omringd door schoonheid. Door de kunst van Annemarie, door mooie prachtige literatuur. Door teksten, door citaten. En een tekst staat hier op een kaartje 'ik mis je. Dat is duidelijk...' en deze tekst is altijd voor mijn moeder. Want missen doe ik haar wel vaker. In de auto praat ik met haar, zomaar over wat mij bezighoudt...of over iets wat ik zie, of voel. En deze dagen, de dagen waarop zij het zo moeilijk had, zo vlak voor haar overlijden, denk ik altijd vaker aan haar. En steeds weer voel ik het gemis. En laatst mailde iemand me 'dat zij haar moeder extra zou omhelzen...voor mij' en dat is mooi he...doe dat maar. Kijk maar diep in haar ogen, geniet maar gewoon heel even...van het feit dat je moeder nog bij je is, nog met je praat, nog met je lacht. Als ik Annemarie en haar moeder zie, ben ik zomaar een beetje stil...twee prachtige vrouwen, die in liefde met elkaar verbonden zijn. Die lachen, die dansen, die samen leuke dingen doen...oh wat heerlijk toch...
Een ander citaat vind ik ook zo mooi 'De roos heeft geen waarom. Ze bloeit omdat ze bloeit. Ze maalt niet om zichzelf. Ze verlangt niet gezien te worden.' een citaat van Silesius uit ca. 1650.
Voor mij is dit een spreuk die past bij servant leadership. Simpelweg zijn en niet zoveel meer...en vanuit dit zijn, een tevredenheid ervaren.
En dan nog deze, de spreuk die past bij een reiziger, en ik noem mijzelf soms een reiziger, zo zei ik ooit tegen een geliefde 'ik trek een poosje met je op...' alleen merk ik, dat ik nu graag reis, maar het liefst steeds weer thuiskom...thuis bij Annemarie. Mooi he...'iedere dag trek ik erop uit, steeds op zoek naar een andere weg'door Friedrich Holderlin. Zo dadelijk ontmoet ik weer iemand op een van die wegen...zomaar hier bij mij op kantoor. Een onbekende dame...ik ben benieuwd! En morgen weer...via mijn website. Geweldig toch...dag, heb een mooie, intense en waardevolle avond! Liefs, Anita
Geen opmerkingen:
Een reactie posten