Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zaterdag 27 januari 2018

Schittering

Schittering is de titel van een boek, dat ik op dit moment aan het lezen ben. Een kerstcadeau, en wat voor een cadeau. Geweldig, indringend, vriendschap, liefde, en de weg van het hart volgend. Indringend...en terwijl ik dit lees, realiseer ik me, hoe mooi de sfeer hier in huis is. En ja, dit is subjectief, want ik vind het mooi, ik voel me zo veilig en ondergedompeld in warmte hier, dat is ongekend. Ik had dat ooit ook in Schoonhoven, toen het huis nog door mijzelf bewoond werd, en daarna heel lang niet meer. Heeft niks te maken met hoe groot, of klein een huis is, heeft vooral te maken, voor mij met hoe ik me voel. En hier, in dit huis in Wassenaar, heb ik het weer. Heerlijk, een warme deken, die ik om me heen mag slaan. Met hoekjes, waar ik kan lezen, liggen, zitten, met herinneringen, met mooie kleine monumentjes. als ik naar deze foto kijk, dan zie ik zoveel tegelijk. Het begint met een prachtig frutselwerk 2018,helemaal geknipt, gemeten, gemaakt door Reynaud. Mijn schoonvader. Ik vind het mooi, hoe hij zo bezig kan zijn, met iets te maken voor jou, hij kan als geen ander je het gevoel geven, dat jij echt heel bijzonder bent. Indrukwekkend..en als ik de kaarsen aan doen, dan schittert 2018 je tegemoet. 2018 het jaar waarin alles wat gezaaid is, geoogst kan worden, zo las ik ooit ergens. En daar lijkt het op. Ik krijg 'cadeautjes' in mijn leven, aangereikt door anderen, soms een vriendschap, soms een ontmoeting, soms iets waar ik alleen maar van kan dromen, soms materieel, soms helemaal niet. En alles lijkt aan elkaar geknoopt te worden. Waardering, gezien worden, door mijn hoofdbestuur, door mijn directeur, mijn team. Een interview in het magazine Mercedes Benz, geregeld door mijn lieve vriendin uit Goutum, Gonda. Ik glim als ik erover praat, want met dit interview of door dit interview lijkt het alsof ik met mijn vader praat, zo bijzonder. Maandagavond krijg ik dit interview. En dan komt er later nog een fotograaf, om plaatjes te schieten van Anita bij haar auto's...geweldig! moet je toch kijken, bijzonder he...ik kan er echt uren naar kijken. Ik kwam net, toen ik terugkwam uit Voorschoten, Rachel tegen (zij rijdt een Audi cabrio erg mooi)zij zag me, stopte achter me met haar auto, stapte uit en zei 'charming, my dear'. Geweldig..een prachtige dame, die ook van auto's houdt, en dan met een glimlach op haar gezicht naar mijn mooie Mercedes kijkt. Leuk, vanavond gaan we met Floor en Joke eten bij Mila en Simone. En Rachel en Boris komen ook, wordt gezellig...heerlijk! Terug naar die mooie foto met 2018 erop. Als je daar goed kijkt, zie je een beeldje van een vogel, dit beeld heb ik ooit van Eveline gehad in Schoonhoven. Eveline, die helaas ook al is overleden, iedere avond steek ik een kaarsje aan, voor haar, voor onze ouders die er niet meer zijn, dus dit oude wijntafeltje is een soort altaar zonder foto's, maar met mooie dingen erop. Die kleur groen, vind ik zo prachtig, zo intens...leuk hoe ik vroeger op mijn kamertje op de boerderij al groen als kleur wilde. En later in Schoonhoven ook weer, nu vind ik dat oude groen erg mooi. Warm sfeervol. Heerlijk, terwijl ik hier zit te schrijven, is An met Floor aan het shoppen. En op zoek naar een stoel voor straks, in onze 'logeer-werkkamer' mooi denk ik. De sfeer die daar komt, zal helemaal kloppen bij onze sfeer hier. en ondertussen ben ik heen en weer gesjeest. En hebben we een prachtige stoel gekocht, voor onze nieuwe logeer-werkkamer. En wat stoelen voor het balkon van Roos, dus kortom...het is weer gelukt. Nu weer hier aan tafel, met mijn water en mijn koffie, heerlijk genieten van deze mooie zaterdag. Rust, even helemaal niets, alleen maar lekker lezen en zijn. Een mooie zaterdagavond gewenst. Probeer te genieten van wat er is, en terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me dat mijn onderwerp van vandaag ook wel ging over kopen en bezit, maar te midden van dit bezit, van al deze schoonheid, zit ik te genieten van al die herinneringen, aan al die mooie mensen, die er ooit waren, en nu nog ergens zijn, in ieder geval in mijn hart. En maandag mijn interview is een prachtige ode aan mijn vader. Met hem las ik altijd dit magazine. En Petra reageerde zo mooi, toen ik haar vertelde over dit interview, 'Anita wat zou je vader dit geweldig vinden'. En ja, hij zou trots zijn, super trots. Hij zit volgens mij glimlachend naar mij te kijken, onze passie, onze liefde voor dit merk, is wat ons bindt en ook verbindt. Dus bij iedere ster die ik zie, of waar ik in mag rijden, denk ik aan hem. Liefs, Anita.

Geen opmerkingen: