De zomer 'daar waar Zeeland Brabant kust'......

Ooit bedacht ik deze naam, voor mijn inschrijving bij de Kamer van Koophandel. En toen wist ik nog niet, hoe mijn huidige woonplaats vol levenskunst zit. En eigenlijk is de plek waar wij nu mogen zijn en leven, hier in de Achterstraat in Nieuw-Vossemeer, een heel bijzondere plek. Een plek waar al die dingen samenkomen, die ik ooit in mijn leven in mijn rugzak heb mogen verzamelen. Mijn opvoeding, het geloof, het effect van dat geloof op mijn geaardheid, de rust, de natuur, het leiderschap van mijn moeder. De levensvreugde van mijn vader, het omzien naar elkaar. Het zorgen voor je medemens, het eerlijk en oprecht zijn. Het leven vanuit vertrouwen. Elkaar de hand reiken, en ga zo maar door. En hier in dit mooie kleine dorpje zo dicht bij mijn geboortegrond komt alles samen. De mensen groeten elkaar, zoals ik dat vroeger geleerd heb. En ik weet nog dat ik in Den Haag ging wonen, toen ik 17 was en ik het zo gek vond dat mensen elkaar bij de bakker geen gedag zeiden. En ook dat went, hoe gek dat ook klinkt. En hier, groet je de auto's die voorbij komen, zeg je 'hallo' of 'houdoe' of iets anders vriendelijks tegen elkaar. Hier zwaai je als je langsrijdt of loopt. Hier help je elkaar, hier maai je het gras voor de buren. Hier zorg je voor elkaars hondje, hier mag je mee-eten met de buurman die zo heerlijk zijn vlees kan bereiden op de barbeque. Hier is een burenborrel, om elkaar te ontmoeten. 

En als mensen mij vragen 'wat is levenskunst' dan is dat vooral 'het zien van al die mooie kleine dingen bij elkaar, en daar dankbaar voor zijn' en juist die dankbaarheid, die is zo nodig. En zo is ook mijn zomer hier. En vandaag op een maandag, een vrije dag heerlijk. Ik ben iemand die niet zo vaak op vakantie gaat. 1 x per jaar maar. En al die andere vrije dagen die snipper ik door het jaar heen. Zodat ik zomaar nu, op een maandag hier in het atelier zit, en geniet van de kerk, de zon, de tuin, de zomer daar waar Zeeland Brabant kust. Hoe fijn is dat. Teun ligt onder de tuintafel, vanmorgen een heerlijke wandeling over het veld en langs de Kreek gemaakt met Teun en Annemarie. Simpelweg samenzijn.

Hilversum in de app en op de mail en morgen weer helemaal, fulltime. Wel met de cabrio denk ik, want ook dat is levenskunst, genieten van je kop in de wind, de ramen open, zonnebrand op je neus en gaan. Hoe fijn....

Maar vandaag is levenskunst de stilte, de vogeltjes, de jacuzzi, Annemarie, Teun en ik. Hier op ons prachtige plekje waar de hortensia's bloeien, de vlinderstruiken langzaam aan paars kleuren, de heg groeit, het lampenpoetsersgras weer wuift in de wind. Omringt door de stilte, de zon en ondertussen geniet ik van dat kopje Nespresso. Fijn.

Wil je meer weten over levenskunst, kijk dan op mijn website www.anitavanloon-levenskunst.nl en wil je meer weten over dat andere stuk van mij, daar in Hilversum, ook zo'n stukje levenskunst, kijk dan op www.uitvaartstichtinghilversum.nl 

Een fijne dag, ik zwaai naar je als ik je zie...ik glimlach als ik aan je denk, en ik hou je vast als je dat nodig denkt te hebben. Heb het goed vandaag!