Wat een dag!!!

Lieve mensen! Wat een dag weer, sprankelend, begon zo rustig! Een opdracht! Docent in een traject waar ik tot nu toe als intervisie-coach bij betrokken was, en nu mag ik zelfstandig een hele Leergang draaien...wow...ik voel me zo trots! Start in januari, meelopen al eerder...echt een mooie opsteker. Daarnaast coach bij een ander Ministerie, op basis van iets wat ik ooit daar in een heel andere setting heb laten zien. Zomaar een smsje... eerste afspraken staan al genoteerd in de agenda. Een verzoek via een cursiste om voor haar bedrijf een dag te begeleiden. Een uitnodiging voor het 25 jarig bestaan van het Omniversum, een dagje 'non verbale coaching/analyse' op uitnodiging van een relatie van me....een dag vol kadootjes. Een leven vol kadootjes lijkt het nu wel opeens....vanmorgen kwam die meneer hier mijn kantoor binnenlopen en toen kreeg ik een mooie fles wijn! En ondertussen heeft een groep aan wie ik les heb gegeven de cijfers binnen en het regent mooie voldoendes en dus bedankjes naar mij. Terwijl de mensen het zelf hebben gedaan! Ik ben blij, blij en trots....ik stap zo in de trein naar Amsterdam. Heerlijk...liefs, Anita

Zomaar simpelweg genieten....

Lieve mensen, en temidden van een volle agenda, heb ik vanmorgen lekker rustig aan gedaan. Opgestaan, koffie gedronken, de krant gelezen, mails beantwoord, twee telefoongesprekken gevoerd....na de douche weer verder met de mails. Allemaal vanaf die oude keukentafel. Heerlijk. Nu op kantoor. Een gesprek met een oud-cursist van me. Bijzonder, hij komt koffie drinken bij me, om bij te praten. Mooi mens. Dan eventjes in alle rust op kantoor zijn. En om een uur of vier met de trein naar Amsterdam, daar een afspraak met een nieuw bureau (volgens mij erg aansprekend) om te kijken of ik volgens hun concept ook kan en wil gaan trainen. Leuk! Dan een college, maar eerst komen er nog twee cursisten bij me langs, die of moeite hebben met de lesstof, of een les gemist hebben. Een dag die maakt, dat tussen alle drukte door, ik ook zomaar mag genieten...simpelweg genieten...dat is net zoiets als luisteren naar hele mooie muziek. Norah Jones, of Susan Boyle, oh zo prachtig...
En buiten regent het...ongekend wat een regen....Anita

En de spreuk van vandaag op mijn kalender is : 'zoek wat je mist bij de dingen die je hebt'....

Susan Boyle...

Lieve mensen, terwijl de meisjes (ja het zijn er drie deze ochtend, er slaapt een vriendinnetje samen met Floor in haar nieuwe bed) boven nog aan het tutten zijn, drinken wij een kop koffie in de keuken en luisteren naar de nieuwe cd van Susan Boyle...de dame die in de UK tweede werd in de wedstrijd 'Britain's got talent' met haar nummer 'I dreamed a dream' de video-clip van haar werd onvoorstelbaar veel miljoen keer bekeken via You Tube, indrukwekkend, hoe deze ogenschijnlijke 'moeke'(en ach oordeel niet verwonder je slechts...) de hele wereld plat kreeg, staande ovaties kreeg, de wereld emotioneel raakte. Bij Servant Leadership hebben wij deze video ook bekeken, geweldig, geweldig...en ook deze cd (een liefdeskadootje voor mijn Annemarie die nu snotterend rondloopt) is onvoorstelbaar mooi! Super werkelijk waar. Ik zit hier te genieten achter de pc, maar ben ook geraakt door het verhaal achter deze mevrouw. Een vrouw alleen, die leefde voor haar moeder. En ondertussen is haar moeder overleden en heeft zij dit album aan haar moeder, haar grootste fan voordat zij bekend werd, opgedragen. En nu staat zij als een diva op de foto, slank, netjes verzorgd, mooi haar, mooie kleding, de bloemetjesjurk ingeruild voor stijlvolle kleding. Maar diep van binnen is zij volgens mij nog steeds die mevrouw die ooit dat podium opstapte, en vanuit haar passie ging zingen...de buitenkant is veranderd, haar inkomen is veranderd, maar ik hoop alleen maar dat zij authentiek mag blijven. Dat zij mag blijven wie zij is. Want hoe vaak zien we niet, dat mensen door succes opeens hele andere mensen worden. Misschien was ik dit zelf ooit ook wel, ik weet het niet, de wereld om mij heen wel. In mijn trainingen zeg ik altijd 'blijf dicht bij jezelf, dat hou je namelijk het langst vol' krijg geen verbeelding als je in een dikke auto rijdt. En ik hoop toch zo, dat dit ook bij onze kinderen zo mag blijven. Ik zie daar soms van die dingen gebeuren, die maken dat ik mij zorgen maak. Hoe moet dat als ze ooit zelfstandig zijn. En niet alleen deze kinderen, maar zoveel kinderen, die welgestelde ouders hebben, met dure dikke auto's, stevige banen, veel geld, we gaan even shoppen in...noem maar een stad. We kopen gewoon alles wat we nodig hebben, en het liefst nog van een bepaald merk. We gebruiken luchtjes die mijn moeder vroeger kocht voor een hoogtepunt in haar leven. Dus het heeft volgens mij, althans zo behandel ik het in de literatuur van mijn lessen met de nieuwe generatie, the Y-generation...dus ik zou hen allemaal naar deze cd willen laten luisteren. Want wat ik wel zie, is dat deze kinderen hier, in essentie prachtige mensen zijn. Dank je wel dat ik hier mee in aanraking heb mogen komen! Fijne dag, dank je wel Susan Boyle. Liefs, Anita

Douchen enzo...

Wat is het toch heerlijk als je jong bent en je druk kunt maken over wie als eerste mag gaan douchen, als dat je zorgen zijn voor een dag die voor je ligt...dat is volgens mij het leven van puberende meisjes, die elkaar intens liefhebben en elkaar af en toe intens vervelend vinden. Twee zusjes, die door alles heen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Hier en daar, steeds maar weer. Mooi toch...en zo begon de zaterdag, al heel vroeg. Roosje moest een wedstrijd spelen, heeft weer een doelpunt gescoord. Annemarie heeft haar opgehaald. Floor heeft een turndag. Vanmorgen vroeg al in Wassenaar wat boodschappen gedaan, leuk is dat...zo heel vroeg, dan ontwaakt het dorp en dan loop jij al bij de boekwinkel ofzo...heerlijk! En wij zijn vervolgens onze dag gestart als klusjesvrouwen, nadat ik eerst met Roos haar krantenwijkje heb gedaan. Leuk hoe mensen hierop reageren, zo vroeg een meneer me, of ik op de payroll sta bij mijn dochter. En mensen glimlachen als je de krant komt brengen. En daarna ben ik lekker wat gaan snoeien, wat blad gaan vegen, harken en opruimen. Annemarie heeft de buitenlamp die met de storm was omgewaaid gerepareerd en zo komt geleidelijk aan de zaterdagse rust hier weer terug.
Nog even wat boodschappen doen in het dorp en dan kruip ik even onder de zonnebank, om lekker te slapen. Heerlijk gewoon. Straks komt er een vriendinnetje slapen bij Floor, dus lekker makkelijk eten, frites met verse sla. En morgen uitgebreid gourmetten met de meisjes, gezellig.
Wat kan het leven, ook voor een volwassen mens, toch eenvoudig en simpel zijn. Je hebt niet zoveel nodig, los van een goede gezondheid en een liefdevolle omgeving. En terwijl ik dit schrijf, denk ik aan Fer, aan Herry, aan Jan, aan al die mensen die het qua gezondheid een stuk minder hebben en keihard moeten knokken op dit moment. En hier vanuit de Papelaan, zijn wij in gedachten steeds weer heel dichtbij. Meer kunnen we niet doen...en ik weet hoeveel pijn het doet, hoe oneerlijk het is, die k....kanker! Dag lieverds!
Anita

Lesgeven en hoge koorts!!!

Gisteren stond ik voor een groep in Amsterdam. De module - persoonlijke effectiviteit - en die ochtend voelde ik me al erg moe. Veel te laat naar bed natuurlijk, moe, beetje wallen onder mijn ogen..druk, druk en nog meer van dat. En het ging in de ochtend nog heel goed. Goede energie, wel voelde ik me steeds warmer worden en toch had ik het koud...En tussen de middag met veel moeite een broodje gegeten en jawel hoor ik voelde me echt niet lekker. Ik worstelde me door het middagprogramma (de deelnemers waren enthousiast en hebben niets gemerkt) en ik had koorts. Dat voelde ik wel. De trein in, naar huis, gelijk mijn bed in en slapen. Gisterenavond 39 graden koorts. Beroerd. De hele nacht transpireren, en nu geen koorts meer. Gewoon een kop koffie en brood eten. Wel mijn afspraak voor vandaag gecanceld, want ik ga zo lekker nog even slapen. Te veel gewerkt. Mijn les die ik nu geleerd heb - in drukke tijden, op tijd naar bed, rust inbouwen - allemaal zaken die ik behandel in - persoonlijke effectiviteit - en die ik dus ook op mijzelf van toepassing moet en kan laten zijn. Ik vind een mensenlichaam wel knap, het geeft je gewoon een opdonder als het teveel is geweest. En dit was dus weer een signaal. Ik zie een aantal mensen al hoofdschuddend achter de computer zitten als ze dit lezen...en ja, jullie hebben gelijk, ik heb het ongekend druk, maar het is ook allemaal zo leuk. MAAR....ik zal zorgvuldiger zijn naar mijzelf toe. Af en toe lekker vroeg naar bed gaan. Wat minder glaasjes wijn drinken, dat doen we al regelmatiger, door de weeks. Om zo fris en fruitig te blijven. En af en toe gewoon helemaal niks doen...zomaar lekker een boek lezen, een stuk fietsen of wat dan ook...
Lieve mensen...nu even rust. Een weekend voor de boeg, de meisjes komen, en volgende week wel een paar dagen druk, maar ook een dagje PAN met Annemarie ingepland, zomaar tussendoor, heerlijk!
Liefs, fijn weekend, ik kom nog wel bij jullie terug...Anita

Zomaar twee keer op een dag...

Lieve mensen, en hier ben ik weer. Gewoon om een beetje mijn blijdschap met jullie te delen. Want stond ik vorige week in Utrecht te vertellen over 'flow' dan lijkt het nu wel, alsof die flow vandaag hier is losgebarsten. Al die zaadjes die ik gezaaid heb....langzaam aan komen er mooie bloemetjes, plantjes uit...
Vandaag bij het NIBC was bijzonder, intensief en mooi. Goede feedback, prachtige bloemen en een mooi boek. Bijzonder. En maandag mijn inventarisatie voor de nieuwe opdracht ingepland, ondertussen allerlei mails voor nieuwe dingen en opdrachten. Het voelt als kadootjes, als waardering en eigenlijk nog meer dan dat! Geweldig. Gesprekken om een training te gaan volgen eind van het jaar, bij een bijzondere enthousiaste club, om vervolgens deze training te kunnen gaan geven tegen mooie dagtarieven!. Een nieuwe club...zomaar weer. Mensen die me benaderen voor lezingen, trainingen, groepssessies. En dus zit ik hier gewoon een beetje te glimmen. En als ik dan denk aan die foto's van mijn 50e verjaardag, met al die prachtige vrienden en vriendinnen....dan ben ik simpelweg zo gelukkig! Gelukkig dat ik het leven weer leven mag, met mijn mooie vrouw, met mijn Annemarie. En tussen al die mooie momenten door, sijpelt er soms iets anders tussendoor....zorgen, verdriet, om al die mensen die nu met iets heel anders bezig zijn. Met een 'survival', met zorg en spanning en verdriet. Ook dat vergeet ik niet...
Liefs, een hele mooie avond....Anita

Fotoboek 50 jaar, 3e kerstdag, en nieuwe klus!!!

Gisteren heb ik bij Roel, Karin en Sanne gegeten en kreeg ik een prachtig zilvergrijs fotoboek van mijn 50e verjaardag (zilvergrijs heeft te maken met mijn mooie haardos!). Geweldig, een mooie impressie van Anita en haar vrienden! Heerlijk...zo was ook dat moment in Dalem weer heerlijk!
Thuisgekomen telefoon van Flakkee, want kerst is toch voor ons altijd een speciaal moment en voor families over het algemeen. Maar wat ingewikkeld, als iedereen bezig is met een tweede relatie, aanhang, kinderen, gescheiden ouders en weet ik wat al niet. Verplichtingen over en weer, en er zijn maar twee kerstdagen. En wij vieren tweede kerstdag, althans daar ga ik nu gemakshalve maar even van uit (moet nog ingeregeld worden) met de familie van Annemarie. En dus eerste kerstdag met mijn familie. Maar....Arie viert eerste kerstdag met de familie van Anja en dus met zijn Noor en haar broer en zussen! En zo nog een aantal perikelen....dus hebben wij besloten dat er dit jaar een derde kerstdag is, en die is op de boerderij. Arie, An en ik zorgen voor de happen, Pa en Els voor de ambiance en tante Anita en oom De en Lydia (die schakelen we nog wel in, want dit is het moment dat de jonge generatie zorgt voor de oudere generatie hebben wij zo bedacht) zijn ook van de partij. Gezellig op de boerderij. Het familiehuis van de van Lonen en zolang dit nog ons familiehuis is, zullen wij er zijn op dit soort hoogtijdagen. Kerst is ook altijd een eerbetoon voor mijn moeder. Het was ons laatste goede moment met haar in ons midden. Zes jaar geleden alweer!
Zo en dat is dus geregeld, broer en ik waren het er zo over eens. Gezellig, gemakkelijk en ongedwongen. Nu nog een kersttenue uitzoeken!
En vandaag was mijn interview over vrouwen en leidinggeven, voor een boek. Vanmiddag mijn lezing over Persoonlijke Effectiviteit...en tussendoor, een smsje met een opdracht. Geweldig...bij een Ministerie, even hands on, helpen met ordenen, processen op de rit krijgen, advies, kortom zsm starten. Gewoon zomaar uit mijn netwerk...geweldig toch! Dit is zoals het moet gaan. En er komt nog meer...wordt vervolgd. Ik hou je op de hoogte. Er staan een aantal spannende zaken op stapel...gesprekken, kansen, of niet...jullie horen mij weer. Liefs, Anita