Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 12 juni 2007

Mijn haar begint uit te vallen.....

Het is midden in de nacht, tien over twee....ik zit aan tafel, ben rusteloos en kan weer niet slapen. Gisterenavond zomaar, ik wreef met mijn handen door mijn haar, en had bossen haar voor me liggen. Het is begonnen....mijn haar gaat uitvallen, en heel hard volgens mij...doodeng vind ik dit. Confronterend....voor we naar bed gingen zei Annemarie 'lieverd ik hou ook van je zonder haar....' en dat weet ik wel, maar nu is het echt zo'n feit, zo'n zichtbaar feit...als je straks met een kale kop rond loopt, ziet iedereen dat je kanker hebt.
Maar hier moet ik nog even doorheen, en ook dat lukt, daar geloof ik in...gelukkig gaan we vandaag naar die mevrouw voor een muts of sjaal of wat dan ook, passend bij mijn eigen koppie...

Zodra alle haren weg zijn, plaats ik wel een foto. Dan kunnen jullie er vast aan wennen.
Dag, slaap lekker allemaal.
Liefs
Anita

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve Anita,Vandaag was Els en mijn moeder jarig en werd ze 89! Ze leeft al meer dan 30 jaar met Parkinson en slaat zich er moedig doorheen, ondanks dat ze hondrden keren is gevallen. grappige is dat ze uitkijkt naar haar 90e verjaardag en dit jaar niet echt wil vieren.
Anita, jij zit midden in je gevecht tegen de kanker en zo te lezen slinkt de tumor, de druk op de rugzenuw lijkt minder en je gaat weer naar buiten. Dat is zo goed om te lezen.
Alsnog jullie allebei gefeliciteerd met je huwelijk van verleden jaar, van dit jaar en van vandaag en morgen.............prachtig hoor!
Gisteren mijn dochter Saskia verhuisd van haar dormitory kamer naar een huis dat ze met 3 meisjes gaat delen, tesamen met 3 hele kleine poesjes (4 weken oud) en eem Boston terrier, een grappig zwart/wit hondh je die de kleine poesjes maar eng vindt. Soms springt hij plots terug wanneer een katje tussen zijn benen door wil lopen zodat hij eleke keer weer zijn confrontatie aanmoet.an komt er plots een ander poesje van de andere kant en hij weet niet hoe gauw hij wegwezen moet. Na de oiude kamer schoongemaakt te hebben, en alle spullen op de nieuwe plek gebracht te hebben zijn Jay en ik weer naar huis gereden (3 uur).
Te moe om jouw vervolg gisteravondd nog te lezen vond ik vanavond eindelijk tijd. Every cloud has a silver lining..........en door de toon van je schrijven straalt de zon, klinklt een drumsolo op de achtergrond ...fijn om te voelen dat het leven weer de bovenhand heeft gekregen! Goedemôge! Nicolien

Anoniem zei

Hoi Aniet,

Wat fijn dat het de afgelopen dagen wat beter met je gaat! Na alle ellendige dagen/weken weer even op adem komen. Ik heb bewondering voor je vechtlust en ik ben er van overtuigd dat je je, samen met Annemarie en iedereen om jullie heen, door heen zult knokken.
Geniet van de mooie dagen!

Liefs,
Nikki

Anoniem zei

Aniet,

Je haar komt gewoon weer terug hoor!

Liefs, sterkte en tot snel.
Michel

Anoniem zei

Hee Kanjer,natuurlijk is het even wennen nu je haar gaat uit vallen, eigenlijk wist je het al, maar nu het echt zover is, is het begrijpelijk dat je dit eng vind maar kop op meid, het komt echt terug! Enuhhh zonder haar ben je nog steeds Aniet, het haar veranderd dit niet pffff dat rijmt, haha
Ik wens jou en je dierbaren een hele fijne dag.

Dikke knuffels Wilma

Anoniem zei

lieve Anita en Annemarie en meiden,

Even 3 x gemist omdat ik moe was, en lees vol blijdschap dat het beter met je gaat.
De scan die goed was, je voelt je zelf al weer veel beter, geweldig zulk nieuws te lezen.
daarin tegen is het uitvallen van je haar begonnen, waar je weer door heen moet, weer aan moed wennen. sterkte meis. Ik hoop zo dat je vandaag een super mooi, hoed,pet, sjaal of dergelijke weet te vinden dat die enge gedachtens ook snel weg zullen zijn.

Geniet van de meiden en van de dag die voor je staat.
dikke knuffel van ons allemaal
Erik Leonie en Jordy Kreeft

Anoniem zei

Hoi lieve Anita,

Fijn dat je je weer wat beter voelt en pech dat met je haar. Je weet het eigenlijk wel maar je wilt er niet aan. Mijn zusje heeft een pruik en sjaaltjes toen aan geschaft maar neem van mij aan .. je draagt of lekker niets of een leuke pet dat past goed bij jouw (en dat was ook bij haar ook zo).
Het is best confronterend wij hebben ook gehuild toen het zo ver met haar was maar het is ook weer vertederend. Zie zo als je het wil zien maar denk aan de woorden van Annemarie "we houden van je met of zonder haar" daaag lieve Annemarie en kinderen en dag lief mensenmens.
Dikke knuffel Trudy XXX

Anoniem zei

Wat heftig moet dat voor je zijn. Ik lees je log regelmatig en heb ondertussen het idee dat ik je echt een beetje ken... Gek is dat he, ik heb je zelfs nog nooit gezien. Ik vind dat je ongelofelijk dapper bent, en een stoer wijf. Ik leef met je mee, Hester (zus van Kirsten).