Alweer heel vroeg op en uitgebreid een site bestudeerd die Jo-Anne me doormailde. Interessant, stevig en veel informatie op mijn ziektebeeld, maar ook over de chemo's die ik nu krijg en de bijverschijnselen. Prima dit alles te weten en het is dus logisch als ik dit lees, dat ik ziek uit het ziekenhuis kom, en de eerste dagen wat in bed vertoef, met alle bijverschijnselen die ik heb. Misselijkheid, koorts, algehele malaise, weinig trek, buikloop, koud, vooral heel erg koud...'s nachts transpireren, kortom het is er allemaal. En het mag er zijn als ik het goed begrijp.
Zo leer je van elke kuur weer en zo weet je ook, dankzij dit soort tips, waar je je op voor kunt bereiden, als je dat al kunt. Want het gekke is, dat je zodra je je goed voelt, je snel weer went aan dit goede gevoel en die ellende even achter je laat...ja zo is het nu eenmaal. Gelukkig maar zijn we als mens steeds weer in staat, om de goede dingen de overhand te geven en de mindere dingen achter ons te laten. Zo blijf je volgens mij rechtop staan in dit leven en vooral voorwaarts gaan! En dat is wat ik steeds weer moet doen, hoe lang de periode die voor me ligt, nog duurt nu...ik moet voorwaarts gaan. Ik moet vooruit, ik moet blijven geloven in een tijd dat het allemaal onder controle is. Dit weet je, dit lees je en dit hoor je. Mijn moeder zei altijd als je haar vroeg 'hoe is het nu met u?' - 'iedere dag een beetje beter' en dit hield zij vol, totdat zij haar ogen definitief sloot. Ongelooflijk vond ik dat, maar deze instelling heeft gemaakt dat zij steeds weer de kanker kon overwinnen en zoals ik nu begrijp in een remissie terecht kwam. En zoals de arts zegt 'je blijft altijd een kankerpatient' dat geeft niet, je blijft onder controle en in mijn geval kan een tumor nooit meer zo groeien als deze nu gedaan heeft, door deze regelmatige controles. Men is er nu veel sneller bij, dan de eerste keer, denk ik dan maar. En we gaan voor een hele lange remissie, nee we gaan voor volledig herstel, dat heb ik aan Annemarie en al die mensen om me heen beloofd. Dus dat is mijn doel.
Ik heb het koud, maar wilde al die vroege vogels, die nu al op het werk zijn, en alweer uren erop hebben zitten, alvast wat schrijven. Zodat jullie dag weer goed kan beginnen, ik ga nog even naar bed, het is koud hier, ik heb mijn ochtendjas in de slaapkamer laten hangen, zit wel met mijn warme sloffen aan en ik wil nog even slapen....heerlijk, oh ja...ik heb nog geen hyper aanvallen gehad, deze keer, zou fijn zijn....kan ik lekker de nachten doorkomen, samen met Annemarie...
dag lieverds allemaal, succes vandaag, met functioneringsgesprekken, vergaderen, tickets en telefoon, of met heel andere dingen. Ik ben soms een beetje jaloers op jullie, zou zo graag mee willen doen. Maar ik kom echt terug...ook al duurt het nog wel even.....dag,
Anita
