Lieve mensen, en dit is een zaterdag zonder mijn vader. Want hij is nog steeds in De Lutte, met een aantal medebewoners, een geweldige week denk ik, met veel plezier, met goed gezelschap, lekker vers gekookt eten, kortom...een weekje er zomaar even uit. Op vakantie...en dat betekent, wat langer uitslapen, nu nog in mijn nachtpolo rondlopen, een nespresso drinken, wat mails schrijven en zomaar simpelweg zijn...niets hoeft, en alles mag. Heerlijk vind ik dat. Ja ik heb wel dingen te doen, maar ik bepaald nog steeds wanneer en hoe..en dat is toch lekker. Niet weer in die auto springen en van hot naar her rijden. Niet weer onderweg, niet weer meezingen met Blof of andere mooie muziek. En dat is wel echt genieten...buiten is het van dat weer, dat de stoepen geleidelijk aan groenig worden door de aanslag, de bomen kaal, de wind wel guur en veel heel veel regen. Soms worden mensen er een beetje depressief van, gelukkig ken ik dat niet. Ik doe gewoon een dikke trui aan en stap op de fiets. Zomaar even naar de boekwinkel, een kopje koffie drinken ergens, en simpelweg genieten. Want steeds weer voel ik bij mijzelf, dat ik op zoek ben naar die vrijheid en die ruimte. En dat een bedrijf, een baan die daarbij aansluit, zoals ik dat nu ervaar bij Yarden, dan wel heel geweldig is. En jawel ook daar loop ik soms op tegen een ego van iemand, of een ingewikkeld gesprek, moet ik mensen feedback geven over hoe je elkaar aanspreekt, en probeer ik vanuit gelijkwaardigheid te handelen. Want dat verwondert mij zo...dat zoveel mensen het gevoel hebben, dat zij meer zijn dan de ander, of beter, dat we in ons iets hebben, waardoor wij altijd een soort meetlat willen leggen ten opzichte van elkaar. Een soort competitie zoeken. En geloof me, dat is zo niet meer anno 2012. Ik ben aan het lezen over ubuntu...een gedachtengoed dat uitgaat van 'ik ben omdat wij zijn' prachtig geloof me. Ik zal hier een keer een stuk over schrijven, het komt uit Afrika, Nelson Mandela is een aanhanger van deze manier van leven en zijn. Het is geen idealisme, het is een manier van kijken en wat zal ik gelukkig zijn, als ik iets hiervan mag delen met de mensen om me heen. En terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me zo, dat soms mijn manier van denken voor de mensen direct om me heen, ook bij Yarden, echt de ver van hun bed show is. Het lijkt wel alsof ik dromen heb, die in mijn directe omgeving nog niet altijd goed tot haar recht komen, en toch blijf ik dromen, omdat ik het gevoel heb, dat door dit alles te delen, wij met elkaar een klein stukje bijdragen aan een beter bestaan. Een bestaan waarbij meer respect is voor de ander, een bestaan vanuit verbinding, een bestaan waarbij ik mij soms eenzaam voel, juist door mijn manier van denken. En die eenzaamheid voel ik, als mensen niet eerlijk zijn. Zo hoorde ik, dat er twee collega's een weddenschap afsluiten of een andere collega homosexueel is. En ik, ik weet als geen ander, wat het betekent als je voelt, dat jouw gevoelens 'afwijken' van het gemiddelde gevoel. Wat het is, om andersdenkend, andersvoelend te zijn en wta een eenzaamheid dit met zich meebrengt. Ongekend vind ik dit, als ik zoiets meekrijg, verdrietig en ongekend...en op zo'n moment, wil ik ingrijpen en doe ik dat niet. Juist omdat ik mij realiseer, dat er altijd mensen zijn, die nog zoveel lessen te leren hebben. Dat er altijd mensen zijn, die nog dagen voor de spiegel moeten staan, en niet om te zien hoe geweldig zij er uit zien, maar om te kijken naar wat zij iedere dag weer aan het doen zijn. En als er ergens een God is, dan ziet hij dit ook. En ik geloof er heilig in, dat oordelen over de andere, iets is wat als vanzelf wordt opgelost. Want ik geloof niet in straffen en belonen, maar ik geloof wel in oprechtheid. In vanuit de verbinding met de ander samen willen zijn. En ik weet dat mijn weg lang en eenzaam is, maar ik weet ook dat er geleidelijk aan steeds meer mensen zich zullen beseffen, dat dit wel een mooie weg is, de weg van de verbinding...een weg vol verwondering, een weg vol ontmoetingen, en wil je met me meelopen, wees mijn gast, ik zal dit alles zo vanuit liefde met je willen delen...
Een heel mooi weekend gewenst, ik denk aan mijn vader en Els, en al die andere mooie mensen daar in De Lutte, een prachtig initatief van Robert Jan, een van de teamleiders uit Nieuw Rijsenburgh...ik denk aan jullie. Liefs, voor een ieder, en een mooie wandeling, een mooie reis gewenst...want iedere dag weer geniet ik van deze reis, van mijn ontmoetingen, geef ik me er aan over en laat ik alles los...om dichtbij mijzelf te blijven. En probeer ik boosheid te laten gaan, en mij maar steeds te verwonderen....Anita
