Vandaag zat ik weer lekker in de trein, heen en weer naar Amsterdam. Dagje trainen...lekker ontspannen is dat. Mooie evaluaties. Goed gevoel als mensen lekker weg gaan. Dan ga je dus zelf ook lekker weg! En ondertussen volg ik gewoon mijn hart, geniet ik van veel momenten. Zo mocht ik gisteren met twee vriendinnen van mij, een lezing horen van Marcella Mesker...een verbinding tussen Leiderschap en sport...mooie verhalen. Onder andere over mijn tennisidool Martina Navratilova...geweldig. Een bijeenkomst georganiseerd door Leonie, mijn vriendin, directeur/eigenaar van Voorwaarde. Een mooie organisatie in Den Haag. En eigenlijk op zo'n moment ben ik gewoon heel trots...heel blij dat ik dit allemaal mee mag maken.
En weet je wat er nog meer gebeurd is, onze reclameman en zijn vriendin, willen een schilderij van Annemarie kopen. En via Smaken Verschillen, bereikte ons het verzoek of wij de website van Annemarie door wilden geven, twee mensen hadden interesse in de kunst van Annemarie...ik zit gewoon helemaal te glimmen! Geweldig.
Ik lees net iemands motto - verwacht niets, verwonder slechts...en volgens mij zou mijn moeder deze ook wel mooi hebben gevonden, denk je niet?
Lieve groet,
Anita
