Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 28 juni 2009

Voor mama....

Gisterenavond waren wij bij een salonorkest bij Wibi Soerjadi in Zeist, op zijn landgoed Wulpenhorst. Een bijna intiem concert, waarbij wij op de eerste rij zaten en Wibi in een gewone broek met wit overhemd en mooie zwarte lakschoenen zijn stukken speelde. Een meester werkelijk waar...en een stuk had hij speciaal voor zijn moeder gecomponeerd 'voor mama' ontroerde me...maar ook door het verhaal wat hij erbij vertelde. Hoe oud, of hoe jong je ook bent, je blijft altijd kind van je moeder. En toen ik dat hoorde, dacht ik aan Annemarie en haar kinderen, aan hoe ingewikkeld moederschap is, als je ervoor kiest je leven anders te laten lopen. Een kind blijft altijd je kind...en toen dacht ik vooral ook aan mijn eigen moeder. Die alweer zo lang niet meer hier dichtbij ons is. Maar wel met regelmaat nog dichtbij mij is. Die zo vaak volgens mij naar beneden kijkt en mij stuurt...in momenten van onzekerheid, of onrust, mijn moeder die zo mijn voorbeeld was. Mijn rolmodel. Ik lees nu in het blad NRC Focus over vrouwen die veel betekenis hebben in onze wereld, en volgens mij, in het klein, hoorde mijn moeder hierbij. Mijn moeder...ach ik mis haar zo. Dus gisterenavond toen Wibi helemaal opging in zijn muziekstuk, toen rolden de tranen over mijn wangen...omdat ik mijn moeder zo mis. Als ik zie hoe lief Emmy, de moeder van Annemarie is, en hoe betrokken zij is bij haar kinderen. Als ik zie hoe Emmy en Annemarie samen kunnen zijn, dan ben ik zo blij voor Annemarie dat Emmy er nog is, dat haar moeder nog bij haar is en dan hoop ik uit het diepst van mijn hart, dat wij Emmy nog heel lang bij ons mogen houden. Want zij is nu toch ook zomaar mijn schoonmoeder geworden en dat voelt zo goed! Dus moeders en dus ook kinderen, geniet alsjeblieft van je moeder. Zeg de dingen die je nog wilt zeggen, doe uit jezelf een keertje zomaar iets waaruit blijkt dat je echt maar een moeder hebt, jouw moeder!

En nu iets heel anders...want hier heb ik lang over nagedacht. Mijn 50e verjaardag die wilde ik zo groots gaan vieren. En ik heb besloten, uit economisch oogpunt, beredeneerd vanuit mijn positie als zelfstandige, kijkend naar het jaar 2009 en alles wat al achter ons ligt, dat wij dit feestje op een mooie manier hier thuis gaan vieren. Niet groots met veel bombarie, maar gewoon gezellig, intiem, zodanig dat het betaalbaar blijft...en waarom, gewoon omdat we in tijden van crisis, ook hier een beetje op willen letten. Sommige bedrijven waar ik mee samen werk, hebben last van de crisis en geen geld meer. Hier komen wel weer nieuwe andere opdrachten voor terug, maar ook deze dame hier merkt dat er meer aan de hand is in Nederland, dan zomaar even een kleinigheid. Dus zal mijn 50e verjaardag niet groots worden qua ambiance, maar wel groots wat betreft intensiteit en daar gaat het volgens mij om. Dus worden jullie allen verwacht op zaterdag 29 augustus in huize van Loon/Smitshuysen aan de Papelaan 58 te Voorschoten. Tijden en uitnodiging volgt, dus hou de avond voor mij vrij. Ik ga ermee verder, en voel met hier goed bij. Dus geen zorgen...
Voor nu, liefs, een mooie zondag...net belde Els, en weet je Els is Els, Els is niet mijn moeder, maar ik ben blij met haar in mijn leven! Dag, Anita

woensdag 24 juni 2009

De waarheid is hoe we het ervaren....

De waarheid is voor jou en mij iets heel anders. De waarheid is hoe we het ervaren..deze spreuk kreeg ik een keer van Frieda. En bijzonder is om te zien, hoe je soms met mensen op eenzelfde manier iets ervaart, iets meemaakt, zodanig, dat dit bijna eng gelijk is....ik noem dit altijd gelijkgestemden. Een half woord is genoeg...een blik soms al. En daarnaast heb ik heel af en toe met iemand het tegenovergestelde. Dan lijkt het werkelijk alsof we een andere taal spreken, elkaar niet begrijpen. Langs elkaar heen praten...en eigenlijk weet je dan genoeg. Stoppen met energie erin te steken en ieder zijns weegs gaan.
Ook met liefde en vriendschap kan dat soms zo gaan. Ooit ging het goed, en had je elkaar veel te vertellen. En soms dan loopt je weggetje nu eenmaal anders. En houdt het samenzijn hier op. Nee maken jullie je geen zorgen. Dit is NIET het geval bij Annemarie en mij hoor. Dit gaat goed en fijn, ik hou zoveel van die vrouw...vanmiddag kwam ik eventjes thuis om me om te kleden...en toen zat Annemarie in de zon...en weet je, dat is dan gewoon een kadootje, zomaar een mooi kadootje op een vrolijke woensdagmiddag.
En dat van gelijkgestemden mocht ik vanmorgen in een aantal zakelijke gesprekken, ook zomaar zo ervaren...feest! Dank je wel...ik ga naar Kirsten....leuk, alweer zo lang geleden....heb er zin in haar weer te zien!
Liefs,
Anita

dinsdag 23 juni 2009

Fietsen....

Vandaag moest ik even naar een tandtechnisch laboratorium in Alphen aan den Rijn. En de zon schijnt zo lekker, het is zo heerlijk buiten, dus de fiets lonkte vanmorgen vroeg al naar mij...en nu ben ik weer terug op kantoor, na 36,73 km te hebben gefietst. Heerlijk...langs het water, door de polder, wat is Nederland toch mooi...
Vandaag een rustige dag verder. Proberen orde te krijgen op zaken, een aantal afspraken te concretiseren en een eerste aanzet maken voor de afronding van Servant Leadership. En verder af en toe even rust, pas op de plaats. De komende twee dagen ben ik in Breda bij de NLDA. Vrijdag weer een lange behandeling bij de tandarts en naar meneer van Riel...dus dokters, tandartsen, maar ja dan wordt het ook nog wat voor die bijna 50-jarige!!!

'Tijd is een goede vriend'
Deze wijsheid komt van Elly Brinkman, zij woonde in Indonesie. En daar hebben de mensen altijd alle tijd. Voor westerlingen bijna onbegrijpelijk. Totdat je een omslagpunt tegen komt en je de voordelen van 'alle tijd' inziet en ermee gaat leven. Het brengt rust in je hoofd en je krijgt beter oog voor de dingen die gebeuren. En de tijd lost ieder probleem op zijn eigen tijd op. Zoals een goede vriend dat doet....
Heb een mooie dag en neem de tijd om te genieten. Van de zon, van elkaar, van dat mooie gesprek...Anita

maandag 22 juni 2009

Overpeinzingen op maandag....

En terwijl ik dit schrijf, is het alweer maandagmiddag. Gisteren was het vaderdag, en met een aantal vaders, in alle vormen en maten hadden wij een buffet bij ons thuis. En dankzij de zon, konden wij buiten eten. Annemarie's vader, mijn vader, Reynaud onze tweede vader, of hoe noem je zoiets (Rosanne zou zeggen 'ex-vader' zo vertelde zij een keer toen iemand mij vroeg, hoe de relatie tussen Rosanne en mij nu zat, 'Anita is mijn ex-mama'. En de vrager was hierdoor volkomen in verwarring. Later zei Rosanne 'stief-mama' klinkt zo streng), Arie mijn broer die ook vader is, en gelukkig mochten wij, Emmy, Els, Annemarie, Noor, Florine, Rosanne en ik er ook bij zijn...Mooi om vaderdag met alle soorten vaders om je heen te vieren. Jammer dat Ruud er niet bij was, met Anke, met Sophie, want hij hoort in ons rijtje ook bij deze vaders thuis. Maar ja, dat is ingewikkeld, want meestal zijn er twee vaders, dus waren zij naar de vader van Anke toe. Nodigen we die vader volgend jaar ook uit, is de hele bubs weer compleet. Nog leuker!
Vanmorgen nadat ik Florine en Nila naar school heb gebracht met hun werkstuk, ben ik naar kantoor gereden. En had ik een mooi coachgesprek. Coachgesprekken zijn mooi, juist door de verbinding! En terwijl ik dit schrijf wil ik weer iets met jullie delen, juist vanuit verbinding!
'Bewondering voor andermans werk is een uiting van gedeeld geluk' en deze spreuk, die ooit is bedacht door Geert van Diepen zegt zoveel als :
Wie een ander bewondering, dus tijd gunt, ontstijgt eigen beperkingen en geeft blijk van een open blik, en gevoel voor het moment. Bewondering is een gevolg van ruimte geven, van overgave, van kwestbaar zijn en openstellen. Troebele blikken veroorzaakt door gewoonte, tijdsdruk, jaloezie en miskenning verdwijnen als sneeuw voor de zon met bewondering als inspiratiebron.
En terwijl ik dit aan jullie meegeef, denk ik dat hier een voorbeeld staat van Servant Leadership. Zomaar....
Fijne maandag....
Anita

vrijdag 19 juni 2009

Een uitspraak...

Afgelopen week mocht ik de top van de NLDA (Nederlandse Defensie Academie) trainen, samen met John. En als een van de inleiders was daar Matthieu Weggeman. Hoogleraar aan de Universiteit van Eindhoven en hij deed een zo voor hem typerende uitspraak 'niets is zo ongelijk als het gelijk behandelen van ongelijken'. Bijzonder....en hij heeft zo gelijk! Vandaag mocht ik kennismaken met een nieuwe coachklant, een sprankelende dame van 27 jaar jong, dynamisch, actief, flitsend...en zij heeft er een broertje dood aan, steeds te worden vergeleken met andere PA's (persoonlijke assistente van een directeur/bestuurder). En voor haar geldt deze spreuk!
Dag, nu stop ik echt...
Aniet

Vrijdagmiddag/avond....

Dag lieve allemaal...

Vandaag was een dag vol intense momenten. Ongelooflijk verdrietig, en zakelijk bijzonder. Zo belde ik vanmorgen naar mijn vader. Hij was er even niet en Jantje, onze steun en toeverlaat, zijn hulp nam de telefoon aan. En toen ik haar vrolijk vroeg hoe het was...begon zij te huilen. Haar man, Jan, die ik altijd een beetje uit gekkigheid mijn broer noem, is ziek...jawel kanker...godverdomme alweer...en niet zomaar kanker, maar heel ernstig! Ongekend....ik stond ondertussen voor Huize Clingendael, moest omschakelen en zakelijk in gesprek. Bizar....van deze meneer, die ik twee dagen getraind heb, kreeg ik een mooie fles wijn, uit het jaar 2000. Als dank voor mijn inzet. Toen ik weer wegreed stond mijn opdrachtgever van gisteren op de voicemail, met een woord van dank. En of ik in september weer een dag wil begeleiden...zo loopt het een zomaar over in het andere. En ondertussen belde ik Annemarie, om te vertellen over Jan. Het voelt zo onmachtig...en op dat moment kreeg ik een smsje, van Jolanda. Zij feliciteerde mij met de uitslag van mijn MRI...niet eerlijk he...en vertelde me dat haar vriendin aan kanker overleden is. En dat daartussendoor haar zoon geslaagd is voor zijn eindexamen...hoe ingewikkeld kan ons leven zijn. En haar slotzin was..'fijn dat jij nog bij ons blijft...'en lieve mensen...toen heb ik de auto even aan de kant gezet. En realiseerde ik me wat een mazzelaar ik ben. Ik mag gewoon zomaar weer meedoen....en vanavond belde ik Jan, mijn onechte, echte broer en zei tegen hem 'ik hou van je Jan, knokken alsjeblieft...doe je best...ik denk aan je, ben bij je...' wat zeg je nu tegen iemand die kanker heeft...maar ondertussen denk ik dat het zo belangrijk is dat wij met zijn allen Jan gaan steunen!
Afgelopen week heb ik afspraken gemaakt om volgend jaar echt mee te gaan fietsen voor het KWF. De Alpe d'Huez op...minimaal 2 keer, misschien 3.
Dus sponsor mij. Help mij, ik wil minimaal 10 duizend euro bij elkaar fietsen. Ik krijg training van een ervaren man, die dit keer 8 keer omhoog is gegaan. Hij adviseert mij voor de aanschaf van een fiets. Ik fiets voor Jan, voor Mieke, voor Roel's moeder, voor mijzelf, voor al die mensen, voor Ron van Andrea,.....voor iedereen. Ik fiets...en heb jullie inbreng, jullie hulp nodig.
Dus....roept u maar.
Liefs...Aniet

donderdag 18 juni 2009

Voorwaarde...Coachboulevard en wat al niet meer....

Vandaag mocht ik een team begeleiden, geweldig...allemaal stevige mannen, 1 vrouw die in een team onder druk aan het werk zijn met elkaar. Een mooie ochtend vol reflectie, vol feedback, constructief en lekker aan de slag. Vanmiddag in korte broek een ontmoeting bij Dudok in Den Haag. Ondertussen is Lisa geslaagd voor haar gymnasium, Lisa de dochter van mijn vriendinnetje Jannie en haar man Joost! Super he...daarna een bezoek aan Voorwaarde bij Leonie. Waar het vooral ging om Annemarie en haar kunst. Een opdrachtje voor een kraamkadootje, en nadenken over de aankleding van een super mooi pand aan de Nieuwe Uitleg in Den Haag. Eten op een hoekje bij de Denneweg...het leven is zo mooi toch...of niet..
En nu, naar bed, lekker samen...
Kus
Aniet

woensdag 17 juni 2009

Dank voor al het medeleven!!!

Lieve allemaal...even voor de goede orde! Als je een MRI-scan ingaat, doorgaat of hoe je het ook noemen wilt, dan duurt het minimaal 5 werkdagen voor de uitslag bekend is. En vervolgens wordt deze uitslag je door de arts verteld, dus officieel krijg ik pas a.s. maandag een telefoontje van de heer Willemze...en zijn assistente heb ik telefonisch in de verleiding gebracht mij de uitslag vast te vertellen...dus lieve vrienden en familie die met mij, met ons ongerust waren...sorry....ik kon jullie niet eerder iets vertellen. En dan nog hebben we dit te danken aan de lieve assistente, die mij de zin 'geen redicive...' vertelde...
ik wil en zal jullie nooit langer in ongerustheid laten zitten dan nodig is, geloof me...slaap lekker, oh ja, wij waren vanavond in de Koninklijke Schouwburg bij Hermand Finkers en ook deze man heeft kanker (gehad) en zijn voorstelling ging hierover...indrukwekkend...en bijzonder, hoe mensen die kanker krijgen, het toch steeds willen delen. Of misschien is de boodschap wel, hoe mensen die kanker hebben gekregen aan iedereen willen vertellen, dat het leven, ons leven zo ongelooflijk de moeite waard is, en dus dat je het leven moet leven iedere dag weer. Want niemand weet wat voor ons ligt....
Bedankt voor alle lieve smsjes, mailtjes en berichten. Ik hou echt zielsveel van jullie...
Liefs
Aniet oh ja, en wij eindigden met een mooi glas droge witte wijn bij Taste...met uitzicht op de Hofvijver, in mijn nieuwe lila trui, helemaal hip...

Alles is goed!!!!

Zojuist contact gehad met het LUMC en daar komt ie dan....alles is goed! Er is geen sprake van een recidive...ik ben helemaal schoon!!! Super toch, dus gewoon doorgaan met leven. Om ons heen gonst het van de vervelende berichten, over mensen die ziek zijn, mensen die kanker krijgen, dus ik voel mij een gezegend mens. Alles is goed. Wel realiseer ik me, dat af en toe wat rust nemen, de goede dingen doen. Bezig zijn met mooie mensen, mooie opdrachten, en er simpelweg van genieten!
Gisteren en eergisteren heb ik de top van de Nederlandse Defensie Academie mogen trainen, samen met John, een mooie ervaring. Bijzondere mensen, met eigen culturen. Genieten, simpelweg genieten. En dan ook nog in de ambiance van Mansion Bos en Ven in Oisterwijk, ach..het kan slechter toch in ons leven???
Geniet van deze dag, het weer is prachtig. Het afgelopen weekend waren wij op bezoek bij Hans en Ria op Oerol, Terschelling. Wederom zo'n ervaring waar je blij van wordt, heerlijk gewoon! Allemaal op de fiets het eiland over, en het leuke was, ik wist van een persoon dat hij er naar toe zou gaan, en jawel op zondag stond hij voor me, tussen al die 55.000 bezoekers door, die daar rondliepen op het eiland troffen wij elkaar. Kan toch geen toeval zijn...
Liefs,
Anita

donderdag 11 juni 2009

nerveusiteit....

Volgens mij klopt dat woord niet....nervositeit even googelen...allebei de woorden kloppen...gek he?

Gedicht van de dag!

'Alsof je een plek bereikt
om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent
alsof je dit al kende
voor je het zag
er geweest was
voor je er zou komen
zo thuis'

door Kees Spiering

Zomaar op deze regenachtige dag, een dag waarop de MRI op mij wacht en ik, ongemerkt, toch wel iets van nerveusiteit voel...ik ben niet bang, maar ik vind de herinnering niet fijn..het is zo donker en beangstigend in die tunnel....
Anita

dinsdag 9 juni 2009

Een spreuk die moed geeft!

Vroeger was ik bevriend met Loes, Loes Jongejan en het is alweer heel veel jaar geleden dat ik Loes voor het laatst heb gesproken, heb gezien. Haar moeder zag ik soms nog wel, haar zuster ook. In de kerk, met mijn moeder en ook nog, na het overlijden van mijn moeder. En nu een paar maanden geleden is ook de moeder van Loes overleden. En zomaar, via internet, zijn wij weer met elkaar in contact. Loes en ik...onze jeugd, de brugklas, ondeugend zijn en lol maken, samen met Letty en Tanja, met Juliette en met al die andere vriendinnen van vroeger. En Loes en ik wij mailen elkaar en vandaag stuurde zij mij, als hart onder de riem, een lieve mail met een uitspraak van haar moeder :
Het is niet erg alles komt goed.
Mijn oma zei altijd: het is niet erg.
Want durven is het beste middel om te slagen.
Zo overwin je zelfs het zwaarste lot.
Het is niet erg, alles komt echt goed.

Mooi he, zomaar zo'n spreuk, midden op de dag. Zomaar een kadootje...zoals het leven blijkbaar altijd vol kadootjes is. Zojuist kwam Cor, een collega van mij van vroeger, van de HTM. Hij is nu al 69 jaar en woont hier in de buurt. Hij zocht een loopbaancoach voor zijn dochter en kwam mij via internet op het spoor. En hij bracht bloemen mee, lief he...het leven is goed!
Anita

zondag 7 juni 2009

Zomaar een zondagmiddag.....

Met een trui aan in de woonkamer, op de achtergrond lekker muziek van Gare du Nord, een beetje jazzy-lounge achtige sfeer, heerlijk, lekker ritme, lekker ontspannen...een mooi glas water! Genieten en ik las zo'n mooie zin 'ik was zo druk met het najagen van mijn dromen, dat ik me niet realiseerde hoeveel wezenlijks er door mijn vingers glipte....' tja, daar ga ik maar weer eens over nadenken.
Vanmiddag was ik even met Annemarie in Den Haag, bij Rosanne die aan haar laatste hockey-toernooi bezig is. Roos gaat namelijk voetballen, een nieuw avontuur. Ik ben benieuwd...Annemarie is daar nog, ik ben weer thuis, Floor en Nila zijn in de keuken...gezellig twee van die meiden. Vanmiddag namen we afscheid van de trainster van Rosanne, met mooie lieve kadootjes. Leuk. Dat meisje gaat naar San Diego...mooi he, als ik 20 was, wist ik het wel...ik zou inpakken en wegwezen. De wereld zien, niks geen vastigheid, ontdekken wat ik echt wil, wie ik echt ben...nieuwe culturen leren ontdekken, er achter komen dat er meer is dan....je woonplaats, Nederland. Geweldig...terwijl ik dit schrijf, moet ik aan mijn opa en oma denken. Oudere mensen, woonachtig op Goeree en Overflakkee destijds, die nadat mijn ouders getrouwd waren en Pa het boerenbedrijf overnam, een wereldreis gingen maken. Naar tante Anita gingen die in Suriname woonde, maar ook nog allerlei andere plaatsen bezochten. Geweldig toch...als je dat gewoon maar doet. Terwijl ik dit opschrijf, moet ik even glimlachen en denk ik aan Arie mijn broer, hij zei vorige week (toen Pa 80 werd) 'laat Anita niet onze geschiedenis vertellen, want die klopt niet helemaal...' leuk he...ik denk dat ik het weet, maar hij weet veel meer. Hij heeft allerlei details, die ik mij niet meer of geheel anders kan herinneren. Hoezo ieder zijn eigen referentiekader...en volgens mij ziet ieder mens de dingen op zijn of haar eigen wijze toch....dus ik ook. En tante Anita weet nog wel hoe dat zat met die reizen van Opa en Oma, dus snel nog maar eens vragen...weer zo'n mooie reden om nog eens even stil te staan bij vroeger, nu het nog kan....
Dag, fijne zondag weer!
Anita

zaterdag 6 juni 2009

Veiligheid...

Gisterenavond zei ik tegen Frieda 'ik zocht steeds veiligheid bij anderen, bijvoorbeeld bij OPB maar ik realiseer me nu, dat ik vooral veiligheid bij mijzelf moet vinden' en vanuit deze veiligheid, en deze week was dit maar weer eens duidelijk, komen dingen wel weer goed. Valt alles op zijn plaats, komen er leuke nieuwe contacten en opdrachten, kortom...veiligheid bij jezelf hebben, maakt dat je vanuit die veiligheid kunt werken en leven!
Vanavond waren we even bij Marianne, Marlies en Omar. Genieten van een mooi glas wijn en de herkenning in het leven delen! Mooi en bijzonder...het voelt zo goed!
Een fijn weekend, liefs, Aniet

vrijdag 5 juni 2009

Spreuk

'Als je wilt opschieten, loop dan alleen. Als je verder wilt komen, loop dan samen'
Mooie spreuk voor het weekend...loop vooral samen!
Liefs,
Anita

Nieuwe indrukken....

Mijn leventje op dit moment is vol nieuwe indrukken. Ontmoetingen met mooie mensen, netwerken, op zoek naar nieuwe business. En volgens mij is er wel iemand die mij helpt, die mij af en toe de hand reikt. Zo was vanmorgen Adka hier, en gisteren Marijke...mooie mensen, met wie er vast weer wegen samen bewandeld kunnen worden. Als ik terugdenk aan deze week, was er wellicht niet zoveel concrete omzet, maar zijn er wel weer aanzetten gegeven om te komen tot nieuwe groei, nieuwe ontwikkelingen. En was het ook een week van eventjes bijkomen, bijkomen in alle opzichten, van het grote feest op de boerderij. Van alle indrukken. Financieel bijkomen en weer opnieuw opstarten. Het is goed en het komt goed. Zo mag ik nieuwe samenwerkingen aangaan. Met iemand die wellicht altijd een soort rolmodel voor mij is geweest. En volgende week ga ik weer verder met Harry, werken aan de Leergang rondom Servant Leadership. Afgelopen week heb ik een prachtig schilderij van Annemarie afgeleverd, dit schilderij hangt nu in een kamer van een bestuurder van een groot ziekenhuis. Een echte Smitshuysen aan de muur...
Ik ga zo dadelijk nog even bellen met Tjeb van het Center for Servant Leadership. Ik ga werken aan mijn essay voor de afronding van Servant Leadership, zodat ik op 3 september a.s. gecertificeerd mag worden voor Servant Leadership. Een mijlpaal in mijn leven.
Dag, ik wens jullie een fijne dag...ik krijg zo dadelijk bezoek van een redactrice van het blad KRACHT, een blad van KWF, waarin ik een artikel krijg. Geweldig...al die mensen die gisteren meer dan 5 miljoen euro bij elkaar hebben gefiets op de Alpe de Suzes. Super! Ik ben trots op al die mensen die hieraan mee hebben gedaan, mensen dichtbij, mensen die ik goed ken en minder goed ken. Een vrouw die 6 keer omhoog is gefietst, ik ken ook iemand die 8 keer is gaan fietsen. Zelf hoop ik volgend jaar 2 keer omhoog te kunnen gaan. Ik moet nog steeds die nieuwe fiets gaan kopen...komt wel. En dan trainen, dagelijks trainen...ik heb er zin in! Oh ja en deze week heb ik ook nog een massage mogen krijgen van Madjori...goddelijk lekker! Dank u wel weer....
Anita

woensdag 3 juni 2009

En nog een mooi beeld...

Lydi, Annemarie, Sandra, tante Anita, Jan Willem, Hans en Nicolien...de sfeer zit er goed in!

Ooit een 85-jarige zo lekker zien swingen???

Tonny, Tante Anita en Anita en op de achtergrond ziet u HOST Catering uit Wassenaar!

Eerste foto's Pa van Loon 80 jaar!!!

Hoezo vrolijk? Genieten van het feit dat je vader 80 is geworden!!
Ja en swingen maar....daar gaat Annemarie!
Ada en Anita swingen erop los samen...heerlijk!

En hier komt het feestpaar de tuin ingewandeld, 70 jaar jong en 80 jaar jong! Lang zullen ze leven!

Een mooi plaatje, Els, Pa, Noor, Arie, Annemarie en Aniet!
Jawel en dankzij de fotografen, Roel en Karin en later op de avond Ria nog, hier wat eerste indrukken van het feest van Pa van Loon. Geweldig bedankt! Anita

dinsdag 2 juni 2009

Feestweekend - Pa van Loon 80 jaar!!!

De zijtuin van de boerderij, ook hier een zitje gemaakt....
De prachtige mand met bloemen, die opa Piet van Noor heeft gekregen en de melkbus bij de voordeur
Ja ja...er waren ook weer vier nieuwe hele kleine poesjes....ach deze is zo schattig

De bloem die ik van Reynaud heb gekregen....

Pa van Loon, vereeuwigd op het doek, door Annemarie....
En na een geweldig weekend, met schitterend weer, vrolijke en heerlijke mensen, zijn wij weer thuis. Els is 70 geworden en de lunch was heerlijk en gezellig, mooi eten in een mooie omgeving, in haar prachtige tuin. En toen begon het...Arie, Noor, Annemarie en ik terug naar de boerderij...alles klaarzetten, zodanig, dat een ieder in de zon, in de schaduw, buiten en binnen zou kunnen zitten. Elselien en haar team kwamen en er werden nog drie tenten opgezet door de tuin heen, bloemetjes op tafel...en zo vanaf een uur of kwart voor vier druppelden de mensen binnen. Leuk en gezellig, alles bij elkaar (wij zijn gaan tellen) waren er zo'n 80 mensen, ietsje meer wellicht, en toen Pa en Els aankwamen, toen was de tuin gevuld, en de glazen champagne werden geheven, het 'lang zal hij leven' klonk door de tuin! Prachtig...de tuin zag er mooi uit, met oude vrienden, nieuwe vrienden, met veel familie-leden, kortom een hele happening...lekkere hapjes, goede bediening, en een lied over 80 jaar Piet van Loon, het koor voor het huis, en Pa en Els op de stoel ervoor! Tenslotte nog een geweldig lekker buffet, met daarbij oude films van vroeger. Een succes, veel mensen bleven staan kijken en genoten van beelden van toen....de oudste beelden waren uit 1958, toen Arie geboren werd...Mooie plaatjes van het aardappelrooien en poters leggen, van tarwe dorsen, en dat zoveel jaar terug. Plaatjes van mijn ouders, van vrienden van pa en ma...kortom mooie beelden! Die dvd zal ik nog wel 10 x moeten branden ofzo...komt goed!
Liefs, en gefeliciteerd, want vandaag is Lineke jarig!
Anita