Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




dinsdag 15 februari 2011

Mooie intensieve dagen....

En vandaag was ik voor het eerst actief als interimmer bij Yarden in Alkmaar! Een prachtige lokatie met goede mensen. Betrokken, verantwoordelijk, met mooie ruimtes, mooie ontvangstruimtes en een bijzondere ambiance. Mijn collega, die ziek is, heeft hier zich uitgeleefd met warme kleuren. Fraai om te zien...een nieuwe uitdaging ligt weer voor me! Veel gesprekken gevoerd, geregeld en gedaan...de eerste meters zijn gemaakt. We gaan er weer voor. Ondertussen heb ik last van keelpijn, oorpijn, hoofdpijn en met name in de avonden. En dat betekent dus, dat ik mijn lessen voor vanavond en morgen heb gecanceld. Dat ik nu al in een dikke trui, dikke sokken rondloop en zo onder de zonnebank verdwijn. Mijn streven is om negen uur in bed te liggen en zo lekker even bij te komen, de griep of wat het is, moet uit mijn lijf...morgen weer Haarlem/Alkmaar en zo zal dit nog lange tijd zijn. Er is veel te doen...en ik vind het werkelijk prachtig. Vandaag heb ik weer zoveel indrukken op mogen doen, het raakt me steeds maar weer! Hier thuis heb ik een heerlijke salade op met kip en croutons, vers gemaakt door Annemarie. Heerlijk...ondertussen zuig ik strepsils en andere keelsnoepjes. Vandaag is er zomaar ook iets moois gebeurd, Andrea, een vrouw die ik alleen maar ken van de mail, en met wie ik al vanaf Smaken Verschillen contact heb of is het nu door mijn boek, ik weet het niet meer zo goed.... Zij haakte destijds al aan, omdat haar man ook ziek was en onder behandeling is in het LUMC, hij is veel zieker dan ik ben, en over en weer hebben wij elkaar al die tijd gemaild. En vandaag mailde zij mij weer, naar aanleiding van mijn weblog over mijn vader en we hebben nu een afspraak gemaakt, om samen te gaan lunchen in Scheveningen met een glas witte wijn erbij...geweldig he...ik zie er naar uit. Ik weet niet hoe zij eruit ziet, zij weet het wel van mij...mooi hoe je zomaar in contact komt met mensen, die je niet en toch al wel heel goed kent. Door alle verhalen over en weer. Zo heb ik ook contact nog steeds met iemand in Engeland, ook door mijn weblog, door de mails, blijven wij met elkaar in verbinding staan. Mooi hoe internet de wereld aan elkaar knoopt toch...Ik heb nog wat mooie teksten, die ik graag met jullie wil delen, omdat deze nu wel bij mij horen denk ik zomaar...
"Hoe meer je weet wie je bent en wat je wilt,
hoe minder je jezelf van streek zult brengen."
En deze dan : "Geluk is degene willen zijn, die je bent." Ik wens iedereen deze wijsheid toe. Een fijne avond, mijn zonnebank wacht me....ik geniet ervan, slaap lekker allemaal, liefs, Anita