Annemarie en Anita in Disney, terwijl Florine en Rosanne in de Space Mountain zaten, lekker vroeg in de ochtend!Tja en daar is 'ie weer...de nacht, waarin ik klaarwakker ben. Maar ja wat wil je met deze dag 120 mg prednison in mijn lijf, alles is hyper...en mijn ogen gaan niet dicht. Zelfs niet in een lekker bed. Mijn maag is van slag, weinig gegeten, wat brood, wat vruchtenthee gedronken...brrrr verder staat alles me tegen. Ik heb het koud en dan weer heel erg warm, opvliegers die gieren door mijn lijf...kortom de kuur werkt weer even goed. En daar gaat het om.
Vanmorgen was het nog even heel spannend, want mijn bloedwaarden waren eigenlijk te laag. De kuur gaat door als je leukocyten minimaal 3.0 zijn en de mijne waren vanmorgen 2.6....spannend vond ik dat. De arts heeft mij volgens mij het voordeel van de twijfel gegeven, omdat ik qua gewicht ok ben denk ik...
Ongelooflijk he...dat ik al 7 chemo's erin heb zitten nu. Als je aan het begin van een cyclus staat, lijkt het mijlenver weg...maar ondertussen zijn we al aan de zesde maand bezig dat ik ziek ben, of dat ik bezig ben met beter worden...dat klinkt meer op zijn Anita's...nog een chemo, en dan stoppen al die vervelende onstekingen, dan gaat mijn haar nog meer groeien, echt groeien en dan ga ik weer het uiterlijk krijgen van iemand die beter gaat worden. Spreekt me wel aan, dan werken aan mijn energie en kracht, zodat ik de bestralingen goed aan kan.
Het mooie is dat Carla mij achter de schermen tips geeft, en ook doet relativeren, zodat ik af en toe pas op de plaats kan maken en niet zo loop te piekeren soms...dank hiervoor. In een proces als dit krijg je zoveel steun uit onverwachte hoeken, van ex-collega's, van mensen die je voorheen niet zo goed kende, of met wie je nagenoeg geen contact had. Geweldig is dit...in moeilijke en emotioneel zware tijden houdt dit me overeind. Vandaag kreeg ik een kaartje van een ex-collega die mij haar voorbeeld noemde, haar 'Personal Brand' en op zo'n moment dan voel ik mijn emotie weer. Dan word ik geraakt...ik merk dat ik toch zoveel behoefte heb aan dit soort dingen, aan een voorbeeld zijn voor diegenen aan wie ik leiding geef. En hoe fijn ik het vind om mensen iets mee te geven. Soms lees ik nu dingen, die geweldig zijn. Zo kreeg ik van Nicolien uit Amerika het boekje 'Dinsdagen met Morrie' welnu als je levenslessen wilt meekrijgen, dan moet je dit boek gaan lezen. Indringend, maar zo passend. Zo passend ook bij het proces waar ik nu midden in zit...Dit boek had ik ooit al eens gelezen en op dit moment is het zo goed, om dit boek nog een keer te lezen. En het lijkt alsof ik het nu veel beter begrijp....zou ik dan toch groeien tijdens dit proces. Ik hoop het zo...maar ben nog zo bang voor mijn afhankelijkheid, mijn wens naar materie..die weliswaar steeds minder gaat worden, maar je hebt toch gewoon behoefte aan veiligheid, liefde en eten en drinken. Mijn gedachten staan maar niet stil. Vandaag las ik in het blad 'Mind' een interview met Wende Snijders en hierin stond 'Als je alle tijd van de wereld hebt, dan kun je nooit verdwalen'....mooi he..
Wat ook zo mooi was vorig weekend in Disney dat ik merkte dat onze kinderen helemaal gingen stralen als ze Donald Duck, of Goofy zagen en met die figuren op de foto mochten. Volgens mij was dat toch een van de hoogtepunten van ons bezoek aan dit park...zo simpel eigenlijk. De sfeer is zo mooi gemaakt, zo sprookjesachtig mooi, dat je blij wordt als je dit allemaal ziet. Iemand anders zou dit juist weer als heel materialistisch kunnen zien, maar ik heb er van genoten, misschien wel juist door de blijdschap van de meisjes...
Vandaag rolden er weer hele lieve kaartjes in de bus, kwamen er prachtige bloemen van tante Anita en oom De...en voelde ik mij weer zo enorm verwend. Jannie's moeder die iedere avond in haar gebed vraagt om mijn genezing...ongelooflijk hoe rijk ik mag zijn!
Ik was al zo rijk in mijn leven, zoals Morrie zegt 'als je liefde hebt mogen ontmoeten in je leven, als er iemand is die naar je omkijkt, iedere dag weer, die voor je zorgt als je ziek bent, die je liefde en aandacht geeft, dat is de grootste rijkdom die er bestaat' en ik realiseer me dat Annemarie dit stukje in mijn leven heeft gebracht, ik was dat stukje kwijt en ben als een kind zo blij dit weer te hebben gevonden. Ik hoop dat ik haar eenzelfde iets kan teruggeven, mijn liefde en dat zij dit als onze rijkdom ervaart en eigenlijk weet ik het antwoord al...en jullie ook!
Slaap lekker, heerlijk om zo mijn gedachten met jullie te mogen delen!
Veel liefs
Anita
