Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 7 juni 2009

Zomaar een zondagmiddag.....

Met een trui aan in de woonkamer, op de achtergrond lekker muziek van Gare du Nord, een beetje jazzy-lounge achtige sfeer, heerlijk, lekker ritme, lekker ontspannen...een mooi glas water! Genieten en ik las zo'n mooie zin 'ik was zo druk met het najagen van mijn dromen, dat ik me niet realiseerde hoeveel wezenlijks er door mijn vingers glipte....' tja, daar ga ik maar weer eens over nadenken.
Vanmiddag was ik even met Annemarie in Den Haag, bij Rosanne die aan haar laatste hockey-toernooi bezig is. Roos gaat namelijk voetballen, een nieuw avontuur. Ik ben benieuwd...Annemarie is daar nog, ik ben weer thuis, Floor en Nila zijn in de keuken...gezellig twee van die meiden. Vanmiddag namen we afscheid van de trainster van Rosanne, met mooie lieve kadootjes. Leuk. Dat meisje gaat naar San Diego...mooi he, als ik 20 was, wist ik het wel...ik zou inpakken en wegwezen. De wereld zien, niks geen vastigheid, ontdekken wat ik echt wil, wie ik echt ben...nieuwe culturen leren ontdekken, er achter komen dat er meer is dan....je woonplaats, Nederland. Geweldig...terwijl ik dit schrijf, moet ik aan mijn opa en oma denken. Oudere mensen, woonachtig op Goeree en Overflakkee destijds, die nadat mijn ouders getrouwd waren en Pa het boerenbedrijf overnam, een wereldreis gingen maken. Naar tante Anita gingen die in Suriname woonde, maar ook nog allerlei andere plaatsen bezochten. Geweldig toch...als je dat gewoon maar doet. Terwijl ik dit opschrijf, moet ik even glimlachen en denk ik aan Arie mijn broer, hij zei vorige week (toen Pa 80 werd) 'laat Anita niet onze geschiedenis vertellen, want die klopt niet helemaal...' leuk he...ik denk dat ik het weet, maar hij weet veel meer. Hij heeft allerlei details, die ik mij niet meer of geheel anders kan herinneren. Hoezo ieder zijn eigen referentiekader...en volgens mij ziet ieder mens de dingen op zijn of haar eigen wijze toch....dus ik ook. En tante Anita weet nog wel hoe dat zat met die reizen van Opa en Oma, dus snel nog maar eens vragen...weer zo'n mooie reden om nog eens even stil te staan bij vroeger, nu het nog kan....
Dag, fijne zondag weer!
Anita