Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 7 mei 2010

Zomaar.....

En nu na een bezoek aan meneer van Riel, die mij weer gelukkig heeft gemaakt, door in te zien en te onderkennen dat het goed met mij gaat. Dat ik gezond ben en de goede dingen doe. En vandaag was zomaar een lekkere dag, tijd voor mijzelf, even op kantoor zijn, ik heb nog wat te doen daar, en doe dat dit weekend...en ook volgende week zal ik een aantal keren op kantoor zijn, voor een gesprek. Heerlijk is dat ook wel weer...een goed gesprek gehad met mijn opdrachtgever, en eigenlijk hoorde ik vandaag, dat ik daar terecht ben gekomen, dankzij een tip van mijn oude ADP-directeur, mooi he...hoe een balletje kan rollen. En hoe netwerken werkt...ik voelde me blij en trots tegelijk! Ondertussen contact gehad met Yarden, omdat we daar een uitvaart hadden van een hoge politiefunctionaris en deze uitvaart is met alle egards verlopen. En was uiterst plechtig en respectvol. Nu lekker aan tafel, de meisjes zijn er...en we gaan lekker eten! Morgen weer een dagje naar mijn vader....
Liefs, Anita

Zomaar eventjes....

Vandaag ga ik even naar Moneyou, een gesprek met Bjorn. Mijn coachee is er zelf niet en met hem heb ik in mei een aantal vervolgmomenten afgesproken. En zojuist heb ik een heel lang en uitgebreid telefoongesprek gevoerd met Els, de vriendin van mijn vader. Nu een kopje koffie en een stukje tekst voor de omgeving. Vanmiddag naar mijn arts meneer van Riel, en dan neem ik ook een foto van mijn vader, zoals hij nu is, mee. En als je naar die foto kijkt, dan zie je een andere man. Een man, die veranderd is, verdrietig is en soms een beetje somber. Maar als je dan met hem praat over 'later' over bijvoorbeeld Vroonlande...dan gebeurt er weer iets. Dan gaat hij op zijn manier zijn best doen, met fysiotherapie of anderszins. Dus vandaag is er ook even zomaar tijd voor mijzelf, tijd voor mijn kleine kantoortje. En de spreuk van vandaag is 'als je een berg wilt verplaatsen, begin dan met het verplaatsen van kleine stenen' en zo ziet wellicht de toekomst van mijn vader (en daarmee ook de onze) eruit, steen voor steen zullen we zijn leven wellicht weer op de rit krijgen. Morgen ga ik weer een dagje naar hem toe. Wandelen, althans ik wandel en hij zit in de stoel en we gaan samen naar buiten. Dag, geniet van deze dag...ik kwam heel vrolijk beneden vanmorgen in mijn flitsende outfit, zwart-witte schoenen aan...en toen, toen was het weer slecht, en nu ben ik weer zwart-wit, maar iets minder flitsend...ach, dat is maar de buitenkant...de lach komt van binnenuit en die lach die laat ik zien, ook vandaag weer! Liefs, Anita