Vanmorgen de arbo-arts bezocht. Een goed gesprek gehad, afspraken gemaakt dat reintegratie tijdens mijn bestraling blijft op 3 x 4 uur per week. Is genoeg denk ik voorlopig. Zeker als je nagaat dat hier dagelijks een bestraling en mijn reistijd naar en van Nieuwegein bij komt.
Vanmiddag zijn er allerlei strepen/lijnen op mijn buik gezet en heb ik mijn eerste bestraling gehad. Stelt niet zoveel voor. Je ligt op een bed met een glazen plaat, en er is een camera die van onderaf een bestraling uitvoert en daarna van bovenaf, en dan kun je je weer aankleden en zeg je iedereen gedag 'tot morgen' heel bizar. Je auto staat op een speciaal parkeerterrein voor de afdeling radio therapie, kort parkeren. Gaat allemaal heel snel. Ik heb op dit moment een planning voor deze week gekregen en dat is op allerlei momenten op een dag. Voor volgende week heb ik aangegeven zoveel als mogelijk vroeg in de ochtend. Vrijdag krijg je een planning voor de komende week.
Gaat er allemaal heel snel en vriendelijk aan toe. Morgen heb ik nog even een gesprekje met de radio therapeut, de arts met wie ik al eerder heb gesproken. Dan weer naar Arinso toe, lekker is dat wel, gewoon weer aan de slag.
Tot zover....later meer. Het voelt allemaal heel onwerkelijk, ook wel een beetje emotioneel. Je ligt in zo'n bestralingsapparaat, je voelt op dat moment niks. En ondertussen krijg je een boekje mee waarin alle mogelijke bijverschijnselen, bijwerkingen staan. Je krijgt een bekertje water om te drinken, kortom...het lijkt alsof er niets aan de hand is, en ondertussen is het in werkelijkheid gewoon anders. Het voelt zo dubbel.
Anita
