Uitnodiging....feestje om te vieren dat.....

Lieve mensen...

Annemarie en ik willen jullie, al onze vrienden, bekenden en al die mensen die ons hebben bijgestaan uitnodigen om op vrijdag 28 maart a.s. vanaf een uur of acht in de avond een borrel te komen drinken bij ons. Het wordt simpel en vooral gezellig, we halen ongelooflijk veel wijn in huis, ik weet niet of we glazen genoeg hebben, maar jullie zijn allemaal welkom.....we hebben wijn, bier en fris en nootjes, meer niet..het geld is op...maar gezellig wordt het zeker...en ik hoop dat er ongelooflijk veel mensen komen om te toasten, te swingen, stil te staan bij alle kansen die we nu hebben met elkaar...de wereld ligt aan onze voeten...
dit is de enige uitnodiging die we versturen, dus we hopen dat jullie met elkaar komen...neem vooral geen kadootjes mee, daar gaat het niet om, kom gewoon om even samen met ons stil te staan bij die giga tumor die we verslagen hebben....
dag, tot de 28e vanaf een uur of 8 in de avond, kinderen alles en iedereen is welkom...
Liefs
Anita en Annemarie.....

En vanaf morgen, staat dit op de site www.boekscout.nl.....met foto's erbij...

Boekscout.nl presenteert met trots:
Anita van LoonKanker, ongeloof, oneerlijk, onmacht.
Het ene moment sta je volop in het leven. En dan opeens krijg je te horen dat je kanker hebt. Je gelooft het niet. Het is oneerlijk en je bent machteloos. Een medisch circus begint. Dit boek gaat over het proces dat je doormaakt, met je partner, je familie, je vrienden en collega's maar vooral met jezelf. Maar ook over de wil om te overleven, de overweldigende steun die je ervaart. En ondanks al die steun voel je je soms zo vreselijk eenzaam. Een zorgeloos leven lijkt voor altijd voorbij.
Anita van Loon:
"Ik ben 48 jaar jong en getrouwd met Annemarie Smitshuysen (kunstenaar). In co-ouderschap zijn wij verantwoordelijk voor de twee dochters van Annemarie; Rosanne en Florine. Onderwerpen die mij boeien zijn: wijn, culinair genieten, literatuur, theater, kunst, fietsen en reizen. Ik beschrijf in mijn boek het proces wat je doormaakt als je zomaar opeens kanker krijgt. De enorme impact die dit heeft op mijzelf en iedereen om mij heen."

Tarara....de uitslag!!!

Lieve allemaal!
En nu dan eindelijk het verlossende telefoontje...hij belde mij terug, want hij was nog niet klaar om vier uur...brrrr spannend. En na intensief beraad met alle deskundigen aan tafel heeft men Anita van Loon nogmaals bestudeerd. De eerste MRI tot en met de laatste MRI en men gaat er van uit dat er slechts nog littekenweefsel zit...en dat de rugklachten nu voortkomen uit de zware behandelingen die ik heb gehad. En dat deze pijn langzaam aan zal slijten.
Dokter Willemze gaf aan dat ik echt een kanjer van een tumor heb gehad, en dat er niet zoveel meer van over is. Dat de behandelingen die ik heb gehad, veel, zwaar en intensief zijn en dat dit veel kapot heeft gemaakt in mijn lijf. En dat hier de rugpijn, stijfheid, zwakke botten uit zijn voorgekomen. Indien ik last blijf houden van uitvalsverschijnselen mag ik hem bellen en zal de neuroloog mij nog nader onderzoeken.
En verder ben ik...jawel voor nu uitbehandeld! Hij gebruikt het woord remissie niet, maar voorlopig houden ze me streng onder controle en ik moet alert zijn! Maar er hoeft niets te volgen voorlopig....een petscan zal worden gemaakt over een maand of twee. Dit is het meest optimale op scan-gebied en hier licht iedere afwijking direct op. Dit is voor alle zekerheid iets wat hij wil doen over ca. twee maanden, zodat dan ook de volledige uitwerking van de bestralingen hierin kan worden meegenomen.
Dus lieve mensen, goed nieuws gewoon. Nu kunnen we echt langzaam aan gaan opbouwen. Zo belt de arboarts mij terug en gaan we stap voor stap weer terug op de ladder in dit leven...Anita van Loon komt terug. Op allerlei gebied gaan jullie van mij horen....
mooi he, en morgen komt mijn boek uit, dat is de eerste stap! Morgen bezoek ik Arinso en waag het niet me nog als een zieke te behandelen, we gaan gewoon aan de slag, hoe ingewikkeld een opdracht ook kan zijn!!!
En jullie allemaal bedankt voor smsjes, mailtjes, berichtjes, kaartjes, bloemetjes, en liefde die ik vandaag weer heb mogen voelen en ervaren...jullie zijn werkelijk geweldig! Zonder Annemarie, zonder jullie steun had ik het niet gered...en nu lekker de hort op! Een wijntje drinken op onze toekomst....
dag, dikke kus, ik blijf jullie informeren via mijn weblog...zodat jullie dicht bij me kunnen blijven en ik mag altijd dokter Willemze bellen, ongeacht hoe vaak....veilig gevoel toch???

Liefs
Aniet

Spannend dagje....

Goedemorgen allemaal...na een wandeling naar het dorp, waar ik bij Suzie een bos prachtige oranje rozen kreeg ben ik weer thuis. Op de weg terug kreeg ik last van mijn been, alsof de kracht eruit was...ik liep als een oude dame...en gelijk denk je weer 'wat is dit nu weer...' heeft het mijn rug, mijn wervel te maken, of....ik heb er werkelijk schoon genoeg van, om steeds weer iets te voelen...
Vanmiddag heb ik contact met professor Willemze en zal ik dit ook maar weer melden. Om vier uur en daarna schrijf ik weer op mijn weblog, zodat iedereen dezelfde informatie heeft...
het is mooi weer, ik doe de deuren naar het terras open en laat 'buiten' weer binnen komen...
Annemarie is aan het werk, ik liep zojuist langs Mas O Menos en gluurde even naar binnen, wordt erg mooi, en het wordt nog mooier met al die mooie doeken van Annemarie aan de muur...geweldig! Volgende week vrijdag...
Vanavond gaan we naar Schutter Wijnservice in de Balistraat in Den Haag, een italiaanse avond en alvast wat praten over 18 en 19 april a.s. de grote Wine en Art bijeenkomst....ik heb er zoveel zin in...
Nu ga ik maar even iets heel anders doen, want het duurt nog zolang voordat het vier uur is...
Dag,
Anita