Gezond weekend....

Ons weekend was lekker en gezond...veel wind en regen, fietsen, wandelen en schelpen zoeken...de wind door onze haren, veel slapen, heerlijk...Vlieland. Wij zagen huisje 'Rika' van Eveline en haar gezin, waar wij haar 50e verjaardag hebben gevierd. Wij zagen veel duinen, en genoten van het buitenzijn, de kou, de golven met schuimende koppen. En nu weer thuis, weer terug, heerlijk...thuis komen is altijd goed. Nu een drukke volle week voor de boeg, met hier en daar een rustmoment tussendoor. Ik heb een afspraak, een fijne dag...liefs, Anita

Puppy en charisma....

Zojuist was Manon even hier. Manon is een fantastische fotografe uit Voorschoten, dus als je ooit voor je site, je bedrijf foto's nodig hebt...ga naar haar website www.vonkfactor13.nl super! En zij heeft een bruine labradorpup...echt super. Foto's volgen nog.
Ondertussen nog even een stukje tekst wat ik even wilde delen :
'Charisma' komt van het griekse woorde charein 'zich verheugen'. Ons wezen is vreugde. Als je dat wezen, je kern kunt bereiken, word je zelf een bron van vreugde. Je straalt dan een zeer fijne energie uit die mensen tot in hun kern aanspreekt : charisma. Charisma is de energie van onze kern. We hebben deze energie al eerder kracht genoemd.' Mooi he... Aniet

Tv, tijdschriften en toeval...

Dag allemaal! Nadat ik vanmorgen zomaar heb uitgeslapen, want het lichaam was gewoon even moe...zit ik nu heerlijk relaxed op kantoor. Welnu, relaxed, nee niet helemaal...want ook al werk ik me tienduizend slagen in de rondte, dan nog betekent dat niet dat je dan geen zorgen hebt. Want mijn opdrachtgevers zijn erg traag als het om betalen gaat, sommigen laten een factuur wel drie tot vier maanden liggen. Ingewikkeld zo'n proces met dure maanden voor de deur en verplichtingen die doorgaan...dus er achteraan jagen, dat het geld binnenkomt is tegenwoordig ook een aktiviteit van me! Maar uiteindelijk komt alles goed toch...daar geloof ik in. Dus terug naar het begin...nog een keer omdraaien in bed, rustig de krant lezen met een kop koffie(ja ik kan het zomaar doen wat een rijkdom he..) en nu pas op kantoor. En toeval bestaat niet ......gisterenavond zou Irene komen. En uiteindelijk had zij zoveel zorgen aan haar hoofd, dat hoofdpijn het van haar overnam en kwam zij niet. En ik was moe, was om half acht thuis, na een intensieve dag. En ik zette de tv aan, nederland 2, een special over kanker. Heel interessant bij Teleac. En het ging in eerste instantie over darmkanker, over overleven, over chemo, over MRI-scans en de hele mikmak. Heel stil hebben wij gekeken, met al die zieke mensen die we kennen in ons achterhoofd, met veel herkenning. Nog steeds ingewikkeld en ook zat er tussen de post het blad Kracht van KWF, een prachtig blad, waar ik zelf ook in heb mogen staan. En in dat blad staat een interview met Mart Smeets en hij zegt zo mooi 'Er is leven en er is dood. En er is niets tussenin.' En zo voelt het voor mij ook. Ik leef weer als een sneltrein, maar wel eentje die zich af en toe realiseert, dat de pauze iets langer moet duren, dat het onderhoud iets meer tijd vraagt, dat de rust ook echt rust moet zijn. Na mijn koortsaanval probeer ik dit soort pauzes in te lassen. Dan lees ik lekker wat boeken. Dan doe ik soms gewoon maar niks..en dat is wel een ongekende luxe. Ik realiseer me dit iedere keer weer!
Nog eventjes deze uitspraak uit een heel aangenaam boekje 'Grote denkers, kleine denkers' : 'Algemeenheden worden nooit saai. Het zijn wijzelf die saai worden als we opgeven nieuwsgierig en ontvankelijk te zijn. We merken dan dat we niet zozeer een nieuwe omgeving nodig hebben, maar een nieuw gezichtspunt' door Norman Rockwell .
In dit boekje gaat de schrijver uit van het principe 'kijk naar de wereld door de ogen van een kind' en op basis van uitspraken van grote denkers als Ghandi, maar ook van kleine denkers als zomaar een Josje van 12 jaar, komt hij tot prachtige inzichten. Leuk...ga ik gebruiken in mijn leven. Dank je wel...en een fijne dag! Anita

Een mooie spreuk....

Om in alle volheid te kunnen leven, moest je voortdurend in beweging zijn. Want alleen op die manier was iedere dag anders dan de voorgaande.

Fijne dag, Anita

Wat een dag!!!

Lieve mensen! Wat een dag weer, sprankelend, begon zo rustig! Een opdracht! Docent in een traject waar ik tot nu toe als intervisie-coach bij betrokken was, en nu mag ik zelfstandig een hele Leergang draaien...wow...ik voel me zo trots! Start in januari, meelopen al eerder...echt een mooie opsteker. Daarnaast coach bij een ander Ministerie, op basis van iets wat ik ooit daar in een heel andere setting heb laten zien. Zomaar een smsje... eerste afspraken staan al genoteerd in de agenda. Een verzoek via een cursiste om voor haar bedrijf een dag te begeleiden. Een uitnodiging voor het 25 jarig bestaan van het Omniversum, een dagje 'non verbale coaching/analyse' op uitnodiging van een relatie van me....een dag vol kadootjes. Een leven vol kadootjes lijkt het nu wel opeens....vanmorgen kwam die meneer hier mijn kantoor binnenlopen en toen kreeg ik een mooie fles wijn! En ondertussen heeft een groep aan wie ik les heb gegeven de cijfers binnen en het regent mooie voldoendes en dus bedankjes naar mij. Terwijl de mensen het zelf hebben gedaan! Ik ben blij, blij en trots....ik stap zo in de trein naar Amsterdam. Heerlijk...liefs, Anita

Zomaar simpelweg genieten....

Lieve mensen, en temidden van een volle agenda, heb ik vanmorgen lekker rustig aan gedaan. Opgestaan, koffie gedronken, de krant gelezen, mails beantwoord, twee telefoongesprekken gevoerd....na de douche weer verder met de mails. Allemaal vanaf die oude keukentafel. Heerlijk. Nu op kantoor. Een gesprek met een oud-cursist van me. Bijzonder, hij komt koffie drinken bij me, om bij te praten. Mooi mens. Dan eventjes in alle rust op kantoor zijn. En om een uur of vier met de trein naar Amsterdam, daar een afspraak met een nieuw bureau (volgens mij erg aansprekend) om te kijken of ik volgens hun concept ook kan en wil gaan trainen. Leuk! Dan een college, maar eerst komen er nog twee cursisten bij me langs, die of moeite hebben met de lesstof, of een les gemist hebben. Een dag die maakt, dat tussen alle drukte door, ik ook zomaar mag genieten...simpelweg genieten...dat is net zoiets als luisteren naar hele mooie muziek. Norah Jones, of Susan Boyle, oh zo prachtig...
En buiten regent het...ongekend wat een regen....Anita

En de spreuk van vandaag op mijn kalender is : 'zoek wat je mist bij de dingen die je hebt'....

Susan Boyle...

Lieve mensen, terwijl de meisjes (ja het zijn er drie deze ochtend, er slaapt een vriendinnetje samen met Floor in haar nieuwe bed) boven nog aan het tutten zijn, drinken wij een kop koffie in de keuken en luisteren naar de nieuwe cd van Susan Boyle...de dame die in de UK tweede werd in de wedstrijd 'Britain's got talent' met haar nummer 'I dreamed a dream' de video-clip van haar werd onvoorstelbaar veel miljoen keer bekeken via You Tube, indrukwekkend, hoe deze ogenschijnlijke 'moeke'(en ach oordeel niet verwonder je slechts...) de hele wereld plat kreeg, staande ovaties kreeg, de wereld emotioneel raakte. Bij Servant Leadership hebben wij deze video ook bekeken, geweldig, geweldig...en ook deze cd (een liefdeskadootje voor mijn Annemarie die nu snotterend rondloopt) is onvoorstelbaar mooi! Super werkelijk waar. Ik zit hier te genieten achter de pc, maar ben ook geraakt door het verhaal achter deze mevrouw. Een vrouw alleen, die leefde voor haar moeder. En ondertussen is haar moeder overleden en heeft zij dit album aan haar moeder, haar grootste fan voordat zij bekend werd, opgedragen. En nu staat zij als een diva op de foto, slank, netjes verzorgd, mooi haar, mooie kleding, de bloemetjesjurk ingeruild voor stijlvolle kleding. Maar diep van binnen is zij volgens mij nog steeds die mevrouw die ooit dat podium opstapte, en vanuit haar passie ging zingen...de buitenkant is veranderd, haar inkomen is veranderd, maar ik hoop alleen maar dat zij authentiek mag blijven. Dat zij mag blijven wie zij is. Want hoe vaak zien we niet, dat mensen door succes opeens hele andere mensen worden. Misschien was ik dit zelf ooit ook wel, ik weet het niet, de wereld om mij heen wel. In mijn trainingen zeg ik altijd 'blijf dicht bij jezelf, dat hou je namelijk het langst vol' krijg geen verbeelding als je in een dikke auto rijdt. En ik hoop toch zo, dat dit ook bij onze kinderen zo mag blijven. Ik zie daar soms van die dingen gebeuren, die maken dat ik mij zorgen maak. Hoe moet dat als ze ooit zelfstandig zijn. En niet alleen deze kinderen, maar zoveel kinderen, die welgestelde ouders hebben, met dure dikke auto's, stevige banen, veel geld, we gaan even shoppen in...noem maar een stad. We kopen gewoon alles wat we nodig hebben, en het liefst nog van een bepaald merk. We gebruiken luchtjes die mijn moeder vroeger kocht voor een hoogtepunt in haar leven. Dus het heeft volgens mij, althans zo behandel ik het in de literatuur van mijn lessen met de nieuwe generatie, the Y-generation...dus ik zou hen allemaal naar deze cd willen laten luisteren. Want wat ik wel zie, is dat deze kinderen hier, in essentie prachtige mensen zijn. Dank je wel dat ik hier mee in aanraking heb mogen komen! Fijne dag, dank je wel Susan Boyle. Liefs, Anita

Douchen enzo...

Wat is het toch heerlijk als je jong bent en je druk kunt maken over wie als eerste mag gaan douchen, als dat je zorgen zijn voor een dag die voor je ligt...dat is volgens mij het leven van puberende meisjes, die elkaar intens liefhebben en elkaar af en toe intens vervelend vinden. Twee zusjes, die door alles heen onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Hier en daar, steeds maar weer. Mooi toch...en zo begon de zaterdag, al heel vroeg. Roosje moest een wedstrijd spelen, heeft weer een doelpunt gescoord. Annemarie heeft haar opgehaald. Floor heeft een turndag. Vanmorgen vroeg al in Wassenaar wat boodschappen gedaan, leuk is dat...zo heel vroeg, dan ontwaakt het dorp en dan loop jij al bij de boekwinkel ofzo...heerlijk! En wij zijn vervolgens onze dag gestart als klusjesvrouwen, nadat ik eerst met Roos haar krantenwijkje heb gedaan. Leuk hoe mensen hierop reageren, zo vroeg een meneer me, of ik op de payroll sta bij mijn dochter. En mensen glimlachen als je de krant komt brengen. En daarna ben ik lekker wat gaan snoeien, wat blad gaan vegen, harken en opruimen. Annemarie heeft de buitenlamp die met de storm was omgewaaid gerepareerd en zo komt geleidelijk aan de zaterdagse rust hier weer terug.
Nog even wat boodschappen doen in het dorp en dan kruip ik even onder de zonnebank, om lekker te slapen. Heerlijk gewoon. Straks komt er een vriendinnetje slapen bij Floor, dus lekker makkelijk eten, frites met verse sla. En morgen uitgebreid gourmetten met de meisjes, gezellig.
Wat kan het leven, ook voor een volwassen mens, toch eenvoudig en simpel zijn. Je hebt niet zoveel nodig, los van een goede gezondheid en een liefdevolle omgeving. En terwijl ik dit schrijf, denk ik aan Fer, aan Herry, aan Jan, aan al die mensen die het qua gezondheid een stuk minder hebben en keihard moeten knokken op dit moment. En hier vanuit de Papelaan, zijn wij in gedachten steeds weer heel dichtbij. Meer kunnen we niet doen...en ik weet hoeveel pijn het doet, hoe oneerlijk het is, die k....kanker! Dag lieverds!
Anita

Lesgeven en hoge koorts!!!

Gisteren stond ik voor een groep in Amsterdam. De module - persoonlijke effectiviteit - en die ochtend voelde ik me al erg moe. Veel te laat naar bed natuurlijk, moe, beetje wallen onder mijn ogen..druk, druk en nog meer van dat. En het ging in de ochtend nog heel goed. Goede energie, wel voelde ik me steeds warmer worden en toch had ik het koud...En tussen de middag met veel moeite een broodje gegeten en jawel hoor ik voelde me echt niet lekker. Ik worstelde me door het middagprogramma (de deelnemers waren enthousiast en hebben niets gemerkt) en ik had koorts. Dat voelde ik wel. De trein in, naar huis, gelijk mijn bed in en slapen. Gisterenavond 39 graden koorts. Beroerd. De hele nacht transpireren, en nu geen koorts meer. Gewoon een kop koffie en brood eten. Wel mijn afspraak voor vandaag gecanceld, want ik ga zo lekker nog even slapen. Te veel gewerkt. Mijn les die ik nu geleerd heb - in drukke tijden, op tijd naar bed, rust inbouwen - allemaal zaken die ik behandel in - persoonlijke effectiviteit - en die ik dus ook op mijzelf van toepassing moet en kan laten zijn. Ik vind een mensenlichaam wel knap, het geeft je gewoon een opdonder als het teveel is geweest. En dit was dus weer een signaal. Ik zie een aantal mensen al hoofdschuddend achter de computer zitten als ze dit lezen...en ja, jullie hebben gelijk, ik heb het ongekend druk, maar het is ook allemaal zo leuk. MAAR....ik zal zorgvuldiger zijn naar mijzelf toe. Af en toe lekker vroeg naar bed gaan. Wat minder glaasjes wijn drinken, dat doen we al regelmatiger, door de weeks. Om zo fris en fruitig te blijven. En af en toe gewoon helemaal niks doen...zomaar lekker een boek lezen, een stuk fietsen of wat dan ook...
Lieve mensen...nu even rust. Een weekend voor de boeg, de meisjes komen, en volgende week wel een paar dagen druk, maar ook een dagje PAN met Annemarie ingepland, zomaar tussendoor, heerlijk!
Liefs, fijn weekend, ik kom nog wel bij jullie terug...Anita

Zomaar twee keer op een dag...

Lieve mensen, en hier ben ik weer. Gewoon om een beetje mijn blijdschap met jullie te delen. Want stond ik vorige week in Utrecht te vertellen over 'flow' dan lijkt het nu wel, alsof die flow vandaag hier is losgebarsten. Al die zaadjes die ik gezaaid heb....langzaam aan komen er mooie bloemetjes, plantjes uit...
Vandaag bij het NIBC was bijzonder, intensief en mooi. Goede feedback, prachtige bloemen en een mooi boek. Bijzonder. En maandag mijn inventarisatie voor de nieuwe opdracht ingepland, ondertussen allerlei mails voor nieuwe dingen en opdrachten. Het voelt als kadootjes, als waardering en eigenlijk nog meer dan dat! Geweldig. Gesprekken om een training te gaan volgen eind van het jaar, bij een bijzondere enthousiaste club, om vervolgens deze training te kunnen gaan geven tegen mooie dagtarieven!. Een nieuwe club...zomaar weer. Mensen die me benaderen voor lezingen, trainingen, groepssessies. En dus zit ik hier gewoon een beetje te glimmen. En als ik dan denk aan die foto's van mijn 50e verjaardag, met al die prachtige vrienden en vriendinnen....dan ben ik simpelweg zo gelukkig! Gelukkig dat ik het leven weer leven mag, met mijn mooie vrouw, met mijn Annemarie. En tussen al die mooie momenten door, sijpelt er soms iets anders tussendoor....zorgen, verdriet, om al die mensen die nu met iets heel anders bezig zijn. Met een 'survival', met zorg en spanning en verdriet. Ook dat vergeet ik niet...
Liefs, een hele mooie avond....Anita

Fotoboek 50 jaar, 3e kerstdag, en nieuwe klus!!!

Gisteren heb ik bij Roel, Karin en Sanne gegeten en kreeg ik een prachtig zilvergrijs fotoboek van mijn 50e verjaardag (zilvergrijs heeft te maken met mijn mooie haardos!). Geweldig, een mooie impressie van Anita en haar vrienden! Heerlijk...zo was ook dat moment in Dalem weer heerlijk!
Thuisgekomen telefoon van Flakkee, want kerst is toch voor ons altijd een speciaal moment en voor families over het algemeen. Maar wat ingewikkeld, als iedereen bezig is met een tweede relatie, aanhang, kinderen, gescheiden ouders en weet ik wat al niet. Verplichtingen over en weer, en er zijn maar twee kerstdagen. En wij vieren tweede kerstdag, althans daar ga ik nu gemakshalve maar even van uit (moet nog ingeregeld worden) met de familie van Annemarie. En dus eerste kerstdag met mijn familie. Maar....Arie viert eerste kerstdag met de familie van Anja en dus met zijn Noor en haar broer en zussen! En zo nog een aantal perikelen....dus hebben wij besloten dat er dit jaar een derde kerstdag is, en die is op de boerderij. Arie, An en ik zorgen voor de happen, Pa en Els voor de ambiance en tante Anita en oom De en Lydia (die schakelen we nog wel in, want dit is het moment dat de jonge generatie zorgt voor de oudere generatie hebben wij zo bedacht) zijn ook van de partij. Gezellig op de boerderij. Het familiehuis van de van Lonen en zolang dit nog ons familiehuis is, zullen wij er zijn op dit soort hoogtijdagen. Kerst is ook altijd een eerbetoon voor mijn moeder. Het was ons laatste goede moment met haar in ons midden. Zes jaar geleden alweer!
Zo en dat is dus geregeld, broer en ik waren het er zo over eens. Gezellig, gemakkelijk en ongedwongen. Nu nog een kersttenue uitzoeken!
En vandaag was mijn interview over vrouwen en leidinggeven, voor een boek. Vanmiddag mijn lezing over Persoonlijke Effectiviteit...en tussendoor, een smsje met een opdracht. Geweldig...bij een Ministerie, even hands on, helpen met ordenen, processen op de rit krijgen, advies, kortom zsm starten. Gewoon zomaar uit mijn netwerk...geweldig toch! Dit is zoals het moet gaan. En er komt nog meer...wordt vervolgd. Ik hou je op de hoogte. Er staan een aantal spannende zaken op stapel...gesprekken, kansen, of niet...jullie horen mij weer. Liefs, Anita

Een zaterdag in november.....

Dag allemaal. Vandaag was zo'n zaterdag waar niets hoeft, alles mag. De kapper, wat boodschapjes doen op de fiets, bloemen voor Annemarie kopen, zomaar iets voor mezelf kopen...spulletjes voor mijn surprise kopen. Even wandelen, uitwaaien samen op het strand...heerlijk. Daarna een glas italiaanse wijn op het Kurhausplein drinken met elkaar en nu zomaar rustig thuis. Niks hoeft....ja, wij zouden naar Irene en Fer gaan. Maar het gaat niet goed met Fer. En eigenlijk is hij steeds in mijn gedachten, is hij steeds onderwerp van ons gesprek. Zo hebben wij vanavond afgesproken dat ik alles op papier zet voor Annemarie, alleen maar voor het geval ik weer ooit ziek zou worden. Zodat alles geregeld kan worden. Gekke gedachte, en toch mag je ook voor deze verantwoordelijkheid niet weglopen. Ingewikkeld, want naast ziek zijn, komen er zoveel andere dingen, waar je rekening mee moet gaan houden. Geld, zaken, verzekeringen, werk, huis, hypotheek, kortom alles gaat door, alleen jouw leven lijkt te stoppen doordat kanker zomaar binnen komt wandelen. Ingewikkeld en verdrietig. Angstig ook...zomaar opeens werd ik weer even bang. Bang omdat het allemaal zo onzeker is, bang omdat 1 op de 3 mensen kanker krijgt. Bang omdat kanker zo vaak weer terug komt. Vanmorgen zat ik bij de kapper en dat meisje vertelde over haar buurvrouw. Zes jaar geleden kreeg zij kanker. Na 1,5 jaar was zij 'schoon' maar dit jaar kwam de ziekte weer terug en drie weken geleden is deze mevrouw overleden. Potverdomme....dacht ik even. Maar ook dacht ik 'leef je leven, leef vandaag, doe je ding, kijk diep in de ogen van je geliefde en realiseer je hoe gelukkig je bent, nu, vandaag...'. Jan, mijn zogenaamde 'broer' op Flakkee is ook ziek. Darmkanker. Volop in de bestralingen. Hartstikke ziek, nog een week geloof ik nu, en dan twee maanden wachten, op de uitslag. Heeft het gewerkt, slaat de behandeling aan...ach die onzekerheid. Ik voel zo mee, met hem, met Fer, met al die mensen om je heen. Ver weg en dichtbij...met de schoondochter van Anneke hier in Voorschoten. Met iedereen, omdat kanker je zomaar bang maakt, voor alles wat er soms kan komen....terwijl je eigenlijk vanuit jezelf, een sterk iemand bent. Gelooft in kracht, in het goede...soms zomaar even is dat gevoel er weer. Een beetje bang...lieve mensen, partners, familie, maar vooral ook de zieke zelf, ik denk aan jullie! Liefs, Anita

Bericht uit Utrecht!

En in de pauze van mijn laatste dag in Utrecht, heb ik alweer van die hele mooie dingen mogen beleven. Wij zijn met een kleine groep goed opgeleide mensen bezig met 'verandermanagement'. Leuk, interactief en lerend van elkaar. Maar ook elkaar de hand reikend. Geweldig. Vanmiddag sluiten we deze module af. En dat is altijd leuk. Ik word 'gescoord' als docent, en over het algemeen genomen is die score hoog. Op de een of andere manier een vorm van waardering. Zo werd ik gisterenmiddag tijdens de Leergang Defensie Coach ook gescoord door de opdrachtgever, die bij mij in de groep op de zogenaamde 'backbench' zat. En dit was ook erg goed. Ik was trots hierop en eigenlijk ook, omdat ik mijzelf 'verhuur' aan Coachboulevard en het dus erg belangrijk vind, dat mijn opdrachtgever en dus onze klant tevreden is. Een mooi compliment kreeg ik van hem 'ik ben verantwoordelijk voor de certificering van docenten voor het Defensie. En als ik jou zie vandaag, dan zou jij door mij gecertificeerd worden'. Welnu...mijn dag kon niet meer stuk. Dat begrijp je.
Vanmorgen was ik al vroeg hier, rond 8 uur. Vrijdag rijden is op de heenweg nooit erg, terug naar huis is het op de een of andere manier altijd gekker...dus wie weet hoe laat ik er ben vanavond. Maar dan, is het weekend. Even bijkomen en uitrusten en praten met onze vriend, bij wie kanker is geconstateerd. Potverdorie zeg...wat een schok, wat een verdriet...ik ben er mee bezig merk ik in mijzelf. Ik wil niet dat iemand zich voelt, zoals ik me ooit gevoeld heb...want die rotziekte hakt er meer in, dan je lief is. En daarom wil ik er juist zijn, voor hem, voor haar, voor die familie....Liefs, Aniet

Een vroege vogel....

Goedemorgen! Vanmorgen was ik ouderwets vroeg op kantoor. Wilde nog zoveel doen, voordat ik weer vertrek en genoot dus van de stilte hier op kantoor vanmorgen vroeg. Straks mijn tweede Leergang voor Defensie. Leuk, met hier en daar wat aanpassingen voor mijzelf. Alweer geleerd. Dan nog wat lesgeven, vanavond en morgen. En aansluitend nog een ontmoeting met iemand die ik al ruim een jaar niet heb gesproken....Ondertussen gebeurt er zoveel om me heen, thuis, hier, samen, met de kinderen. Allemaal mooie dingen, maar wel een heleboel...dus voor ons ligt een weekend vol rust maar weer een keer. Uitslapen, naar de kapper, lekker lang de krant lezen...bloemen halen bij Suzie...en tijd voor elkaar.
Ik kreeg een tijd geleden een kaartje van iemand met de tekst 'de kunst is om je hart warm te houden en je verstand niet te verliezen'. Goh wat zou het leven leuk zijn, als iedereen dit deed. Ik kreeg een berichtje van een vriendin, zij vertrekt voor een maand naar Guatemala, gaat daar werken als vrijwilliger in een vrouwengevangenis. En weet je, als ik dit lees, dan zou ik zo meegaan. Het lijkt me geweldig dat te mogen ervaren, mee te maken hoe dat leven er uit ziet. En ondertussen maak ik me zorgen om mijn sinterklaas-surprise...tja, hoe belangrijk kan het zijn???
Mensen maken zich zorgen om me. Omdat ik het druk heb, maar lieve mensen, dat is niet nodig. Want druk zijn, het druk hebben met mooie dingen, die me energie geven, is goed. Geen zorgen dus. Ik geniet, ik zit in een flow...en af en toe, stap ik er af, doe ik even helemaal niks...zomaar niks. Alleen genieten. Of lui zijn, of bladeren vegen. En terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat ik twee jaar geleden al zo blij was als ik de bladeren had geveegd die dag, dat was alles wat ik toen deed of kon doen. Kun je nagaan, wat een rijkdom ik nu mag ervaren.
Liefs, een fijne dag...van deze vroege vogel!

Boekhandel De Kler - stemmen op Rosanne!

Lieve allemaal!
willen jullie aub allemaal naar boekhandel De Kler in Voorschoten gaan en gaan stemmen op de tekening van Rosanne. Rosanne heeft een tekening gemaakt over 'Vrede' en is als enige van haar school geselecteerd! Zij zit nu bij de 18 beste tekeningen. En a.s. vrijdag is de prijsuitreiking. Het zou superleuk zijn als iedereen die Rosanne kent gaat stemmen op haar tekening!
Dank jullie wel! Aniet

Een dagje op Flakkee....

En gisterenmorgen, klokslag negen uur, stapte ik bij Pa en Els de boerderij binnen! Een kop koffie erbij en lekker even bijpraten, over de kerst, over drukke weekends, over de moeder van Els, kortom over zoveel dingen die een mens meemaakt zomaar in een paar dagen tijd. Lekker ontspannen, zittend in de serre...
En om tien uur vertrok Els en waren Pa en ik weer lekker even samen. Altijd zo gezellig, altijd een beetje praten wat ons bezighoudt, en bijzonder vind ik altijd weer, om dan met mijn vader zo samen te zijn. Hij zit daar dan als een moderne oude man, met een leuk modern shirt aan. Een leuke broek, en met zijn lieve lieve gezicht! Wat kun je veel om iemand geven, dat flitst dan altijd door me heen. En weet je, toen Julia Campfens kwam, met wie ik een interview had over mijn middelbare schooltijd, toen zei hij 'ik ben soms wel een beetje bang omdat ik al zo oud ben, niet om dood te gaan, maar omdat het hier nog zo leuk is' en dat is weer zo'n kenmerkende uitspraak voor mijn vader. Hij geniet nog zo van het leven! Zijn vrienden, oom Koos en oom Dirk kwamen nog, en toen ben ik weer vertrokken. Om vier uur was ik weer op kantoor voor een coachgesprek. En weer een ervaring samen met mijn vader rijker. Ik ben er dankbaar voor!
Anita

Boksen, zilverkleurige meisjeskamers en nog veel meer!

Vandaag stond in het teken van boksen, Roos en ik zijn naar de NK-boksen in Rotterdam gegaan! Leuk spannende partijen, en nog leuker was dat we op de eerste rij zaten naast 'fast Eddy Smeulders' een oude Europees kampioen, die ik vroeger op tv wel heb zien boksen. Hij zat leuk te praten met Rosanne en met mij, leuk, ook om commentaar vanuit zo'n bekende boksman te horen over de wedstrijden! En terwijl wij in Rotterdam waren, hebben Annemarie en Florine de kamer van Florine mooi zilver geschilderd. Dus, als de komende week haar nieuwe bed komt, dan ziet die kamer er al heel anders uit! Een volwassen kamer bijna...en nu zit ons weekend er alweer bijna op, vanavond natuurlijk nog 'boer zoekt vrouw' en dan vroeg naar bed. Er wacht ons een drukke week! Ik wens jullie een mooie avond! Anita

Een nat weekend is begonnen!!

Na een wat onstuimig begin is er nu een lekker sfeertje in huis. Buiten is het nat, ik ben al twee keer natgeregend vandaag op de fiets. Eerst vanmorgen met Rosanne samen de kranten rond brengen door de regen. Toen nog wat boodschapjes halen bij Albert Heijn en weer was het prijs! Nu staat er lekkere muziek op van Diana Krall, heb ik mijzelf getrakteerd op een pink roze agenda van Pink Ribbon voor 2010. Beetje gek bijna, maar 'zonder voorstellingsvermogen kunnen we niet vrij zijn' toch...dus glimlach ik bij de gedachte, dat ik een zakelijke afspraak maak voor 2010 en dan dit knalroze geval op tafel leg. Ouderwets een papieren agenda, ja dat klopt. Voelt ok! En ondertussen merk ik dat er al een aantal opdrachtjes geboekt staan voor 2010. Goed he...maar met name het doel is wat mij aanspreekt! Geld bijeen brengen voor onderzoek naar borstkanker! Dus eigenlijk zou iedereen gewoon zo'n agenda, zo'n armbandje moeten kopen of iets anders, alleen al voor dit doel!
Gisteren was de dag van de workshops, zowel Annemarie als ikzelf hebben een goede sessie gedraaid. Intensief en vooral bijzonder...dus moet gingen we naar bed. Laat ook wel weer, door al die onstuimigheid. Vandaag staat in het teken van de kamer van Florine schilderen, dat gaan An en Floor zo doen. Ik breng Rosanne en Milou naar de schaatsbaan in Leiden. Morgenmiddag de NK-boksen in Rotterdam. Helemaal goed. Voor de rest geen afspraken, gewoon even genieten van de rust. De volgende week is zomaar weer een volle week...maar met een mooi begin, lekker een dagje met mijn vader op de boerderij! Maandagochtend om 9 uur sta ik op de stoep bij hem. Ik heb al allerlei lekkers gekocht, zodat we samen kunnen lunchen. Ik vind het heerlijk om hem een beetje te vertroetelen! Aansluitend die dag nog een coachgesprek! Dinsdag wat gesprekken op kantoor, in de avond een college. Woensdag een hele dag bezig met mijn bouwmarkt. Donderdag Defensie Leergang en 's avonds nog een les. Vrijdag hele dag lesgeven, het afsluiten van alweer een module en aansluitend nog een gesprek met iemand in Utrecht. Dus vol vol en nog voller...
Maar wel weer erg leuk, gevarieerd en vol prachtige ontmoetingen! En mooie opdrachten....ingewikkeld, want het patroon wat ik nu zie, is dat opdrachtgevers traag en langzaam zijn in de betalingen, soms duurt het wel een paar maanden...maar ja, wat in het vat zit, verzuurt niet zeggen ze toch...Afgelopen week gaf ik als antwoord, toen iemand na mijn lezing vroeg wat mijn droom is. En toen gaf ik als antwoord "bezig zijn met mensen coachen, begeleiden zodanig dat geld er niet meer toe doet" wat zou dat toch mooi zijn. Nu is geld nog steeds iets wat er bij komt, wat we nodig hebben om te overleven enzo...
Het heerlijke van hard werken, is ook dan weer dat moment, dat je relaxed bij de open haard kunt zitten. Een glas wijn kunt drinken, simpelweg tv kijken, een boek lezen, of een film kijken...werkelijk heerlijk! De krant helemaal lezen, nog een tweede krant halen en lekker doorakkeren! Ik mag dat wel...en zo langzaam aan kruipen we richting die donkere decembermaand...die feestdagen, die altijd weer met plannen te maken hebben. Zijn de kinderen hier of daar, de ene familie, de andere, of allebei...en weet je alles is zo geweldig leuk altijd, dat ik gewoon heel graag overal wil zijn. Lekker wijntjes drinken met mijn vader en Els, met mijn familie, maar eigenlijk ook met Emmy, Reynaud en Wim (gek dit zeg ik eigenlijk nooit, dit is de vader van Annemarie, en ik noem hem altijd 'Annemarie's vader' uit respect voor hem. Net zoals ik altijd u zeg tegen tante Anita en oom De...is toch niet zo gek he...). Gelukkig is de maand december voor mij een rustige wat afspraken betreft, dus kan ik tijd maken voor familie, voor mijn liefste Annemarie, voor vrienden, maar het is wel een drukke maand qua werk. Ik heb meer dan 100 business cases die ik na mag kijken in de periode december/januari!
Ik wens jullie een mooi, rustig, lekker en vooral gezellig weekend. Wij gaan het wel voor elkaar krijgen hier...liefs, Anita

Fris in je hoofd zit erop! Nu een teamontmoeting, en Annemarie is op weg naar Servant Leadership!

Goedemorgen, nog eventjes op kantoor. Mijn sessies bij 'fris in je hoofd' zitten erop. Vier sessies van een uur, met veel napraten en delen. Met mooie rijke emoties, veel verbinding. Het was prachtig! Dank je wel! Gisterenavond was Annemarie bij me, en dat was ook bijzonder, mijn eigen vrouw in de zaal....intens en indrukwekkend!
En nu, op deze vrijdag, heb ik zo dadelijk een ontmoeting met een team. Het gaat over samenwerken, communicatie, het delen. Leuk, actief, spelend bijna...en ondertussen is Annemarie op weg naar het klooster, om te gaan schilderen met een groep mens die bezig zijn met Servant Leadership. Leuk en vanmiddag, kook ik, ben ik met Rosanne, Floor komt later. Ook daar heb ik weer zin in. Roos en ik gaan zondagmiddag naar het NK boksen in Rotterdam. Met zijn tweetjes. Helemaal gaaf! Verder ga ik vooral uitrusten, want dit was me het weekje wel...mooi, veel indrukken, en dus tijd weer voor ontspanning!
Voor jullie een mooie dag...liefs, Anita
En voor al die mooie mensen die ik heb mogen ontmoeten de afgelopen dagen - dank jullie wel dat jullie er waren -!

Wat een prachtige avond!

De eerste avond 'Fris in je hoofd' zit erop! Een prachtige avond, in een bijzondere ambiance...zomaar midden tussen de winkels in Hoog Catharijne, zit een prachtige vergaderlocatie - Seats2meet - mooi, vrolijk, vriendelijk en bijzonder...en zo waren ook mijn inleidingen, mijn workshop. Met bekende en minder bekende gezichten. Met mooie mensen, die geraakt werden, door mijn eerlijke, openhartige kwetsbare verhaal! Dank jullie wel al diegenen die er waren. Dank...
Vanavond nog een avond, en ook deze dag begon alweer zo mooi! Een mooi gesprek over nieuwe mogelijkheden in Den Haag, wordt vervolgd!!
Zondagmiddag ga ik samen met Rosanne naar de NK boksen...leuk, spannend, en gaaf! Voor nu, brrr wat een regen!
Dag, Aniet

Events, evenementen, lezingen, en workshops....ons leven is er vol van!

Tja en het lijkt wel alsof er een soort eindspurt is ingezet om 2009 tot een mooi en succesvol jaar te maken, zakelijk gezien dan! Zo zijn wij allebei druk met het geven van lezingen en workshops, zo staat Annemarie vrijdag in de Leergang Servant Leadership, waar zij een workshop begeleidt over het maken van een zelfportret! Leuk! Morgen en overmorgen sta ik op het evenement in Utrecht, 'Fris in je hoofd' waar ik per avond, twee keer een uur een verhaal ga houden over Personal Empowerment. En vrijdag begeleidt ik weer een teamsessie met als thema communicatie en samenwerking! En dinsdag 10 november staat Annemarie hier voor de Rotary in Voorschoten om te vertellen over 'van mondhygieniste tot kunstenares' op uitnodiging van broer Ruud. En ik sta ergens in november voor een groep bij de NIBC in Den Haag, en praat over persoonlijke effectiviteit. En op 24 november sta ik voor diezelfde Rotary in Voorschoten om te praten over mijn leven, mijn ziek zijn...en vertel over mijn boek! En volgens mij houdt het hiermee nog niet op...wordt vervolgd! Dank jullie wel voor al die lieve mooie bloemen, smsjes en berichtjes...wij zijn echt heel feestelijk verwend vandaag! Liefs, ook namens mevrouw, mijn vrouw de kunstenares! Anita

Mooie paarse pennen en veel regen!

Vandaag schrijf ik met mooie paarse pennen. En heb ik een fijne dag op kantoor. Lekker wat rommelen, wat afspraken maken. Wat telefoontjes, een nieuwe opdracht, een leuke vrolijke opdracht. Een vervolg op mijn bouwmarktverhaal. Ik ben er blij mee en trots op...weet je nog die stromen van het afgelopen weekend. Soms moet het zo gaan. Het ene valt weg, het andere komt er voor terug. Dus is het zomaar een goede dag. Onze trouwdag, het regent, het is nattig en vies...een paar lieve kleine attenties naar elkaar toe, gewoon omdat dit een speciaal moment is. Even stil staan bij wat er zo mooi is in dit leven. Vanmiddag was ik even bij de boekhandel in het dorp. En die mevrouw vroeg hoe het nu met me is en gaat. En ik gaf als antwoord 'heel goed mevrouw en ik geniet er zo intens van! Om me heen hoor ik zoveel verdriet en ellende en zorgen en ziek zijn, dat ik me realiseer dat ik heel gelukkig mag zijn met deze uitkomst!'. Heerlijk! Dat besef en daarom lieve mensen, is het zo belangrijk om elk moment te genieten. Heel eenvoudig, van een vriendschap, een arm om je heen. Een woord van steun. Een vriendelijke blik. Mooi toch....en dus geniet ik gewoon van mijn mooie paarse pennen. Die heb ik gekregen van Leonie...vrolijk, hip en ze schrijven zo lekker! En terwijl ik dit schrijf moet ik denken aan die mooie pen die ik ooit van Berty voor mijn verjaardag kreeg. Die heb ik werkelijk helemaal opgeschreven. Hij is volledig terziele gegaan een paar weken geleden, gewoon opgebruikt...weet je en dan opeens is de oplossing daar, en nu is dat simpelweg die mooie paarse pen! Een fijne dag! Morgen 'Fris in je hoofd' nog interesse, er zijn nog een paar plekken, schrijf je in....zie www.frisinjehoofd.nl
Liefs, Anita

Authentiek vrouwelijk leiderschap....vervolg!

Moet je je voorstellen. Heb je een vriendin, en zij heeft een prachtig programma Authentiek Vrouwelijk Leiderschap, straks heet het Authentiek Leiderschap M/V spreekt me nog meer aan! Haar kantoor is gevestigd op de Nieuwe Uitleg te Den Haag, een prachtige lokatie, met een goddelijk lekkere italiaanse cateraar op de hoek. Volg je daar dit programma, dan gebeurt er van alles...je hebt contact met hele bijzondere mensen, in dit geval vrouwen, maar het kunnen net zo goed mannen zijn. Het gaat over leiderschap, over authenticiteit, over rolmodellen (dus ma van Loon was er ook bij, dat begrijp je..) en ondertussen krijg je een prachtige map vol mooie literatuur, inhoud, vergezeld van een lekker glas wijn, een heerlijke maaltijd en als het dan tijd is om op te breken, krijg je als toegift een geweldig boek 'De mythe van het glazen plafond'van Marike Stellinga. En deze dame zegt gewoon 'dames niet lullen, jullie kunnen alles bereiken wat je maar wilt. Niks glazen plafond, gewoon gaan...' spreekt mij wel aan! Oh ja en ik zou het bijna vergeten, in dit prachtige pand, hangt prachtige kunst, van ene Smitshuysen...dus kun je je voorstellen hoe ik daar zit te glimmen....van trots, omdat die Smitshuysen mijn vrouw is, al bijna drie jaar, morgen dus! En alle vrouwen om mij heen, geef jezelf een kadootje en ga gewoon dit programma volgen. Mail naar Voorwaarde, of laat het mij weten en ik zorg dat je informatie krijgt, via mijn vriendinnetje Leonie...
Dag, ik ga genieten van mijn nieuwe boek, van mijn nieuw verworven inzichten, en morgen van ons kleine intieme feestje! Liefs, Anita

Harken, bladvegen en kletsnat regenen op het strand van Katwijk!

Vandaag was de dag waarop ik blad wilde vegen, het grind wilde harken en ons plan was om een strandwandeling te gaan maken! Vanmorgen, of eigenlijk begin van de middag de tuin in, alle bladeren wegvegen, het grind harken en toen begon het al geleidelijk aan steeds harder te regenen! Annemarie en ik hebben samen gedaan wat we wilden doen en besloten daarna toch richting strand af te rijden. Katwijk leek ons wel wat, nog wat ruiger, wat minder mensen...en toen we het strand opstapten met onze regenjacks aan, begon het me toch keihard te regenen...dus eenmaal erop, natte benen, natte haren, direct weer eraf en lekker ergens naar binnen, voor een hapje en een drankje! En toen weer snel naar huis, open haard aan en lekker warm worden. Heerlijk...de regen, dat echt kletsnat worden, doet me herinneren aan vroeger, op de fiets naar school (en natuurlijk deed je zo'n stom regenpak niet aan, dat was toch geen gezicht) en dan kwam je aan op school en was je helemaal door en door nat. En voordat je dan weer droog was en warm werd, dat duurde uren. Je haar zat niet, alles was nat......brrrr. Vandaag voelde ook even zo...binnen in huis is het dan lekker warm. Gezellig ook, de kaarsjes aan. Heerlijk. Vanavond vroeg naar bed, lekker tv kijken in bed. Morgen Defensie, en daarna mijn Authentiek Leiderschap, dinsdag coaching, woensdag afspraken en Fris in je Hoofd, donderdag ook. Vrijdag Annemarie haar workshop voor Servant Leadership en ik het ROC College. Een heerlijke week ligt voor ons...en dinsdagavond gaan we uit, omdat we drie jaar getrouwd zijn, drie jaar lief en leed met elkaar delen. Pijn, verdriet, ziek zijn en weer gezond worden, maar bovenal, ongekend veel van elkaar houden. Lol hebben, lachen, praten, ruzie maken soms. Maar vooral het gevoel hebben dat het klopt, dat het goed is waar je voor bent gegaan met elkaar. Liefs, fijne avond, Anita