Nieuwe mensen ontmoeten en mensen uit een verleden, hoe leuk is dat!!

Deze week was de week van het ontmoeten. Ook wel mooi, we hebben de week van de kunst, de week van de Hartstichting, de week van het restaurant, en voor mij was dit de week van het ontmoeten. En wat was dit een intense, prachtige week. Ik mocht bij restaurant 'De Lunterse Boer' in Lunteren aan nieuwe studenten in de uitvaartbranche vertellen, over mijn prachtige bedrijf Yarden. Leuk om te zien, hoe welbewust mensen keuzes maken, om hun leven een nieuwe wending te geven. Zo was hier een registeraccount, die na een reorganisatie zijn 'hart' wilde gaan volgen en dus een enorme switch ging maken in zijn loopbaan. En diezelfde dag, mocht ik gast zijn bij een grote groep Turkse Academici in Amsterdam Zuidoost. Een mooie groep mensen, verbonden door de oorsprong, hun afkomst, en nu verbonden vanuit vrijheid, vanuit het hart, en zij komen samen om samen te zijn, om te delen, te verbinden. Ik mocht hier wederom iets vertellen over rouw, verlies en afscheid. En ik voelde me zo welkom...en dit alles maakte, dat ik hier Anita liet zien, in haar puurste vorm. Bijzonder is, hoe je in een bepaald gezelschap, veel van jezelf durft en kunt laten zien. De waterlijn laat zakken en jezelf met alle kwetsbaarheid laat zien. Ook hier bij Tannet, was mijn vader, Pa van Loon weer bij me, toen ik vertelde over onze passie en mijn oplichtende Mercedes ster. Mooi...en altijd zo dichtbij, die vader van mij. Gisteren 100 jaar RGO Middelharnis. Mijn HAVO-tijd en ontmoetingen in de breedste zin van het woord. Bijzonder hoe de oud wiskunde docent mij zich nog kon herinneren maar niet met genoegen, als ik zijn non verbale uitdrukking zag. Maar ook mooi, hoe oude vrienden, nog dichtbij zijn, en hoe je opmerkingen als 'wat lijk je op je moeder' of 'wat zou je moeder trots op je zijn' met een grote glimlach ontvangt. Maar ook iemand ontmoeten, die nog bij tante Anita en oom Dé komt. En tja, hoe pijnlijk het kan zijn, om je steeds weer te realiseren, hoe klein je 'inner circle' is geworden. Maar ook dit hoort bij het leven. Keuzes zijn gemaakt. Leuk oom Piet, de neef van Pa, was er ook, en ook achternicht Jeanette. Maar ook tante Liezeke, vriendin van mijn moeder en nog mensen uit de tijd van mijn ouders. Deze groep wordt wel steeds kleiner, en de groep mensen die je niet kent, omdat je toen al weg was op Flakkee, steeds groter. Maar wat was het leuk, om Ella en Juliëtte te zien. Met Juliëtte zat ik al op de kleuterschool, kun je nagaan 54 jaar geleden...pfffftt. Jan, Bennie, Corstiaan, Teun en Trudy, Simon en Marja (ja zij leest deze blog...)en nog zoveel meer mensen, ook mensen uit mijn eigen klas, Ans en Anja, ach ik vergeet er nog zoveel. Het was mooi om te zien, wat er van iedereen geworden is. Ook leuk, hoe je soms met iemand praat, en je dan weer realiseert, waarom die vriendschap zo leuk was...En toch, en dat had er ook mee te maken, dat ik moe was, het heel druk had gehad, wilde ik op een gegeven moment weer naar huis. Lekker even samen zijn met Annemarie, een glas wijn drinken en even niets. Heerlijk... En nu, met het NRC en het Parool en mijn eeuwige Nespresso, lekker lui de zondag in. Zin om te gaan fietsen, heerlijk op pad te gaan en dan te eindigen bij de Jazz van Mila en Simone. Gewoon weer landen en thuiskomen hier in Wassenaar. Een week van meer dan zeven dagen werken ligt voor me, mooie momenten, samenkomsten en samenzijn met heel veel vrijwilligers, en gewoon weer optimaal genieten van alles wat er voor me ligt. Ik voel me een gezegend mens, door alles wat ik doe en mag doen. En ik vond deze week, met al die hoogtepunten, ook op kantoor, denk aan Nazorg, aan het Yarden integratiediner, een super week. Oh ja, en Bennie stelde me deze vraag en die stel ik jou nu 'wat is een van de leukste dingen waar je op dit moment mee bezig bent..' stel jezelf af en toe eens deze vraag. En als je die kunt beantwoorden, ben je bezig met werken vanuit je hart, nee leven vanuit je hart. Essentieel he...het gaat niet over geld, bezit, materie, maar over geluk en toen ik deze vraag kreeg was mijn antwoord 'ik ben bezig met integratie vraagstukken. Met mensen aan elkaar te verbinden. En hierdoor hoop ik een kleine bijdrage te leveren aan deze wereld. En Razan en Adel, noemde ik hierbij. En onze avond op 16 november a.s. in Daelwijck, Utrecht, en wil je hierbij zijn, mail me dan. Dat kan...ik hoop op een bomvolle zaal. Want hoe mooi is het, om te zorgen, dat wij als mensen in deze samenleving elkaar beter verstaan. Dus als je me vraagt wat ik doe, dan ben ik een verbinder. Een bruggenbouwer. Dag, een fijne zondag nog gewenst! Geniet van de zon, die schijnt...!!En weet je wat ik nog vergeet, het concert van De Dijk, met Jannie en ja hoe leuk, daar ontmoette ik ook mijn andere vriendinnetje Jolanda en haar hele gezin, familie. Geweldig, die Huub van der Lubbe trouwens ook...!