Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 13 maart 2011

Wijsheid....

Zojuist heb ik mijzelf een kadootje gegeven 'ik wens je veel wijsheid' een boek met interviews over wijsheid. Want wijsheid is iets wat ik nodig heb. Wijsheid als het gaat over mijn werk, over mijn vader, over alles hier thuis, over mijn relaties in dit leven, over mijn emoties...en alhoewel mijn hart mij altijd de weg wijst, alhoewel ik mensen mag ontmoeten, die mij hierbij helpen...soms weet ook ik het eventjes niet meer. Zo was gisteren een heel intensieve dag met mijn vader. Hij was boos, dwars, gaf me een tik, omdat ik hem net zo behandelde als de zusters...zo erg, dat een andere mevrouw zei 'Piet, Anita doet toch haar best' en zij werd emotioneel. Zo erg dat een dame achter de balie ons kwam helpen, want ik probeerde zijn jas aan te trekken, om lekker met hem te gaan wandelen...en hij was boos, boos en boos...Geen weg mee te bewandelen, niets was goed..en op dat moment realiseerde ik me, dat hij vaak zo doet, tegen zijn eigen zus, tegen mijn broer Arie en nog maar zelden tegen mij. En ik realiseerde me ook, hoe hij anders is geworden dan hij ooit was. Hij is nu een knorrige oude man, een lastige bewoner, onaangenaam soms in zijn gedrag naar mensen toe...en op zo'n moment wil ik de meest wijze zijn en ben ik dat dan ook. Want mijn papa is gewoonweg ziek...en hij pakte ongeveer een uur na dit alles mijn hand en zei dat het goed was, en dat hij weer genoot...En op zo'n moment denk ik dan 'ach...mijn lieve vader' want weet je, soms zou ik boos weg willen lopen, rijden of wat dan ook. Maar dat kan gewoonweg niet. En ik weet hoeveel ik van deze man hou...ongekend veel....en dat hij me gewoonweg nodig heeft in deze fase in zijn leven!! Ik heb het gevoel dat hij me te weinig ziet...maar op dit moment is het werk, werk en nog eens werk. Ik zie mijzelf te weinig, mijn thuisfront, mijn vrienden...ik weet het zomaar eventjes niet. En vandaar dus dit kadootje...en soms geef ik mijzelf ook een ander kadootje, een moment van rust, een mooi stuk muziek, nu draai ik Buddhabar muziek, heerlijk werkelijk...die muziek die golft over mij heen...die neemt me mee, waardoor ik vanzelf wil dansen...lekker is dat...zo dadelijk ga ik even naar buiten, met Annemarie of wellicht halen we straks Rosanne en Niek op in Scheveningen, die twee meiden gaan lekker naar de film...genieten wat samen. Mooi is dat...als ik denk aan afgelopen week, dan zijn er voldoende mooie momenten geweest, ook tussen alle bedrijven door, die maken dat ik af en toe mijzelf wat rust geef, zo hadden we vrijdag in uniform, in onze Oger kostuums een bijeenkomst in Haarlem, voor de open haard...leuk vond ik dat, om in vol ornaat daar te staan. Had ik weer niet verwacht, eerst dacht ik dat ik dat niet leuk zou vinden....en eigenlijk was het zomaar heel leuk. En staat dat pak ook nog eens heel goed...
Ik wens jullie een mooie zondag. Liefs, Anita