Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 3 januari 2013

3 januari 2013

Vandaag was een dag van heen en weer rijden, een mooi gesprek met een medewerker. Zijn dochter is ziek, zo ziek...slechts 27 jaar en op zo'n moment leer je weer te relativeren, sta je gewoon met twee benen op de grond, verder eigenlijk niks. Voel je de angst, waar je soms zelf mee te dealen hebt niet meer. Ben je heel simpelweg terug bij jezelf en je diepste kern. En dan ben ik weer waar ik zijn moet, bij Anita van Loon. Ik merk dat ik 2013 wat uit balans ben, en dat komt simpelweg, doordat ik heel dicht bij mijn gevoel moet blijven en dan komt alles goed. Juist vanuit mijn persoonlijke rust kom ik in mijn kracht, kan ik liefdevol en emotievol het leven tegemoet zien, en alles wat langs komt aan gaan. Want daar zit mijn kracht, dat ik de dingen wil aangaan, steeds maar weer. En ik weet, dat ik dit zal blijven doen, tot ik niet meer kan. Zojuist een wandeling gemaakt door een stil Voorschoten...waar hier en daar nog een verdwaalde, beetje zielige kerstboom staat, en waar de duisternis invalt. Annemarie en haar meiden zijn met Reynaud en misschien ook Emmy naar de beide vaders, eerst in Spijkenisse en daarna naar mijn vader in Sommelsdijk. Mooi he...en ik, ik hoef gewoon eventjes niet. Ik mag zomaar eventjes zijn...Morgen nog een laatste dag werken in Haarlem en dan eindigen met een coachgesprek in Rotterdam, leuk...met een leuk mens, vrolijk, ongedwongen en open. Ik ga voor haar op 21 maart spreken op een event voor vrouwen, voor managers, gaaf...en daar gaan we het over hebben. Leuke actie weer! Op de achtergrond hoor ik Passenger...heerlijk, en ik heb lekker allemaal klusjes gedaan vandaag. Even in Alkmaar geweest, veel mensen gezien en gesproken, goed wel! Vandaag was een bijzondere dag, ik kwam mijzelf regelmatig tegen, was emotioneel, huilde soms zomaar even...ach ja, soms is het voor mij ook eventjes te veel, en weet ik het even niet meer. En dit momentje van rust, brengt me weer terug naar mijn basis. Het komt goed...nee, het is al goed! Liefs, Anita van Loon want weet je 'een echte van Loon geeft nooit op namelijk...'.