Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 26 oktober 2016

Catch...by Simonis in Scheveningen

Gisteren wilde ik op tijd thuis zijn. Want het team van Mila's Gastrobar ging op stap. En hoe, na een mooi glas Deutz Champagne in de wijnbar werden we opgehaald door Kees. De chauffeur met een bus voor 9 personen. En hij bracht ons bij Catch in Scheveningen. Een prachtig restaurant, met hoe leuk in de toiletten onze eigen tegel uit onze badkamer en toilet. Mooi, stijlvol en vooral heel gezellig. Een mooi gezelschap, vrienden die met elkaar samen een prachtige dienstverlening neerzetten. En de wijnen gingen open, voor mij de Fransola, een prachtige sauvignon blanc van het spaanse wijnhuis Torres, uit de Penedes. Er was ook een hele mooie chardonnay, en later nog een rode wijn, een bourgogne denk ik. Ik bleef bij mijn Fransola, fris, mooi van smaak, genieten. Een enorme schaal met prachtige hapjes, oesters, sushi, verse zalm, verse tonijn, overheerlijke carpaccio een weldaad. Met heerlijk brood erbij, boter en olijfolie, kortom genieten in optima forma. En daarna kon je kiezen wat je wilde...en weer was dit genieten. Prachtige borden met vis, vlees werden geserveerd. En toen was daar weer Kees en werden we door het mooie Den Haag naar Wassenaar terug gereden. Hoe fijn, hoe goed, drie maanden na de opening van haar Gastrobar, trakteerden Mila en Simone ons op deze schitterende avond.
Tja en dan heb ik nu zomaar een vrije dag. Doe ik niet zoveel. Boekhouding bijgewerkt, krantje met koffie, straks een zonnebankje en eventjes op de fiets naar Voorschoten. Flessen wegbrengen, gewoon wat rommelen. En vanmiddag naar het LUMC. Kijken wat men daar voor mij in petto heeft. Een voorgesprek. Geen idee, wat ik kan verwachten, en dan de operatie na 15 november 2016. Ja, want eerst gaan we even een paar dagen naar Lissabon. Samen weg, Lissabon ik heb zo'n beeld van slenteren door de stad, met het oude trammetje omhoog en omlaag, wandelen langs de boulevard, niet zo spannend allemaal, maar wel heel fijn, eventjes weg.
De weken vliegen voorbij in mijn beleving. De herfst is voelbaar, koud in de auto vroeg in de ochtend, veel blad op straat, een mooi jaargetijde vind ik. Voor mij altijd een beetje mijmeren over wat er ooit was, en wat er is. Soms heb ik zo'n moment van bezinning. Dan denk ik na, over hoe het leven loopt of verloopt en het lijkt wel alsof ik dit in deze periode iets bewuster doe, dan in een ander jaargetijde. Het kan ook zijn, dat dit helemaal niet klopt en ik dit nu alleen maar zo voel. Ik geniet nog even na van al het goede van gisteren, en voel me rijk, dit alles zomaar mee te mogen maken. Het is fijn als mens, om onderdeel te mogen zijn, van dit team. Het team van Mila's Gastrobar. En...niet te vergeten, het team van Yarden Verenigingszaken. Gisteren had ik nog een gesprek op kantoor, over het feit, dat mensen 'ergens' bij willen horen. Bij een groepje mensen, of je nu vrijwilliger bent, of niet. Je wilt onderdeel uitmaken van een groep, een team. En gek is dan, dat dit gevoel ook weer anders kan worden. Dat je ooit vrienden had, die je nu niet meer ziet. Dat je ooit veel dingen ondernam met mensen, en nu niet meer. En toch hoort dat ook bij het leven, net als dat vallen van de bladeren, de evolutie, je verandert, je groeit, je beweegt mee met de stroom. Zo ook ik, zo ook mijn team. En dus voel ik me onderdeel van veel, hoor ik ergens bij. Een hele dikke zoen, voor vandaag, voor jullie.