Tijd....

Soms lijkt het alsof het leven voorbij raast, en realiseer ik me, dat ik niet genoeg stil sta, bij alles wat er is. En in die hele fijne zomervakantie, heb ik me voorgenomen, om meer bewust te genieten van alles wat er is. Om tijd voor mezelf, mijn vrienden, mijn gezondheid te hebben. Zodanig, dat ik met goede energie, mijn werk, mijn leven kan blijven leven. En eerlijk gezegd, heb ik me best wel wat zorgen gemaakt de laatste tijd. Zorgen om een huis, dat niet verkocht lijkt te worden. En daar heb ik nu een plan B voor gemaakt, en dus kijk ik weer anders tegen dit zakelijke ding aan. Maar vooral heb ik me zorgen gemaakt, over mijn lijf, mijn pijn, mijn been en vorige week in de scan, moest ik heel sterk aan mijn moeder denken, en was ik bang voor de pijn die ik voelde. Juist omdat deze pijn me zo deed denken aan de pijn, die ik in 2007 ook voelde. En juist omdat ik steeds om me heen, hoor dat kanker terugkomt of is gekomen bij vrienden, bij collega's, bij mensen in de omgeving en nog steeds maar niet bij mij. Terwijl destijds gezegd werd, je kans is 50% dat die kanker zich ooit weer laat zien...pffftt en ik, ik heb eigenlijk nooit pijn, maar dat been, die kaak, dat lijf van mij deed zoveel pijn, dat ik zachtjes huilde in de scan. Huilen uit angst, angst voor wat er nu weer zal zijn. En de gedachte aan mijn moeder, haar kracht, haar power, ook haar tranen soms, maakten dat ik me hierna weer kon herpakken en weer sterk voelde, en ook dat ik me realiseer dat een echte van Loon, nooit opgeeft. En deed me beseffen, dat ik veel energie heb en dus sowieso geen kanker kan hebben. Maar gewoon een vervelend, misschien wat versleten been. Dus maandag hoor ik van de arts, wat we met dat been gaan doen. En dan gaan we ook daar weer voor. Afgelopen week een begin gemaakt met het herstel van mijn kaak. En hoe vervelend dat half uurtje ook was, het begin is gemaakt. En dus zit ik hier op zaterdagmiddag, na een super fijne en goede week, na mooie gesprekken, lieve complimenten en waardering, heerlijk te genieten van lekkere muziek. Een shuffle van de muziek van deze tijd, geweldig. Een Nespresso, een glas water, hoe heerlijk kan het leven zijn. Vandaag is Annemarie met Floor op stap. Lekker moeder en dochter zijn, want deze Floor is gewoon heel mooi afgestudeerd en gaat nu starten met een master. Knapperd. Trots zijn we op haar. En dat vieren we vandaag met Emmy en Reynaud. Heerlijk, de champagne ligt koud. Lekker uiteten, gezellig...dus ik zorg voor de borrel, en de dames zijn op stap. Fijn...ik hou ervan. De kranten op tafel, onze Daphne goud op de WK, kortom die Nederlandse sportvrouwen zorgen wel dat de positie van de vrouw hoog gehouden wordt. En dat heel Nederland geleidelijk aan zich realiseert, dat er iets aan het veranderen is. De vrouwen die laten van zich horen. Ik moet glimlachen terwijl ik dit schrijf, want ik heb me nooit zo druk gemaakt om de rol van man en vrouw. Ik heb altijd geloofd in mijn eigen kracht, mijn onafhankelijkheid en dit zal altijd zo zijn. Heeft niks te maken met man of vrouw, maar vooral met geloof in jezelf. Ik ga me ook weer inschrijven in de KvK. Heb zin om weer iets voor mezelf te gaan doen. Los van mijn prachtige rol bij Yarden. Maar ik zoek geleidelijk aan mijn onafhankelijkheid weer op. Ga me nog wat oriënteren, maar voel dat er iets aan het groeien is in mij. Heerlijk...ik heb deze week, weer wat prachtige wijnen gekocht, geweldig...mooie Italiaanse, Spaanse en Nieuw-Zeelandse wijnen, voor mijn verjaardag, om te drinken met mijn vrienden, met mensen van wie ik hou...heerlijk! Ik vind een mooi glas Sauvignon Blanc drinken met lekkere ham en worst erbij, altijd een feestje. En als je dat dan mag doen met een mooi mens en op een mooie plek, hoe rijk ben je dan. Ik hoop dat er vandaag al wat bezorgd gaat worden. Ik vind het een uitdaging al die mooie kistjes met wijnen...en dan zoeken naar het juiste moment, om zo'n fles te ontkurken. En gisteren had ik een afspraak met wat collega's bij Mila op het terras, een lunch met een glas wijn, met water en fijne koffie. En ook dat gesprek raakte me, wat het gaat over werk, over hoe we de dingen doen met elkaar. Leuk, en met voldoende energie, begint dan mijn weekend. En ik heb vannacht zo lekker geslapen. Juist omdat ik voel dat ik knopen aan het doorhakken ben. Dat ik keuzes gemaakt heb, keuzes voor mijzelf, voor mijn leven. En dat hoort misschien wel bij 58 jaar worden. Bij een nieuwe fase in mijn leven...en geloof me Yarden hoort hier bij, maar nog iets...en dat is dat hele kleine initiatief van Anita van Loon zelf. Heerlijk...ik heb er zin in. Ik wens jullie een hele mooie zaterdag toe, en een mooie zondag, wij gaan eten in de tuin (met zelfgekweekte groentes enzo..) van vrienden van ons in Rotterdam morgenmiddag. Ook hier weer die herinnering, want vroeger (ik ken deze vrienden al 30 jaar) bleef ik bij hen slapen, als ik bij hen ging eten, omdat eten en wijn bij hen zo'n fijne combinatie was. En ik sliep dan bij hen op zolder tussen de dozen Sancerre. Ik denk dat daar mijn liefde voor de druif Sauvignon is ontstaan. Geweldig! Dag!!!!