Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 27 december 2017

Stilte in Gelderland...

En zomaar is de kerst weer voorbij. En zit ik aan de keukentafel van ons boswachtershuis in ‘t Harde, terwijl ik een miezerig regentje buiten zie vallen. Een kop thee, en de stilte, Floor op de bank, Annemarie in een van de stoelen en nog nagenietend van de kerstdagen hier. Eerste kerstdag wandelden wij naar Elburg, de Vesting, prachtig, mooi, herinneringen aan Schoonhoven, Nieuwpoort, Ameide, Woudrichem, Goedereede en met al die herinneringen, verscheen er een mooie glimlach rond mijn lippen. Boodschappen doen in Zwolle, en ook daar liggen herinneringen. Bijzonder, hoe je leven een aaneenschakeling lijkt te worden, van mooie herinneringen, ingewikkelde herinneringen en gedachten. Kerst, altijd een familiefeest, de mooie kersttafel die mijn moeder altijd maakte op de boerderij. Later de kerstdiners, na haar overlijden, met Els erbij. Met tante Anita, oom De, Arie, Anja en Noor. Nu is kerst een moment van samenzijn met Annemarie en haar kinderen, met Emmy en Reynaud. Mooi, liefdevol en vol verwennerij. Vorige week een beetje kerst met Noor en Anja, bij ons thuis. Fijn was dat...ik gaf Noor toen een stop voor een wijnfles met LED verlichting erin, met van die sprietjes eraan, die in de hals van de fles mooi oplichten. Grappig. En de dag voor kerst kreeg ik ditzelfde ding, van An. Gaaf! Vanmorgen afgesproken dat wij zaterdag onze nieuwe auto gaan ophalen. Prachtig, onze bolide, onze E250 cabrio wat een feest. Een grote wens is uitgekomen en zaterdag 30 december halen we deze auto op. Oh zo spannend..als ik over deze auto ga vertellen, dan komen er allemaal superlatieven uit. Prachtig, zilvergrijs met een mokka kleurige kap. Met donkerbruin lederen interieur, met 211 pk onder de motorkap, met geweldige wielen, met een aparte set winterbanden met velgen. Een aparte set zomerbanden met weer andere velgen. Hoe chique...en terwijl ik dit schrijf zie ik een glimlachende en hoofdschuddende Pa van Loon voor me. Zo vaak kon hij op een dergelijke manier naar me kijken, vol bewondering, verwondering, maar ook met trots, op wat ik aan het doen ben in mijn leven. Afgelopen week zei ik nog ‘als ik rijk was, had ik wel drie of vier Mercedessen in de garage staan’ . Ach eentje van jezelf en eentje waar je in mag rijden voor je werk, is genoeg toch? Trots dat ben ik, op An en op mijzelf, voor alles wat wij doen en hoe wij het doen met elkaar. We werken hard, we genieten hard, haha...ja gisteren genoten we weer enorm van elkaar en met elkaar. Alle mooie geschenken, de houtkachel aan het branden, het eten dat ook gewoon gelukt was. De meisjes, en Emmy en Reynaud, het is fijn om zo met elkaar te mogen zijn. En nu, vanmorgen vanuit de rust, kijkend naar de paardjes in de wei hierachter, zit ik in de oorspronkelijke stal, met de kleine raampjes achter mijn IPad en schrijf ik een blog. Een blog vol tevredenheid. Ik lees het boek dat ik van Derck kreeg op onze laatste ontmoeting in 2017. Een mooi en vooral intensief jaar. Ik ontvang berichtjes, appjes, en mails en ben omringd met liefdevolle mensen. Zo is 2017 langzaam aan het aflopen, nog een paar dagen, dan drinken we champagne op het nieuwe jaar. Dan wensen we elkaar veel liefdevols toe, vooral gezondheid en geluk. Leuk werk, mooie opdrachten, interessante ontmoetingen, veel lachen, een mooi glas wijn. Een gave rit in de cabrio. Ik wil dus iedereen die in mijn leven is, nu, en was tot dit moment, bedanken voor 2017. Het was een prachtig jaar. Dromen zijn uitgekomen, gezondheid heeft mij omringd, liefde ook, vriendschappen zijn er, en dankbaar ben ik, voor al die mensen die van me houden. Voor mijn werk, voor mijn eerste coachopdracht weer, een mooi echtpaar mocht ik een stukje begeleiden in hun leven. Fijn `en nu kunnen zij zonder mij weer verder. Loslaten en weer verder gaan. 2018 wacht op ons. Een spannend jaar zakelijk gezien denk ik. Mijn team gaat lekker op stoom komen. Nieuw hoofdbestuur en dus zeg ik dank, tegen die leden van wie wij afscheid hebben genomen op 8 december jl. Ik hoop op mooie momenten vol rust soms, op mooie literatuur om te lezen, op mooie reizen om te maken. Ik hoop dat vrienden bij ons blijven, dat we minder verlies zullen hebben, en dan we nog lang mogen genieten van elkaar. Wij allemaal...2018 ik ben er klaar voor. Ik zal er zijn! Allemaal een mooie afsluiting van dit jaar gewenst. Kijk goed naar elkaar en geniet...dag! Een foto van mijn ouders, want zij zijn altijd bij me, zij zijn ergens diep in mij. Dank dat jullie er altijd zijn, nu, straks en ooit. Ik hou oprecht van jullie.