Vandaag heb ik even in de tuin gewerkt, samen met mijn vriend Arie. Heerlijk was dat, de boom terugsnoeien, blad wegvegen, en ondertussen heeft Arie de heg geknipt...spannend was het nog even, want toen Arie hoog op de ladder stond, gleed de ladder weg en hing hij als het ware half in de boom, half boven de heg...maar door zijn rust, werd het toch geen valpartij...het was koud, lekker weer om buiten te zijn en ik voelde de energie door mijn lijf gieren. Ik was uiteindelijk bekaf, maar lekker moe. En toen kwam Eric, ons hoofd Personeelszaken, op bezoek. Een mooie middag, met goede zakelijke afspraken en veel duidelijkheid. En weer ben ik blij met Arinso, met de mensen die er werken, en de manier waarop men met mij omgaat. Het gesprek met Eric eindigde bij leuke en lekkere dingen, en dit kwam doordat hij een prachtige fles Lalande de Pomerol uit 2005 voor me meebracht...geweldig!!
En dagen als deze geven mij het gevoel dat de weg terug is ingezet. Dat mijn reintegratie bij Arinso goed, leuk en succesvol zal zijn. Vanavond sprak ik hierover met Annemarie, die me af en toe even vraagt ook rust in te bouwen, aangezien ik weer vol met plannen zit. Mijn boek moet af en zal eindigen met onzekerheid, want dat is wel wat er met me gebeurd is, de zekerheid die ik had voor 27 april dit jaar, zal ik nooit meer op die onbevangen manier kunnen ervaren hierna. Ergens in mij zal altijd iets zitten wat zomaar opeens de boel in de war kan sturen. En ik ken mezelf, ik zal hier niet naar gaan leven, ik zal optimaal genieten van alles in dit leven, maar dat kleine stukje onzekerheid over die gekke tumor in mij, zal er nu eenmaal gewoon zijn en daar moet ik nog even aan wennen. Voor 27 april had ik nooit gedacht dat ik zelf ooit kanker zou krijgen, voor 27 april had ik nooit stil gestaan bij het feit dat ik eerder dan mijn ....stel 70e dood zou kunnen gaan en die zekerheid is nu zomaar weg. Maar lieve mensen als het hierbij blijft, dan red ik me wel hoor de komende jaren.
Dag, een mooie nacht...ik hang lekker in de stoel, kijk naar boksen uit mijn rechterooghoek, en iedereen ligt al lekker op bed hier....Aniet
