Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 16 februari 2011

Intensieve dagen...en interview in de krant...


Tja en blijkbaar staat er een mooi interview met mij in het Witte Weekblad, alleen hebben wij deze krant niet ontvangen. Dus aub iemand die dit leest uit Voorschoten, wil je die krant voor mij bewaren? Dank....
Vandaag was ik bij een familie, de dochter was 36 jaar en overleden aan kanker. Een gesprek over rouwen, over verlies en over de plechtigheid...heftig en intens. En de hele dag door, zag ik die ouders, die zus, die man met zijn twee zoontjes voor me...36 jaar jong, en zomaar weggenomen uit dit bestaan...een plechtigheid, waarbij de kindjes de kist beschilderd hadden, en witte ballonnen de lucht in zijn gegaan omdat mama in de hemel verder leeft...zo mooi, zo intens...bijzonder! Ik ga deze mensen een gedichtenbundel geven over rouw en verlies. Want wat zeg je nu, als iemand zoveel verdriet heeft. Maandag na het werk, ga ik nog een keer terug naar deze familie, voor nog een kopje koffie...en het afronden van dit gesprek. De emoties liepen hoog op, en het gesprek was meer dan prachtig!
En juist dit soort gesprekken over het leven en de dood, raken me meer dan intens. En volgens mij ben ik daarom bij Yarden blijven hangen...
Nog even een gedachte met jullie delen...."Er zijn van die ogenblikken in het leven waarin geen andere keuze mogelijk is dan alle controle te laten varen." van mijn vriend Coelho...fijne avond...en liefs, Anita