Herken je dat...van die dagen dat je het gevoel hebt achter jezelf aan te lopen, na een nacht vol kramp, een mooie avond met Eveline aan de Vecht, een dag vol cijfertjes bij Yarden. Maar ook gesprekken over verzorging, slechte adem, wel of geen dropjes, kortom...een hoop gedoe...en de hele dag door, rende ik maar af en aan..toch wel weer wat meters gemaakt voor mijn gevoel. Samen met Ans een goede stap voorwaarts gezet...
en toen ik thuiskwam was het snel eten, want Annemarie is naar ouderavond en toen ik mijn mailbox opende, stonden er 54 mailtjes op mij te wachten, beetje veel, en met wat opschonen, blijven er zo'n stuk of 30 over die echt belangrijk zijn. En eentje daarvan was van een hele grote offerte, een aanbesteding eigenlijk, waar ik voor het eerst van mijn leven aan heb meegedaan....enne nee die aanbesteding hebben we niet gekregen, maar wel een aanbod om op basis van ons mooie programma met deze grote club te gaan samenwerken! En ik ben meer dan trots, ik glim gewoon, want dit gaat het verschil maken. Wij maken het verschil en dat was ook al zo bij mijn offerte voor dat Ministerie, ook daar mogen we meedoen...ongekend...en nadat ik mijn kameraden in dit traject heb gebeld en we een beetje gek hebben gedaan aan de telefoon, zit ik nu zomaar eventjes te genieten...en ga ik even afwassen. Want ja, het leven heeft ook zo zijn huiselijke kanten...en dan met een nespresso achter de krant, met een lekker stukje muziek...
Trots, en blij en trots en nog meer blij, eventjes zomaar de zon zien...tussen alle zorgelijke donkere wolken als het over mijn papa gaat! En wat zo fijn is, zaterdag gaat Jannie de hele dag met me mee...lief he...Kus, fijne avond Aniet
