En deze prachtige tulpen, met een soort verlicht randje erom heen bijna, horen bij deze week. Gekregen van Hester, mijn collega, met een prachtige tekst. Geraakt, aangeraakt zijn, het zijn dit soort woorden, die ik met me meedraag na deze week. En ook ik ben geraakt, aangeraakt, door alle mooie woorden van collega's, van mensen van veraf en dichtbij. Door alle plannen, die op de een of andere manier lekker lopen. Door alle mooie gesprekken, het is net als met die tulpen. Het lijkt alsof je 'lichter' bent, of verlicht. En vandaag kreeg ik een boek van Ron, mijn directeur, en in dit boek staat die passende zin 'pas als de einddatum is vastgezet, kom je het echte leven tegen'. Hoort dit dan bij afscheid nemen, bij loslaten en weer verder gaan. Weten, dat we ergens in juli naar Nieuw-Vossemeer gaan, het lijkt nog ver weg, is al zo dichtbij, overmorgen is het al 1 april. Geen grap, nee echt, de lente is begonnen. Alles loopt uit, de zon schijnt, buiten koffie drinken. Je dankbaarheid voelen, alles nog eens doorleven, stil staan bij alles wat was, en alles wat zal zijn. Nieuw perspectief op alle gebied. Heerlijk. En deze week reed ik door heel Nederland, althans zo voelde het, was ik winnaar bij het precisie tanken, haha...leuk is dat, want ik ben aan het sparen voor stoelen voor mijn 'wijntafel' in de hal van ons nieuwe huis. Leuk he...ik lijk hierin zo op mijn moeder. Ik heb afgelopen week mijn neef ontmoet in Amsterdam, Henk, 72 jaar. Sprekend zijn vader, leuk, een gesprek over onze levens, onze ouders. Herinneringen ophalen en delen over ons leven. Leuk, ik kom vaker in No Limit, en daar heel vlakbij woont hij. En al die tijd zagen we elkaar niet. Hoe leuk, om elkaar nu weer wel te zien. Zeker als je familie zo heel klein is. Er zo weinig nog rest. Fijn. Terugkijkend naar deze week, kan ik niets anders zeggen, dan 'dank je wel'. Aan al die prachtige mensen bij Yarden, aan al die mooie vrijwilligers, aan al die mensen, die me kaartjes hebben gestuurd. Bloemen, ballonnen, mails, kortom dank je wel. En ik, ik ben geraakt, verlicht, verblijd, gelukkig, voel me gewaardeerd, voel me gezien en gehoord. En geloof me, een 'dank je wel' doet wonderen. Nu het voorjaar, allerlei nieuwe dingen, ruimte in mijn agenda, vol van alle ontmoetingen, oude directeuren, nieuwe directeuren, mensen die me aangeraakt hebben, tijd voor van alles en nog veel meer. Open rijden, ik moest nog even denken aan Harry, een collega, onze passie is in ieder geval open auto rijden. Heerlijk...en dinsdag ontmoet ik Peter, ook een auto liefhebber, en dan van mijn merk, Mercedes, ik hoop een rit te maken, in een prachtige bolide. Het leven is mooi toch...en deze rozen ook, zo mooi...
