En vanavond zijn we zomaar samen thuis. Ik heb alweer een businesscase nagekeken en we hebben heerlijk zalm gegeten met worteltjes, rijst een daarbij een prachtige witte wijn. Een rueda...deze wijn hebben we ooit ontdekt in Zwolle...waar we midden in de stad, op een terras in de zomer een salade aten met daarbij jawel, een fles rueda...deze dus. En deze wijn maakt dat wij in contact zijn gekomen met een echtpaar uit Zwolle, mensen die van wijn houden...net als wij. Want wijn verbroedert en verbindt...ooit kwam ik veel bij mijn lieve nicht in café De Wijn in Tilburg...geweldig wat een kroeg zeg....binnenkort maar weer eens langs gaan. Een van de allereerste dates met Annemarie, nam ik haar daarmee naar toe en op weg naar huis, werkelijk midden in de nacht, reed ik zo in een fuik, alcoholcontrole en ik had weliswaar geen rueda op, maar wel heel veel glazen rosé en gelukkig minimaal net zoveel flesjes spa blauw en zowaar mochten wij door rijden, de P van Prima verscheen...tja...ook mijn vader moest wel eens blazen en laatst op weg terug van mijn vader, na een glas wijn met hem te hebben gedronken, hier bijna op de hoek moest ik ook weer blazen...geen probleem. Nog nooit heb ik de auto aan de kant moeten zetten, omdat ik een glas te veel op had...welnu, genoeg voor vanavond.
Ik kijk terug op een intensieve, leuke bijna vrolijke dag. En in de wereld van de uitvaart is dat wel heel gek...een vrolijke dag. Maar toch, hebben we met elkaar daar in Cluster West een enorme spirit, een drive en werken we ons echt een slag in de rondte...werkelijk helemaal top. En deze dag, ook in Almere was mooi en intensief. De komende drie dagen neem ik waar voor Noord, want collega Jeanet is op cursus. Volgens mij een super cursus...ik ga deze ook nog volgen. Zal ik het morgen eens over hebben met Sabrina...heerlijk. Ik heb altijd zin in mooie ontwikkelmomenten, voor mijzelf, mijn team en ik zoek deze ook op. Dus....het zal ervan gaan komen. Nu, een vrije avond. Heerlijk genieten, van zomaar niets te hoeven. Het gaat goed met van Loon...de rust in mijzelf is weer gekeerd. Ik voel me lekker...vandaag zag ik er leuk uit, met mijn kekke lakschoenen, donkerblauw, donkerrood en donkerbruin. Ik hou zo van gekke bijzondere schoenen...gekleurde schoenen, lakschoenen, andere schoenen...ooit ga ik van die hele mooie italiaanse schoenen kopen...hoe gekker hoe mooier. Dag, fijne avond. Liefs, Anita
Een nieuw begin...in een nieuw jasje....
Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....
dinsdag 5 februari 2013
Ochtendpraat....
Goedemorgen, vanmorgen om vijf over vijf werd ik wakker, door een lichtflits...en regen en storm, en als je daar op mijn zoldertje ligt te slapen, dan hoor je alles rond dat huis razen...spannend, doet me beetje denken aan de boerderij, maar dan heel anders...glimlach, met je kop onder het dak liggen, is wel iets bijzonders..intiem ook wel. En daarna wilde ik natuurlijk heel dat bed niet meer uit...het werd 05.40 mijn tijd...en het werd uiteindelijk 06.18 terwijl ik dan normaal al in de auto stap. Ach waarom ook, maakt niet uit...ik heb voorwerk gedaan voor mijn gesprekken van vanmorgen. En ik heb me voorgenomen, niet meer alleen te werken. Maar ook gewoon zomaar eens een kwaliteitsmoment te pakken en die 38 minuten waren goddelijk lekker. Heerlijk...terwijl ik dit schrijf, zie ik hier naast me zakdoekjes voor nabestaanden met daarop de prachtige tekst 'De mooiste dingen in het leven kun je niet aanraken, je moet ze voelen met je hart' mooi he...wij hebben kleine pakjes met zakdoekjes laten maken met teksten erop, voor nabestaanden...zo symbolisch, zo klein, zo lief eigenlijk en ook zo mooi...juist doordat het zo eenvoudig is. Of ik iemand nu een doos tissues aanreik, of een zakdoekje geef met een mooie tekst...dat is toch het verschil maken...
Lieve mensen, vandaag gaan we weer het verschil maken met elkaar...gewoon door te zijn wie we zijn. Ik ben bezig met het organiseren van mooie bijeenkomsten voor het team, waarbij we elkaar aanspreken, met elkaar zijn en gaan reflecteren op elkaar. Een mooie dag gewenst, wat je ook doet...terwijl ik dit schrijf, denk ik aan vrijdag. Vrijdag 8 februari dan wordt mijn oom Wim volgens mij 90 jaar...en zaterdag tante Suus iets van 77 of 78, en zondag zou mijn moeder...jawel...81 zijn geworden...oud, oud...en tante Anita dan last but not least wordt volgende week, de 12e 89 jaar...welnu, er rest mij een lang leven, ik ben pas 53...glimlach! Anita
Lieve mensen, vandaag gaan we weer het verschil maken met elkaar...gewoon door te zijn wie we zijn. Ik ben bezig met het organiseren van mooie bijeenkomsten voor het team, waarbij we elkaar aanspreken, met elkaar zijn en gaan reflecteren op elkaar. Een mooie dag gewenst, wat je ook doet...terwijl ik dit schrijf, denk ik aan vrijdag. Vrijdag 8 februari dan wordt mijn oom Wim volgens mij 90 jaar...en zaterdag tante Suus iets van 77 of 78, en zondag zou mijn moeder...jawel...81 zijn geworden...oud, oud...en tante Anita dan last but not least wordt volgende week, de 12e 89 jaar...welnu, er rest mij een lang leven, ik ben pas 53...glimlach! Anita
Abonneren op:
Posts (Atom)