Wat een prachtig stuk puur hout he. We zagen dit op de begraafplaats in Middelharnis, de plaats waar mijn opa en oma, en mijn vader en moeder begraven zijn. Een plek, die langzaam uitgroeit, met mooie bomen, en wat meer de sfeer krijgt van een echte begraafplaats. Toen mijn moeder overleed, was het hier kaal en nieuw. Rechte rijen met graven, en dit is voor het grootste deel nog zo. Maar ondertussen en wij waren er vrijdag, is het een bijzondere plek geworden. Gek, hoe ik altijd als ik op Flakkee ben, daar even langs ga. Even langs mijn familie. Ja lieve mensen, de cirkel lijkt echt rond te zijn. Want wat is er veel gebeurd in mijn leven, de afgelopen weken en maanden.
Ja deze tekst hoor hier wel bij. Want soms lijkt afstand onoverkomelijk. Maar, vraag een Amerikaan, hoe hij kijkt naar een afstand van 200 km en hij lacht. En gisteren zei iemand zo mooi 'van Groningen naar Amsterdam is net zo ver als van Amsterdam naar Groningen, maar toch voelt die laatste afstand verder'. Ja gisteren is ons prachtige appartement in Wassenaar in de verkoop gegaan. In de verkoop, omdat wij onder voorbehoud van, een prachtige woonboerderij hebben gekocht in Drenthe. En nu hoor ik mensen zuchten en denken 'Drenthe...of all places..' en gelukkig heb ik ook zoveel reacties mogen ontvangen, in de sfeer van 'Drenthe, prachtig...'. Een boerderij met een gastenhuis, een B&B erin. Een boerderij met ruimte voor een atelier, voor een kantoor, voor training op locatie. Niet gigantisch groot, maar wel groot. Intiem, en bijzonder. Een kapschuur, niet al te groot, waar wij de zomerse avonden zullen verblijven. Een huis met mooie planten, een ruime tuin, een huis met oude balken, en toch een huis, dat past als een jas. Gisteren op de landelijke vrijwilligers dag van Vereniging Yarden, in het prachtige leerhotel Het Klooster in Amersfoort, mocht ik mensen ontmoeten en hun dochter woont in Koekange. Hoe leuk, haar man rookt zalm, en verkoopt deze. En haar dochter is kunstenaar. Grappig, bijzonder en mooi. Ik ga dan wel geen zalm roken, maar die kunstenaar, die Annemarie van mij, die gaat wel creatief aan de slag. Hoe heerlijk. En over creatief gesproken, wat dacht je van deze foto's. Jawel, ik Anita van Loon, heb dit zelf gemaakt.
Ongekend he. Ja ik kijk ook een beetje als een blij ei. Omdat ik zo niet creatief ben met mijn handen. Maar hier, en voor de goede kijker, met mijn 'ondeugende raampje', sta ik toch maar even heel blij te kijken. Een workshop glas in lood. Samen met een leuke groep vrijwilligers, en met Edward. Nou hij kan er ook wat van, geloof me. Nog even terug naar die tekst, want die sprak mij zo aan. Die eenvoudige woorden, die zo waar zijn. Iemand die in je hart zit, zal daar nooit uit verdwijnen. Een vriendinnetje van me, zei over ons avontuur, de verhuizing naar Drenthe 'Lieve Aniet ik moet er even aan wennen, maar ik hou toch van Drenthe en ik hou toch van jou'. Tja, dit soort woorden zijn genoeg. En ook op dat geboorte eiland van me, zag ik deze spreuk. Zo puur, zo echt, het betekent 'wij samen'. In het dialect van Flakkee.
En dit 'wij samen' kenmerkt mijn leven wel. Jij en ik, ik en die ander. De verbinding die we met elkaar aangaan, ieder op zijn of haar eigen wijze, dit is de kern van mijn nieuwe bedrijf. Vanuit verbinding, vanuit het hart, wij samen. Wij samen die de kunst van leven, proberen vorm te geven. In een zakelijke context, maar ook van mens tot mens. Vanuit vrijheid met elkaar verbonden zijn. Dat is levenskunst. Vanuit genieten, en passie, de dingen doen, waar je meer dan gelukkig van kunt worden. Dit gaat niet over bezit, of materie. Dit gaat over jou, en jou en over mij, en over hoe wij de dingen doen. De cirkel is rond met dit 'wij samen', met het filmen met Paul Rigter en zijn team, op mijn geboortegrond, voelde ik me verankerd, met het leven buiten. Het leven op een boerderij, iets kleiner, dan op Flakkee, veel kleiner dan op Flakkee, maar wat zou mijn vader dit geweldig vinden. Genieten, in optima forma. En vooral leven in het nu, vandaag de dag. Want dat is wat wij doen, met elkaar. Nu leven. En weet, dat in ons huis, net als bij ons vroeger thuis, altijd plek is om te landen, om bij te komen, om te rusten, om te eten en te drinken, om gewoon zomaar samen zijn te zijn. Zodra de B&B open is en geboekt kan worden, laat ik het weten. Mijn vrienden, mijn eigen cirkel, weet het wel. Wij samen...een mooie zondag gewenst! Geniet, wij gaan even genieten van jazz bij Mila, samen met een paar vriendinnen, juist daarom, wij samen.
