Vakantie....

En jawel, het is vrijdag 7 juli 2017, net een overheerlijke ovenschotel gemaakt, tussendoor wat mails afgehandeld en nog wat gebeld, en geleidelijk aan ontstaat het gevoel van vakantie! Hoe heerlijk kan het zijn, en nooit eerder had ik het gevoel er zo aan toe te zijn. Een protesterend lijf, botten die zeer doen, kaken die vervelend zijn, en door de pijnstillers soms een soort dofheid in je hele zijn. Nu, met een glas water op tafel, terwijl twee mannen onze goten schoonmaken of repareren, zit ik heerlijk hier aan tafel. Op de fiets naar het dorp, de boodschappen gedaan, alle korte broeken klaar gelegd die ik maar vinden kan, wat polo's erbij, en wat heb ik nog meer nodig. Ja een badpak, badlakens en lekkere zomerschoenen. Heerlijk...genieten. Maar voordat het vakantie is, gaan we met wat vrienden en bekenden naar André Rieu in Maastricht. Ik, die in het geheel niet hou van massale dingen, van grote samenkomsten van mensen, ga op het Vrijthof, aan een lange tafel, eten en genieten van een mooi glas wijn, maar vooral van André Rieu en zijn prachtige shows. Leuk, want ook André Rieu, is een herinnering aan mijn ouders. Zij hadden vroeger elpees van hem, en draaiden deze muziek op de boerderij. Leuk he... Gisteren had ik een terugkomdag bij Face the Future...en daar werd ik wel geraakt door inspirerende woorden, verhalen van onze nieuwkomers, maar ook van de deelnemers vanuit het Nederlandse bedrijfsleven. Mooi hoe iemand van Campina Melkunie, daar voor mij zomaar het verschil maakte, door zijn woorden, maar vooral ook door de intensiteit van zijn verhalen. Prachtig en dit meen ik. Face the Future gaf mij nieuwe ogen, omdat ik op een andere manier naar mijn leven, maar ook het leven om mij heen, het leven in onze samenleving ben gaan kijken. Omdat jij, als mens, heel dichtbij ook het verschil kunt maken. Een beetje liefde, een beetje vrede...ik moet opeens aan dit nummer denken. Een liedje door volgens mij Nicole ooit gezongen voor het songfestival. En eigenlijk zong zij hier al over. Wat je met compassie, zoals Razan zou zeggen, kunt bereiken. Aandacht voor elkaar. De ander zien en ook eens luisteren naar wat die ander echt nodig heeft. Leuk is wel, dat er gewerkt wordt in dit programma met een mooie symboliek. En ik, ik noem mijzelf altijd de bruggenbouwer, de verbinder tussen Vereniging Yarden en de Holding. En hier in dit programma zijn wij begonnen met het bouwen van een brug. Een brug die straks bestaat uit duizend treden (leden) en gisteren hebben wij als eerste groep van 24 leden, deze brug gesigneerd...het begin van iets moois. The Face the Future brug...the inclusion bridge...Mooi. Denk je wel eens na over het woord inclusion...ook daar zijn we gisteren mee bezig geweest. Want inclusion is meer dan dingen doen, of laten zien, inclusion is een manier van zijn, van denken, van leven en uitdragen, een mindset. Prachtig...dus terugkijkend op deze week, met alle mooie ontmoetingen, gesprekken, in mijn roze broek op kantoor, was het weer zo'n week, die waarde toevoegt aan mijn zijn. Als geschenk kregen wij de diversiteits armband. Een armband gemaakt van reddingsvlotten/boten van vluchtelingen die in Lesbos zijn aangekomen. Een armband die symbool staat, voor inclusion, voor diversiteit, voor al die mooie woorden, waarmee je eigenlijk zegt 'het maakt niet uit, wie je bent, waar je woont of gewoond hebt, wat je doet, of je rijk of arm bent, wij zijn...'. Ik voel me dus weer dankbaar, ja het wordt saai, door alles wat ik mee mag maken, door alle indrukken die ik krijg. Leuk om straks na de zomer, met volle energie weer verder te mogen gaan met al die fraaie dingen. En als dat lichaam van mij, dan ook een beetje kracht terug krijgt en er niet al te veel ingewikkelde dingen moeten gebeuren, dan weet ik zeker dat 2017 toegevoegd kan worden, aan al die prachtige jaren hiervoor. De zon schijnt, de planten bloeien en groeien...de witte gekoelde wijn, ligt klaar, voor wie dan ook, om gedronken te worden. We zijn als team prachtig in beweging en ik mag met Razan en haar collega's, hele mooie dingen gaan doen. Voor nu, rust en stilte soms, genieten van alles wat we tegen gaan komen...heb het fijn de komende weken! Liefs en oh ja....ik ben denk ik veel offline...zal af en toe iets moois op facebook plaatsen, met weinig tekst...om jullie te laten delen in mijn prachtige ervaringen. Dag! Aniet