Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 5 augustus 2011

Vakantie......Lesbos!






En vanmorgen al heel vroeg, nederlandse tijd 03.30 werden we wakker, want de koffer moest met de laatste spulletjes worden gevuld, en de taxi zou een uur later voorstaan...het hele hotel sliep nog...nog een laatste rondje, nog een keer het ruisen van de zee, zoals we dat altijd hoorden als we op bed lagen. Het hotel stond direct aan de zee, je hoorde de golven ruisen en rollen over de stenen, een heerlijk geluid...rustgevend. En rustgevend was onze vakantie in of op Lesbos. Samenzijn, wandelen, slapen, zwemmen in de zoute golven, en genieten van muziek, van tijd hebben voor elkaar, van leuke mensen die we ontmoet hebben, van het authentieke stadje Molivos...mijn verwachting was dat Lesbos een eiland van de lesbische dames is, maar dat is echt niet zo. Het is een prachtig eiland, zonder grote hotels, zonder grote hotelketekens, kleinschalig, authentiek en bijzonder! En op Schiphol stonden Emmy en Reynaud op ons te wachten en nu, zijn we thuis, Roos kwam met lekkere broodjes en mooie rozen. Florine komt straks, en Annemarie is weer herenigd met haar kinderen. We zijn een beetje moe, maar dat komt doordat we gisterenavond een mooie avond hebben gehad met Chantal en Joop uit Breda. We hadden een prachtige avond in de haven van Molivos, met lekkere griekse wijn, Limnos, leuk hoe je bijzondere mensen mag ontmoeten, Maria, de griekse dame, die heerlijke nespresso koffie heeft, kortom ons weekje was geweldig. Ik heb de telefoons gelaten voor wat ze zijn, ik heb niet gebeld, alleen even met mijn vader...en hoe schattig hij vroeg me 'of Annemarie al een negerinnetje werd door de zon'. Morgen ga ik lekker naar hem toe, en even met hem naar tante Anita en oom De, omdat oom De morgen jarig is. We zijn weer thuis...ik laat dit weekend alles even tot me komen. En het gekke is, dat thuiskomen begint met het openen van de post, met het uitpakken van de koffers, het doen van de boodschappen...en langzaam aan zal het 'gewone leven' weer de overhand nemen, maar Lesbos, we komen terug...Annemarie en ik. Dat hebben we beloofd aan Maria, we willen de kleine hondjes weer zien, en nog veel meer van dit prachtige rustige eiland. Dank je wel Lesbos...Anita