Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




vrijdag 22 september 2017

Mooi groen!

En gisteren, donderdag, mocht ik van mijzelf even compenseren voor alle dagen dat ik aan het werk was geweest, 10 in totaal achter elkaar. En niet zomaar dagen, nee ongekend lange dagen. Maar mooie dagen waren het zeker. Dagen vol vrijwilligers, zowel van Yarden, als van de Surinaamse bewassingsgroepen. Ik voelde mij een rijk mens. En gisteren donderdag 21 september, was ik samen met Annemarie, een dag aan het werk in Schoonhoven. Je kent dat wel, het huis wat fraaier maken, omdat ik twijfel. Twijfel of verkopen goed is, of ik niet toch beter kan verhuren? Het huis is zo mooi, en het huis weggeven voor een habbekrats hoeft niet toch! Of er misschien iets heel anders ermee gaan doen. Ik ga weer coachen, en zou dit huis ook als plek om te coachen kunnen gebruiken. Een mooie rustige plek, waar ik ook kan gaan wandelen met mensen, als zij dit willen. Waar ik ook een coach dag kan organiseren, waar ik nog veel meer kan gaan doen. Rustige plek, die toch al van mij is. Dus gisteren de eerste stap gezet, alles mooi wit geschilderd. En een prachtige groene muur...wow zo gaaf. Vloerbedekking uitgezocht en deze wordt 3 oktober gelegd. Fijn. En gisteren eigenlijk opgeschrikt door allerlei berichten uit mijn bedrijf. En vandaag staan de kranten er vol van. Dus zo dadelijk stap ik toch weer in de auto en ga er naar toe. Even om de file heen rijden, want ik ben een mens van Yarden en wil er zijn, als hier van alles is. Voor mijn collega's, voor mijn leden, voor iedereen. Want kom je aan Yarden, dan kom je aan mij! Op de vrijwilligersdag van Yarden, een dag waarop wij al onze vrijwilligers in het zonnetje zetten, was ook aanwezig Adel AlBaghdadi en Razan Damlakhi. Deze prachtige mensen hebben verteld, hoe het leven in Syriƫ was en hoe zij nu leven hier in Nederland. Wat zij ervaren hebben en zij nemen ons mee, hoe het is om als vluchteling te leven. Een indrukwekkend verhaal vind ik. En met mij vonden alle vrijwilligers dit. Ik stop nu, ik ga naar Almere! Een fijne dag. Anita