Mijn leven is vol ontmoetingen lijkt het wel...en steeds weer ga ik heel diep. En ontmoet ik mezelf, soms in de ander, soms wandelend langs het kasteel in Wijk bij Duurstede naast een ander...pratend over wegen, over plannen, over mijn visie op dit leven...en dit alles maakt, dat ik moe ben, een ongelooflijke vermoeidheid voel. Chea mailde mij en had dit gezien gisterenochtend vroeg, toen wij haar uit zwaaiden op Rotterdam Airport. Loslaten is een ander woord, en toen ik de weblog van Kirsten las, toen herkende ik het weer...kiezen voor jezelf. Moeilijk is dat toch wel vind ik...af en toe spreek ik mensen die vol kleur zijn, zo ook gisteren op het terras aan de Vlietlanden...een mooi mens, die veel in mij zag, aan mij zag en dit contact, was zomaar een kadootje van Wim, mijn collega die ons bij elkaar heeft gebracht. Maar al die indrukken die moeten ook even landen, even bezinken en dus duik ik nu met een boekje op de bank. Ga ik een bokswedstrijd kijken, zomaar kijken naar een bokswedstrijd kan mij soms zo enorm ontspannen...en dat ga ik nu lekker doen....
een mooie avond....
Anita
