Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zaterdag 3 november 2018

3 november 2018

Lieve mensen, vandaag is wel een heel leuke dag. Een dag waar wij 12 jaar getrouwd zijn, en een dag waarop we de verjaardag van Floor vieren, zomaar met de familie en met Joke erbij, gezellig hier thuis. Vanmorgen al heel vroeg, stond ik eten voor te bereiden en ook gisterenavond hebben we al heerlijk eten gemaakt. Ik was pas laat thuis, omdat ik nog een late afspraak had in den Haag. En vandaag was heerlijk, een wandeling door het dorp, de groenteboer, de bakker, de slager, cadeautjes kopen voor een collega, die ons gaat verlaten, kortom zomaar tijd voor al die fijne dingen. Bloemen kopen, een Sligro pas aanvragen, en nu genieten van de rust. Heerlijk, een boekje, de krant, de Lekker top 100 2019 ligt hier op tafel, en dan krijg je zin in allerlei heerlijks. Dit weekend is gevuld, morgenochtend al weer weg, voor een twee daagse training met Franchise. Gaaf, want de inleiding zal verzorgd worden door Marc de Hond. Een goed verhaal, met een lach en een traan, wellicht, maar barstenvol positiviteit. Ik mocht het voorgesprek met hem doen. En altijd weer, als ik in gesprek mag gaan, met van die hele mooie mensen, dan voel ik me super rijk. En dan ervaar ik de kracht van positief denken. Ik geloof hier erg in, en deze week, was een prachtige enerverende week. Een week, waarin ik het gevoel heb weer volledig in mijn goede energie te zitten. Mijn werk, met mooie mensen om me heen. Nieuwe gedachten, een nieuwe manier van kijken. En morgen, zomaar twee dagen op mogen trekken met al die boeiende Franchise nemers van Yarden. Ondernemers pur sang, mensen die zich meer dan wie ook realiseren, dat het leven eindig is, en dat zij op dit soort momenten, er simpelweg zijn voor de ander. Maar wie is er nu voor hen? Hoe doe je dat nu? Welnu, dat wordt ons gezamenlijke verhaal. En ik, ik mag deze tweedaagse begeleiden. En vandaag, begon met kaartjes, met bloemen, met koken en later lang onder de douche, de sunshower. Heerlijk, als je ooit je badkamer gaat verbouwen, plaats er dan een sunshower in. Zo heerlijk, die warmte op je lijf. Als je last hebt van je botten, van alles dat kraakt en piept, heerlijk een sunshower. Dus ooit komt die er weer in de boerderij, daar ben ik van overtuigd. Zo genadeloos lekker... Vanmorgen kocht ik ook een boekje over levenskunst. Grappig, hoe dit woord, ook bol van het positieve in het leven, steeds weer terug komt. Hoe ik hier steeds weer over lees. Als het gaat over koken, over chef koks, dan gaat het hier ook over. Als het gaat over supermooie wijnen, dan raakt dit ook dit onderwerp. Hier in de passage is net geopend een slagerij en een klein bakkerijtje. Hier verkopen ze alleen maar overheerlijke dingen, taartjes, Franse broden, en genadeloos lekker en mooi vlees. Ik als levenskunstenaar, kan hier wel een uur doorbrengen, stukjes proeven, en kom dan altijd met allemaal lekkers weer thuis. Gewoon, omdat het zo lekker is, (weer een tekst van een liedje 'omdat het zo lekker is, omdat het zo lekker is, ik heb zeven jaar gevreeƫn met de meid van ome Chris'). Dus straks als het feest hier gaat beginnen, champagne, en prachtige wijnen, lekkere happen, en genieten. Niks meer en niks minder. Ik wens iedereen, een super mooie 3 november toe. Geniet! Nu nog even genieten, van de tijd, de vrijheid, de ruimte, de vrije zaterdag...ik hoop dat jullie het fijn hebben met elkaar. Iemand zei me deze week, dat hij altijd mijn blog leest 'alsof ik een klein meisje ben, die haar dagboek schrijft.' Lief he...en nu ben ik een vrouw van 59, die schrijft over het leven. En die het leven zo lief heeft, zo enorm lief heeft. En ik gun dit iedereen. En ik realiseer me, dat dit een kunst is, die helaas niet voor iedereen is weggelegd, het leven te leven, en er alles uit te halen. Soms, en dat kwam ook zo binnen, gebeuren er dingen in je leven, die je zo intens verdrietig maken, het verlies van een pasgeboren kindje. Het verlies van je geliefde, het verlies van je ouder, of soms het verlies van je baan. Verlies ervaren en dan toch proberen de kunst van het leven vast te houden. Bijzonder, ik ga maar eens goed luisteren morgen, naar Marc, want ook zijn verhaal raakt deze kern. Hoe ga je door, steeds maar weer door, terwijl het leven je soms voor ongemakkelijke opdrachten plaatst. Dag, ik denk aan je, als je jezelf hierin herkent. En weet je, ik hou je altijd een beetje vast...echt waar, ik laat jou nooit in de steek! Anita van Loon