Een gesprek met mijn vader....

Hoe bijzonder was deze avond toch weer, veel te laat weer kwam ik in het ziekenhuis aan, ik schrijf ik en ik bedoel wij, want ik werd gereden door Annemarie...omdat ik zo moe ben of was eigenlijk....en toen wij aankwamen was het bezoekuur voorbij. Alleen tante Anita zat nog stil naast haar slapende broer, een mooi beeld, een dame van 86 die als het ware waakt over haar broer van 80...en toen ik naast zijn bed ging zitten, werd hij langzaam wakker. En toen ik zei 'dag lieve Pap' toen opende hij zijn ogen. Je merkt aan zijn manier van kijken dat hij heel slecht ziet, en als je dichtbij hem bent, ziet hij je niet...hij knippert met zijn ogen, als hij een geluid hoort...en alhoewel ik veel niet verstond, had hij het over Hongarije, en dat het allemaal voorbij is, dat het zo snel voorbij is, dat al het mooie voorbij is en dat hij angstig is, ook vroeg hij of het mooi weer was, en noemde hij de naam van de arts. En als hij spreekt over zijn angst, klopt hij op zijn hart, op zijn linkerkant, zijn verlamde kant...en toen ik vroeg of ik nog iets voor hem kon doen, zei hij 'niks' en weer dat het zo mooi is geweest, zo fijn...en tussendoor zei hij ook veel wat ik niet begreep...hij vertelde dat hij niet zo goed meer ziet, en het mooie was, toen Annemarie achter mij kwam staan en haar handen op mijn schouders legde, probeerde hij te glimlachen, op die mooie bijzondere manier, zoals alleen hij dat kan, en stak hij zijn duim omhoog. Verder is hij emotieloos bijna...alleen met zijn goede hand zoekt hij contact met je...
En terug in de auto, moest ik een beetje huilen...omdat het zo gek voelt, dit gesprekje..wat eigenlijk niet echt een gesprekje was, maar wat voor mij nu zo dierbaar voelt...en met een nat washandje op zijn ogen, wat hij heerlijk vindt, hebben wij afscheid van hem genomen...
Slaap lekker lieve Pap! Aniet

Een gedachte uit het Helend Dagboek van Yarden....

'Ervaring is niet wat een mens overkomt, maar wat een mens doet met wat hem overkomt' mooi he...
en nog een :

Ik denk dat deze moeilijke tijden me hebben geholpen een beter begrip te krijgen dan hiervoor over hoe oneindig rijk en mooi het leven is, op alle mogelijke manieren, en dat zoveel dingen waarom je je zorgen maakt, totaal onbelangrijk zijn.....

Isak Denisen 1885-1962

Een mooie dag gewenst, Anita