En vanmorgen vroeg was ik weer een keer in het LUMC, een uitgebreide MRI was de bedoeling. En weer bleek dat ik moeilijk te prikken ben, eerst de rechterarm, geprikt....mislukt, toen links, maar daar waren de adertjes te dun, en uiteindelijk in mijn rechterhand...door de taaie huid. En als je daar zo zit, dan lijkt het net alsof er een film voorbij komt. Uiteindelijk besloot de verpleegkundige mij een uitgebreide MRI aan te bieden, aangezien de vergelijking met mei dan optimaal te maken is. Dus dik een uur lag ik in de tunnel...ik kreeg slaap en kriebel in mijn neus...maar het zit er weer op. Maandag de 15e uitslag bij professor Willemze...ik hou jullie op de hoogte. In november een PET-scan!
En nu eventjes rust voordat ik naar OCW en Shell vertrek, leuke afspraken en daarna een intervisie-groep in Den Haag.
En volgens mij zijn er veel mensen om me heen die sterkte nodig hebben, voor hun partner, of voor zichzelf, dus ik duim voor jullie allemaal. Voor morgen, voor Annelies, voor Henk volgende week...voor al die mensen die een ingewikkelde weg te gaan hebben.
Ik weet hoe het voelt, en ik weet dat het allemaal goed kan komen! Dus daar gaan we voor!
Een mooie dag, een zonnestraaltje af en toe, en geniet van al het mooie om je heen!
Anita
