Mooie uitspraken....

'Even stilstaan…, een hele vooruitgang'....

Prettige dag!
Anita

Update....

Broerlief moet nog even in het ziekenhuis blijven, want zijn stollingswaarden zijn niet stabiel, dus gisteren begonnen in het ziekenhuis en daarna door naar Pa van Loon. Pa, die trots was op alle mooie kleding die door Annemarie voor hem is gekocht, mooie combinaties van hemden, broeken en truien/vesten. Mooie sokken erbij en hij vertelde het aan iedereen die het maar horen wilde. Het was een fijne middag, met Bep en Leo, met de familie Klootwijk, koekjes etend, wijn drinkend, en hij lachte en genoot. Een gesprek van vader tot dochter aan het einde, waarbij hij steeds weer zegt, hoe blij hij is, met mij, met ons contact. En iedere keer weer, als wij daar zo hand in hand zitten, dan realiseer ik, dat ook ik enorm geniet van dit contact. Het zomaar in stilte zijn, een moment van rust in mijn hectische leventje....en terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me, dat ik er aan toe ben, om ergens wat rust in te gaan bouwen. Wat meer zomaar een moment niks wil hebben, om eens te slapen, dat boek te lezen, zomaar thuis te zijn.....tja, het begint altijd met de gedachte, en nu is het de uitdaging om deze gedachte meer en beter vorm te gaan geven. Want mijn lijf protesteert, mijn rug, alles, ik slaap alleen nog maar op mijn zij, lang liggen, zitten, het doet zeer. Dus van Loon gaat aan de slag, om tijd voor zichzelf in te ruimen, meer dan nu het geval is....wordt vervolgd!
Een mooie spreuk 'Vrienden zijn als sterren, je ziet ze niet (altijd) maar je weet dat ze er zijn'is maar weer eens van toepassing. Want de komende tijd is het bezoek in het weekend voor mijn vader wat minder, doordat ik twee keer niet kan en op zo'n moment dan bel ik mijn vrienden, en die gaan dan voor mij, voor ons, naar mijn vader toe. Geweldig toch....juist in deze tijd, waarop ook Arie er niet kan zijn, doordat hij ziek is, is dit zo fantastisch. Dus als iemand dit leest, en hij of zij wil of het komend weekend, of de week erop, een keer op bezoek bij mijn papa, graag....
Voor nu, een kusje, zomaar...Anita