Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 13 september 2020

Stil zijn...

En nu ben ik even stil. Na een weekend lang wandelen met prachtige mensen, over de drie begraafplaatsen in Hilversum, na veel uitleg, woorden en ontmoeten, luister ik nu naar de kerkklok in de tuin in Nieuw-Vossemeer. Het is acht uur in de avond, na een weekend hard werken, ben ik nu zomaar stil. Geniet ik van leuke berichten op Linkedin over Levenskunst, denk ik na over mijn gesprek met Noor en Reinier, en glimlach ik, bij de herinneringen aan deze prachtige week. Een week met de tweede dag Levenskunst hier in de tuin, een lach, een traan, maar ontmoetingen in de puurste vorm. Mijn hart is deze week zoveel keren geraakt. Ik heb zoveel mogen ontvangen, en zoveel mogen geven. Genieten, en vanmiddag toen ik thuis kwam, heb ik heerlijk in de zon geslapen. Ik was zomaar even heel moe...Annemarie sproeit de tuin, zorgt voor mijn inwendige mens, en ik, ik ben stil. Deze week was zomaar een week, waarin alles weer zo klopte, de mensen hier in de tuin, Monique en ik met ons programma, het weer, het werk, de collega's in Hilversum. De verjaardag van Reynaud, dat mooie glas Eradus, de kleur weer op mijn wangen, en straks lekker op tijd naar bed. Want moe ben ik wel, vanmiddag zei Miek, de meubelmaker die een prachtige spiraalvormige bank maakt voor mijn levensboom, mijn herdenkingsboom op de Zuiderhof 'ik zie het aan de manier waarop je loopt'. Ach, niet zo erg, want moe worden van hele mooie dingen, is simpelweg fijn. Die dame, die alle drie de wandelingen met me mee liep, een trouwe bezoekster, Flos, mijn 'vriendin in Hilversum' met al haar verhalen en kennis, samen 10 duizend stappen zetten, die moeder en dochter die vanmiddag moesten huilen,want pas drie weken geleden hebben zij hun man, hun vader begraven bij mij. En met elkaar waren wij stil in de aula, de deuren open, het prachtige uitzicht, de 'weg naar boven' en dan mogen daar de tranen zijn. Ondertussen het nummer Jerusalema luisteren en heerlijk dansen in gedachten, muziek ververbindt, en deze week was een al verbinding, recht vanuit mijn hart. Ik heb genoten en ben er nu even stil van...fijne avond nog!