Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zaterdag 18 oktober 2008

Files, Flakkees eten en Bride Flight, en niet naar Walter....

En vrijdagavond zat ik uren in de file (de herfstvakantie, ruim 400 kilometer file op vrijdagavond...) eerst vanaf Wijk bij Duurstede naar Voorschoten en toen uren naar Flakkee, naar Dirksland...waar we heerlijk Flakkees eten hebben gegeten bij Els en Pa en Nicolien. Nicolien de zus van Els is in Nederland, om samen met Els te zorgen voor hun moeder, en iedere keer als Nicolien er is, dan willen wij haar even zien, een glas wijn met haar drinken. Mooi zo'n band met iemand die in Amerika woont...met wie ik af en toe mail. Heerlijk is dat...
Gezellig was het daar in Dirksland, lekker eten, heerlijke potertjes met spek en sla....ongelooflijk lekker. En na al die uren, na al die autoritten waren we om een uur thuis vannacht...moe, maar voldaan! Heerlijk...en vanmorgen kreeg ik om negen uur een kopje nespresso op bed, dat vind ik zo lekker...en dat gebeurt alleen in het weekend. Door de weeks breng ik Annemarie een kopje thee op bed iedere ochtend, en in het weekend dan draaien we de rollen om.
Vanmorgen hadden we een heel bijzondere ochtend, bij The Movies, de oudste bioscoop van Amsterdam..een soort premiere van Bride Flight, de film over drie jonge vrouwen en een man die in 1953 naar Nieuw-Zeeland vertrokken. Indrukwekkend, mooi, intens...echt prachtig. En daarna een proeverij van (hoe kan het ook anders) Nieuw-Zeelandse wijnen, met heerlijke hapjes...een lekkere Sauvignon Blanc en een Pinot Noir, heerlijk. En daarna hebben we nog lekker rondgelopen en geluncht in Amsterdam en toen waren we zo moe...dat we besloten thuis te blijven. Niets meer te doen...mijn lijf moet weer even rusten en gelukkig het lijf van Annemarie ook. Dus nu is de open haard aan, drinken we een kopje koffie en is het volledig rustig in huis. Geen muziek, niets...Lex had ons terras super schoon gemaakt. Nog wat in de grondverf gezet...en ik ben dus niet naar het feest van Walter, die 50 jaar is geworden en ons had uitgenodigd...ik zal Walter bellen en het uitleggen...soms is het allemaal teveel. Teveel aan leuke dingen, teveel aan mooie gesprekken, teveel aan indrukken..en dan moet je gewoon weer even zomaar niets doen. Genieten in alle rust en in de ontspanning schieten...morgenochtend een zonnebankje...het is weekend, de accu laden we langzaam weer op...
Anita