Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




donderdag 11 augustus 2011

Zomaar....


Een dag als vandaag is mooi...een italiaans bedrijf bezoeken met prachtige natuurstenen en marmeren grafzerken...of urnen, of gedenkplaten...zo'n leuke man, met blote voeten in van die suede instapschoenen...grappig. Daarna een afspraak mislopen, zomaar...en veel gedoe. Een gesprek met een medewerker, die gevraagd is bij de concurrent te komen werken...een gesprek met iemand die weg gaat en toch weer niet..hoe mooi kan zomaar mijn werkzame leven zijn. Nu genietend van geweldige intrigerende indringende muziek, de cd 'Cool' muziek die als het ware over je heen rolt...en genietend van een glas Sauvignon Blanc uit, jawel Nieuw-Zeeland. Lachen met de meisjes, en zomaar zijn... zin hebben om de hele boel eraan te geven, en dan weer terugkomen op aarde...want het gaat erom, dat we zijn...een auto is een auto, en wij, wij zijn. Met elkaar...en terwijl ik dit schrijf, realiseer ik me, hoe geweldig mijn leven is. Met al die prachtige intense contacten. Dus ik ben moe, en geniet zomaar...terwijl de muziek over mij heen rolt. Floor smst met volgens mij, een leuke man....en ik, ik ga slapen! Welterusten...Anita en ik geef in gedachten mijn vader een kusje...zie de foto!

Tijd zomaar verlummelen....wachten...

En gisteren heb ik gewoon bijna de gehele dag verlummeld...door te wachten, te regelen, en weer te wachten...en dus heb ik een hele dag alleen maar gewerkt via de Blackberry....en ondertussen hoor je van buren het nieuws uit onze regio. Er is een bende actief, skimmen bij de betaalautomaat van de NS op het station, kortom...de wereld is onveilig geworden. En persoonlijk wilde ik zomaar een ding, lekker terug naar Lesbos...slapen en zwemmen. Maar vandaag heb ik er weer zin in, eerst naar een bedrijf in Hillegom, waar men hele mooie grafzerken maakt, van italiaans marmer, van prachtig natuursteen. Dan een lunch in Haarlem, tussendoor gesprekken met mijn mensen...kortom, veel leuke dingen en vanavond weer een coachgesprek. En alles bij elkaar geeft me meer dan energie. Heerlijk gewoon...alleen vind ik het te simpel om ook in dit soort gevallen te zeggen, 'ach laat maar los' want hoe doorbreek je nu dit soort gedrag. Ik heb in ieder geval straks een auto met een afneembaar front als het gaat om mijn navigatie en een kluis achterin de auto...of zou men zo'n kluis ook interessant vinden, welnu, dan weet ik het echt niet meer hoor..:) glimlach...ik wens jullie een mooie en vooral rustige dag! Liefs, Anita