Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




zondag 17 april 2016

De trap naar de hemel....

 En vandaag had ik een heel bijzondere droom, ik was enorm aan het klimmen, langs diverse obstakels, ingewikkelde constructies, en soms dacht ik dat ik het niet kon. En iedere keer weer, voelde ik een hand op mijn rug, en kon ik het wel...hoger en hoger, want hoe hoger ik kwam, hoe meer ik een indruk kreeg van het leven hierna...dan kreeg ik inkijkjes in een huis, een mooi verbouwd pand, en steeds weer zag ik mijn vader, of mijn ouders. Ik zag mijn vader liggen in bed...en als ik weer een stukje verder klom, zag ik mijn ouders samen aan tafel zitten...in mijn droom woonden mijn ouders samen met mijn broer. En ook dat klopt gevoelsmatig...want na het overlijden van mijn vader, ben ik alleen, zonder contact met mijn broer. Het bijzondere was, dat hij niet voorkwam in deze droom, ik zag hem niet en dat klopt weer met mijn gevoel, ik mis mijn vader en mijn moeder. En hij is er gewoon niet...en volgens de psychologe die bij Yarden spreekt over families en rouw, klopt dit wel. Want de oorspronkelijke patronen in een gezin, onstaan weer in de oude vorm, na het overlijden van de ouders. En ook vroeger al in mijn leven, heb ik hele stukken, waar ik geen idee heb, waar mijn broer was. De droom was een zoektocht, een klim, alleen, met de hand op mijn rug, als ik even niet meer kon. Een veilig gevoel, de wetenschap dat er altijd een hand is, die mij helpt. Een steuntje in de rug, en dat ik dus, ook al voel ik mij soms alleen, nooit echt alleen ben...ik word geholpen bij alles wat ik doe in mijn leven. Zo heb ik het ervaren. En zo voelde het ook toen ik vanmorgen wakker werd...ik was op weg naar het hiernamaals, de trap op naar de hemel. Een mooie droom...deze foto's zijn voor mij symbolisch voor de trap, de toegang tot...altijd fotografeer ik trappen, hekjes, deuren en oude vervallen ramen...het zicht op iets...en iets kan alles zijn, het verleden, de toekomst, het onbekende....de weg ergens naar toe...ik de reiziger, die reist en geniet van de mooie vergezichten, de ontdekkingen...en soms zie ik iets van herkenning, vannacht waren dat mijn ouders...mooie zondag nog....Anita