Een nieuw begin...in een nieuw jasje....


Leef! En geniet van het nu....en realiseer je wat een rijkdom dit is...zomaar mogen leven....




woensdag 25 juli 2007

de zon...de deuren open....

Vanmorgen al heel vroeg werd ik wakker, met rugpijn, zal wel komen doordat ik veel en lang gelegen heb in bed. Ook wel een beetje eng, je wordt zo schrikachtig, je denkt steeds 'oh het zal toch niet mijn tumor zijn....'. Vandaag ga ik me douchen en aankleden. Ik wil niet weer in bed liggen, beetje op zijn, en kijken of het lukt. Mijn maag is nog van slag. Ook kijken of ik iets meer kan betekenen voor Annemarie dan alleen maar in bed liggen. Het is zo verschrikkelijk taai. Ik moet nog vaak aan mijn moeder denken, die van een aktieve vrouw tot een bedlegerige patiente was verworden. Hoe zij dit heeft kunnen doen en volhouden, onbegrijpelijk ......ik word er gek van. Voel me nutteloos, leeg en heb het gevoel dat ik geen enkele bijdrage lever aan wat dan ook.....
Gisterenavond voor de laatste keer Vinger aan de Pols gekeken en dan zie je maar weer dat als je zelf door wilt zetten, je kanker kunt overwinnen. Ook mijn moeder is vier keer ziek geworden en zij heeft toch maar mooi drie keer gewonnen....Ik mag mijn situatie met geen andere situatie vergelijken, en zal dat ook niet doen...maar ik wil zo graag deze ellendige toestand achter me laten en mijn leven weer een andere wending geven.....
Vandaag is de kermis begonnen en de meisjes willen natuurlijk daar naar toe....ben reuze benieuwd. Gelukkig hoef ik zelf nergens in....voor jullie een mooie dag weer!
Anita